Concert is partnered with the Embassy of Belgium – Representation of Flanders.
Program:
Mieczysław Surzyński (1866–1924) – Sonata e-moll op. 34
Allegro moderato – Andante – Finale (Allegretto non troppo)
Aleksander Zarzycki (1834–1895) – Two Psalms for one voice, op. 29:
Psalm 141
Psalm 67
Sir Charles Villiers Stanford (1852–1924) – Six Bible Songs Op. 113 :
A song of Freedom (When the Lord turned again – Psalm 126) A Song of Trust (I will lift up mine eyes – Psalm 121) A Song of Hope (Out of the Deep – Psalm 130) A Song of Peace (There shall come forth a Rod – Isaiah XI) A Song of Battle (If the Lord himself – Psalm 124) A Song of Wisdom (It came forth from the mouth of the Most High – Ecclesiasticus XXXIV)
Vasyl Barvinsky (1888–1963) – Psalom Davyda
Aleksander Zarzycki (1834–1895) – Two Psalms for one voice, op. 29 [text: Jan Kochanowski (1530–1584)]
Psalm 141 (142)
I pray to the Lord, I pray to him, to whom I lift my hands, to the Lord I pray, to the Lord, I pray to him for my wrongs, I present my grief to him, I tell him.
To you, God, God of the living, to you, God of the living, do I take refuge, the wretched. You are my hope, you are my hope, you are my portion on earth among the living, to you, living God. I take refuge, you, the unfortunate one, you are my hope, you live in the world among the living things.
Hear my cry, hear my fierce cry, for fear is upon me on all sides, deliver me from the hand of my grievous enemy, save my prisons, save my souls, that I may acknowledge your grace, that I may acknowledge your grace, save my souls, save my souls.
Psalm 67
Cover our anger with your mercy, Lord,
And deign to bless us with fatherly love;
Illuminate us with your light so that we may know
They have received Your ways and eternal grace.
Let all the world give glory to you, O Lord,
Let all earthly families rejoice;
For you judge all nations with justice,
You, as the Almighty Lord, rule the earth.
Let all the world give glory to you, O Lord,
Your gifts are a fertile land full of crops.
Bless us, our God, to the end;
Let the sunrise and the sunset be afraid of you.
Sir Charles Villiers Stanford (1852–1924) – Six Bible Songs Op. 113
1. A song of Freedom
When the Lord turned again the captivity of Zion,
Then were we like to those who dream.
Then was our mouth filled with laughter,
and our tongues with joy.
Then said they among the heathen,
‘The Lord has done great things for them.’
Yea, the Lord hath done great things for us already,
Whereof we rejoice.
Turn again our captivity, O Lord,
As the rivers in the South.
They that sow in tears,
Shall reap in joy!
He that goeth forth and weepeth,
Bearing precious seed,
Shall doubtless come again with joy,
and bring his sheaves with him.
2. A song of trust
I will lift up mine eyes unto the hills,
from whence cometh my help.
My help cometh from the LORD,
which made heaven and earth.
He will not suffer thy foot to be moved:
he that keepeth thee will not slumber.
Behold, he that keepeth Israel
shall neither slumber nor sleep.
The LORD is thy keeper:
the LORD is thy shade upon thy right hand.
The sun shall not smite thee by day,
nor the moon by night.
The LORD shall preserve thee from all evil:
he shall preserve thy soul.
The LORD shall preserve thy going out and thy coming in
from this time forth, and even for evermore.
3. A song of Hope
Out of the deep have I called unto Thee, O Lord.
Lord, Hear my voice,
O, let Thine ears consider well
the voice of my complaint.
If Thou Lord, will be extreme
to mark what is done amis:
O Lord, who may abide it?
For there is mercy with Thee,
therefore shalt Thou be feared.
I look for the Lord;
my soul doth wait for Him;
in his word is my trust.
My soul looketh for the Lord,
more than watchmen wait for the morning.
Let Israel hope in the Lord;
for with the Lord there is mercy,
and with Him is plentious redemption;
And He shall redeem Israel from all his sins.
4. A song of Peace
There shall come forth a rod
out of the stem of Jessie,
and a branch shall grow out of his roots;
And the spirit of the Lord shall rest upon him,
the spirit of wisdom, and understanding,
the spirit of counsel and might,
the spirit of knowledge, and of the fear of the Lord:
And he shall not judge after the sight of his eyes,
Neither reprove after the hearing of his ears;
And with rightness shall he judge the poor,
and reprove with equity the meek of the earth;
And He shall smite the earth with the rod of his mouth,
and with the breath of his lips shall he slay the wicked.
And righteousness shall be the girdle of his loins,
and faithfulness the girdle of his veins.
The wolf also shall dwell with the lamb.
And the leopard shall lie down with the kid,
and the calf and the young lion and the fatling together,
and a little child shall lead them.
They shall not hurt nor destroy
in all my holy mountain:
For the earth shall be full of the knowledge of the Lord
as the waters cover the earth.
And in that day there shall be a root of Jessie
which shall stand for ensign unto the people
and his rest shall be glorious.
5. A song of Battle
If the Lord Himself had not been on our side,
now may Israel say:
If the Lord Himself had not been on our side,
when men rose up against us;
Then they had swallowed us up alive,
when their wrath was kindled against us.
Then the waters had overwhelmed us,
The stream had gone over our soul:
Then the proud waters had gone even over our soul.
Blessed be the Lord,
who hath not given us
as a prey unto their teeth.
Our soul is escaped even as a bird
From the snare of the fowlers;
The snare is broken,
and we are delivered.
Our help is in the name of the Lord,
who made heaven and earth.
6. A song of Wisdom
I came forth from the mouth of the most high,
and covered the earth as a mist;
I dwelt in high places,
and my throne is in the pillar of the cloud.
Alone I compased the circuit of heav’n,
and walked in the depth of the abyss
In the waves of the sea and in all the earth
and in every people and nation,
I got a possession; with all these I sought rest:
And I took root in a people that was glorified,
In the portion of the Lord’s own inheritance.
I was exalted like a ceedar in Libanus,
And as a cypress on the mountains of Hermon:
I was exalted like a palm tree on the sea shore,
And as a fair olive tree in the plain.
And my branches are branches of glory and grace,
And my flow’rs are the fruit of glory and riches.
Come unto me, Ye that are desirous of me
and be ye filled with my fruits.
And I came out as a stream from a river,
I said I will water my garden,
And will water abundantly my garden bed,
And lo, my stream became a river
and my river became the sea,
For my thoughts are filled from the sea
and my counsels from the great deep.
Vasyl Barvinsky (1888–1963) – Psalom Davyda – Psalm of David – Psalm Dawida
O Lord God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, shew thyself.
Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
Lord, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
How long shall they utter and speak hard things? and all the workers of iniquity boast themselves?
They break in pieces thy people, O Lord, and afflict thine heritage.
They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
Yet they say, The Lord shall not see, neither shall the God of Jacob regard it.
Understand, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye be wise?
He that planted the ear, shall he not hear? He that formed the eye, shall he not see?
He that chastiseth the heathen, shall not he correct? He that teacheth man knowledge, shall not he know?
The Lord knoweth the thoughts of man, that they are vanity.
Blessed is the man whom thou chastenest, O Lord, and teachest him out of thy law;
That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
For the Lord will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
But judgment shall return unto righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
Who will rise up for me against the evildoers? or who will stand up for me against the workers of iniquity?
Unless the Lord had been my help, my soul had almost dwelt in silence.
When I said, My foot slippeth; thy mercy, O Lord, held me up.
In the multitude of my thoughts within me thy comforts delight my soul.
Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
But the Lord is my defence; and my God is the rock of my refuge.
And he shall bring upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own wickedness; yea, the Lord our God shall cut them off.
Partnerem koncertu jest Ambasada Belgii – przedstawicielstwo Flandrii
Program:
Mieczysław Surzyński (1866–1924) – Sonata e-moll op. 34
Allegro moderato – Andante – Finale (Allegretto non troppo)
Aleksander Zarzycki (1834–1895) – Dwa Psalmy na jeden głos op. 29:
Psalm 141
Psalm 67
Sir Charles Villiers Stanford (1852–1924) – Six Bible Songs Op. 113 :
A song of Freedom (When the Lord turned again – Psalm 126) A Song of Trust (I will lift up mine eyes – Psalm 121) A Song of Hope (Out of the Deep – Psalm 130) A Song of Peace (There shall come forth a Rod – Isaiah XI) A Song of Battle (If the Lord himself – Psalm 124) A Song of Wisdom (It came forth from the mouth of the Most High – Ecclesiasticus XXXIV)
Vasyl Barvinsky (1888–1963) – Psalom Davyda
Aleksander Zarzycki (1834–1895) – Dwa Psalmy na jeden głos op. 29 [tekst: Jan Kochanowski (1530–1584)]
Psalm 141 (142)
Pana wołam, Pana proszę,
Ręce swe k’Niemu wynoszę,
Przed Nim krzywdę swą przekładam,
Jemu żal swój opowiadam.
Ledwe mi już ducha zstanie,
Ale Tobie, mocny Panie,
Świadome, że bez winności
Cierpię takie doległości.
Po drogach, gdzie mię widają,
Sidła na mię zastawiają;
Pójźrzę w lewo abo w prawo,
Nie stawi się nikt łaskawe.
Jesli uciec, nie masz kędy,
Nieprzyjaciół pełno wszędy,
A nikt się z tym nie opowie,
Żeby łaskaw na me zdrowie.
Do Ciebie ja, Boże żywy,
Uciekam się nieszczęśliwy;
Tyś nadzieja, Tyś na ziemi
Dział mój między żywiącemi.
Przyjmi w uszy mój płacz srogi,
Bo mię zewsząd zjęły trwogi;
Wyrwi mię z ręki ciężkiemu
Nieprzyjacielowi memu;
Zbaw’ więzienia duszę moje,
Abych wyznał łaskę Twoje;
Użyją dobrzy radości
Z Twej przeciwko mnie litości.
Psalm 67
Pokryj swym miłosierdziem, Panie, nasze złości, A racz nam błogosławić z ojcowskiej miłości; Rozświeć nas światłem swojem, abychmy poznali Drogi Twoje i wieczną łaskę otrzymali.
Tobie, Panie, wszystek świat niechaj chwałę daje, Niechaj się wszytki ziemskie weselą rodzaje; Bo ty wszytki narody sprawiedliwie sądzisz, Ty jako Pan wszechmocny okrąg ziemski rządzisz.
Tobie, Panie, wszystek świat niechaj chwałę daje,
Twoje dary są płodnej ziemie urodzaje. Raczże nam błogosławić, Boże nasz, do końca; Ciebie niechaj się boi wschod i zachod słońca.
1.Pieśń Wolności
Gdy Pan nawrócił los Syjonu,
Byliśmy jak ci, którzy śnią.
Wtedy nasze usta wypełniły się śmiechem,
A nasze języki radością.
Wtedy mówili między poganami,
„Pan uczynił dla nich wielkie rzeczy.”
Tak, Pan uczynił dla nas już wielkie rzeczy,
Dlatego się radujemy.
Nawróć z powrotem nasze niewolnictwo, Panie,
Jak rzeki na Południu.
Ci, którzy sieją ze łzami,
Zbiorą ze śmiechem!
Ten, który wychodzi i płacze,
Niosąc precyusze ziarno,
Bez wątpienia powróci z radością,
i przyniesie ze sobą swoje snopy.
2.Pieśń Zaufania
Podnoszę oczy moje ku górom,
Skąd przychodzi pomoc moja.
Moja pomoc pochodzi od Pana,
który uczynił niebo i ziemię.
Nie pozwoli, aby twoja stopa się zachwiała:
Ten, który cię strzeże, nie będzie spał.
Oto ten, który strzeże Izraela,
nie zasypiać, ani spać.
Pan jest twoim stróżem:
Pan jest twoim cieniem po prawicy twojej.
Słońce cię nie porazi za dnia,
ani księżyc za nocą.
Pan będzie strzegł cię od wszelkiego zła:
On będzie strzegł twojej duszy.
Pan będzie strzegł twojego wyjścia i twojego przyjścia
od tej pory i na wieki.
3.Pieśń Nadziei
Z głębi wzywam cię, Panie.
Pan, wysłuchaj mego głosu,
O, niech Twoje uszy uważnie przyjmą
głos mojej skargi.
Jeśli Ty, Panie, będziesz surowy
w zauważaniu naszych błędów:
O Panie, kto to wytrzyma?
Jest bowiem miłosierdzie z Tobą,
dlatego będziesz budził lęk.
Oczekuję Pana;
moja dusza czeka na Niego;
w Jego słowie pokładam ufność.
Moja dusza oczekuje Pana,
bardziej niż strażnicy czekają na poranek.
Izraelu, miej nadzieję w Panu;
bo z Panem jest miłosierdzie,
i z Nim jest obfite odkupienie;
I On wybawi Izraela od wszystkich jego grzechów.
4.Pieśń Pokoju
Wyjdzie różdżka
z pędu Jessego,
a z jego korzeni wyrośnie gałąź;
I spoczną na nim duch Pana,
duch mądrości i rozumu,
duch rady i mocy,
duch znajomości i bojaźni Pana:
I nie będzie osądzał według widzenia oczu swoich,
Ani upominał po słyszeniu uszu swoich;
I z prawością będzie sądził ubogiego,
i sprawiedliwie upomni pokornych ziemi;
I uderzy ziemię różdżką ust swoich,
a tchnieniem swoich ust zabije niegodziwego.
I sprawiedliwość będzie przepaską jego bioder,
a wierność przepaską jego nerek.
Wilk będzie mieszkał z barankiem.
A lampart będzie spał obok koźlęcia,
i cielę i młody lew i tucznik razem,
i małe dziecko będzie je prowadzić.
Nie zraniać i nie niszczyć będą
na całej mojej świętej górze:
Bo ziemia będzie pełna wiedzy o Panu
jak wody pokrywają ziemię.
I w tym dniu będzie korzeń Jessego
który będzie stanowić znak dla ludzi
i jego spoczynek będzie chwalebny.
5.Pieśń Bitwy
Gdyby Pan sam nie był po naszej stronie,
niech mówi Izrael:
Gdyby Pan sam nie był po naszej stronie,
kiedy ludzie powstali przeciwko nam;
Wtedy połknęliby nas żywcem,
kiedy zapłonął gniewem przeciwko nam.
Wtedy wody zatopiły by nas,
Strumień przeszedłby nad naszą duszą:
Wtedy dumne wody przeszłyby nawet nad naszą duszą.
Niech będzie błogosławiony Pan,
który nie dał nam
jako zdobycz dla ich zębów.
Nasza dusza uciekła jak ptak
Z pułapki łowców;
Pułapka została złamana,
i zostaliśmy wyzwoleni.
Nasza pomoc jest w imieniu Pana,
który uczynił niebo i ziemię.
6.Pieśń Mądrości
Wyszedłem z ust Najwyższego,
i przykryłem ziemię jak mgła;
Zamieszkałem na wysokich miejscach,
a moje trony są w słupie chmury.
Sam obiegłem okręgi nieba,
i chodziłem po głębi otchłani
W falach morza i na całej ziemi
i w każdym ludzie i narodzie,
zdobyłem sobie posiadłość; ze wszystkimi tymi szukałem odpoczynku:
I zakorzeniłem się w ludzie, który był uwielbiany,
W części dziedzictwa Pana.
Zostałem wyniesiony jak cedr na Libanie,
I jako cyprys na górach Hermonu:
Zostałem wyniesiony jak palma na brzegu morza,
I jako piękne drzewo oliwne na równinie.
A moje gałęzie są gałęziami chwały i łaski,
A moje kwiaty są owocem chwały i bogactwa.
Podejdźcie do mnie, Wy, którzy mnie pragniecie,
i bądźcie nasycone moimi owocami.
I wyszedłem jak strumień z rzeki,
Powiedziałem, że będę podlewać mój ogród,
I z pewnością obficie podlewam mój ogród,
I oto, mój strumień stał się rzeką,
a moja rzeka stała się morzem,
Bo moje myśli są napełnione z morza
i moje rady z wielkiej otchłani.
O Panie Boże, któremu należy się zemsta; O Boże, któremu należy się zemsta, ukaż się.
Podnieś się, sędzio ziemi: oddaj zapłatę dumnych.
Panie, jak długo bezbożni, jak długo bezbożni będą triumfować?
Jak długo będą wygłaszać i mówić ostre rzeczy? I wszyscy pracownicy nieprawości chwalą się?
Oni łamią lud Twój, Panie, i gnębią Twoje dziedzictwo.
Oni zabijają wdowę i przybysza, oraz mordują sierotę.
A jednak mówią: Pan nie zobaczy, ani Bóg Jakuba tego nie zauważy.
Rozumcie, wy nierozumni wśród ludu: i wy głupcy, kiedy staniecie się mądrzy?
Ten, który zasadził ucho, czyż nie usłyszy? Ten, który uformował oko, czyż nie zobaczy?
Ten, który karci pogan, czyż nie będzie karał? Ten, który uczy człowieka wiedzy, czyż nie będzie wiedział?
Pan zna myśli człowieka, że są marnością.
Błogosławiony jest człowiek, którego karzesz, Panie, i uczysz go z Twojego prawa;
Abyś mu mógł dać odpoczynek od dni niedoli, aż dół będzie wykopany dla bezbożnych.
Bo Pan nie porzuci swojego ludu, ani nie opuści swej dziedzictwa.
Ale sąd powróci do sprawiedliwości: a wszyscy prawych sercem będą go podążać.
Kto powstanie za mną przeciwko złoczyńcom? lub kto stanie za mną przeciwko pracownikom nieprawości?
Gdyby Pan nie był moją pomocą, moja dusza prawie zamieszkałaby w ciszy.
Gdy mówiłem: Moja noga ślizga się; miłosierdzie Twoje, Panie, mnie podtrzymało.
W mnogości myśli wewnątrz mnie Twoje pociechy uprzyjemniają moją duszę.
Czy tron nieprawości może mieć współbrzmienie z Tobą, który kuje zło według prawa?
Oni gromadzą się przeciwko duszy sprawiedliwego, i potępiają niewinną krew.
Ale Pan jest moją obroną; i mój Bóg jest skałą mojego schronienia.
I przyprowadzi na nich ich własną nieprawość, i odetnie ich od ich własnej nikczemności; tak, Pan, nasz Bóg, ich odetnie.
Aleksander Zarzycki (1834–1895) – Two Psalms for one voice, op. 29 [text: Jan Kochanowski (1530–1584)]
Psalm 141 (142)
I pray to the Lord, I pray to him, to whom I lift my hands, to the Lord I pray, to the Lord, I pray to him for my wrongs, I present my grief to him, I tell him.
To you, God, God of the living, to you, God of the living, do I take refuge, the wretched. You are my hope, you are my hope, you are my portion on earth among the living, to you, living God. I take refuge, you, the unfortunate one, you are my hope, you live in the world among the living things.
Hear my cry, hear my fierce cry, for fear is upon me on all sides, deliver me from the hand of my grievous enemy, save my prisons, save my souls, that I may acknowledge your grace, that I may acknowledge your grace, save my souls, save my souls.
Psalm 67
Cover our anger with your mercy, Lord,
And deign to bless us with fatherly love;
Illuminate us with your light so that we may know
They have received Your ways and eternal grace.
Let all the world give glory to you, O Lord,
Let all earthly families rejoice;
For you judge all nations with justice,
You, as the Almighty Lord, rule the earth.
Let all the world give glory to you, O Lord,
Your gifts are a fertile land full of crops.
Bless us, our God, to the end;
Let the sunrise and the sunset be afraid of you.
Sir Charles Villiers Stanford (1852–1924) – Six Bible Songs Op. 113
1. A song of Freedom
When the Lord turned again the captivity of Zion,
Then were we like to those who dream.
Then was our mouth filled with laughter,
and our tongues with joy.
Then said they among the heathen,
‘The Lord has done great things for them.’
Yea, the Lord hath done great things for us already,
Whereof we rejoice.
Turn again our captivity, O Lord,
As the rivers in the South.
They that sow in tears,
Shall reap in joy!
He that goeth forth and weepeth,
Bearing precious seed,
Shall doubtless come again with joy,
and bring his sheaves with him.
2. A song of trust
I will lift up mine eyes unto the hills,
from whence cometh my help.
My help cometh from the LORD,
which made heaven and earth.
He will not suffer thy foot to be moved:
he that keepeth thee will not slumber.
Behold, he that keepeth Israel
shall neither slumber nor sleep.
The LORD is thy keeper:
the LORD is thy shade upon thy right hand.
The sun shall not smite thee by day,
nor the moon by night.
The LORD shall preserve thee from all evil:
he shall preserve thy soul.
The LORD shall preserve thy going out and thy coming in
from this time forth, and even for evermore.
3. A song of Hope
Out of the deep have I called unto Thee, O Lord.
Lord, Hear my voice,
O, let Thine ears consider well
the voice of my complaint.
If Thou Lord, will be extreme
to mark what is done amis:
O Lord, who may abide it?
For there is mercy with Thee,
therefore shalt Thou be feared.
I look for the Lord;
my soul doth wait for Him;
in his word is my trust.
My soul looketh for the Lord,
more than watchmen wait for the morning.
Let Israel hope in the Lord;
for with the Lord there is mercy,
and with Him is plentious redemption;
And He shall redeem Israel from all his sins.
4. A song of Peace
There shall come forth a rod
out of the stem of Jessie,
and a branch shall grow out of his roots;
And the spirit of the Lord shall rest upon him,
the spirit of wisdom, and understanding,
the spirit of counsel and might,
the spirit of knowledge, and of the fear of the Lord:
And he shall not judge after the sight of his eyes,
Neither reprove after the hearing of his ears;
And with rightness shall he judge the poor,
and reprove with equity the meek of the earth;
And He shall smite the earth with the rod of his mouth,
and with the breath of his lips shall he slay the wicked.
And righteousness shall be the girdle of his loins,
and faithfulness the girdle of his veins.
The wolf also shall dwell with the lamb.
And the leopard shall lie down with the kid,
and the calf and the young lion and the fatling together,
and a little child shall lead them.
They shall not hurt nor destroy
in all my holy mountain:
For the earth shall be full of the knowledge of the Lord
as the waters cover the earth.
And in that day there shall be a root of Jessie
which shall stand for ensign unto the people
and his rest shall be glorious.
5. A song of Battle
If the Lord Himself had not been on our side,
now may Israel say:
If the Lord Himself had not been on our side,
when men rose up against us;
Then they had swallowed us up alive,
when their wrath was kindled against us.
Then the waters had overwhelmed us,
The stream had gone over our soul:
Then the proud waters had gone even over our soul.
Blessed be the Lord,
who hath not given us
as a prey unto their teeth.
Our soul is escaped even as a bird
From the snare of the fowlers;
The snare is broken,
and we are delivered.
Our help is in the name of the Lord,
who made heaven and earth.
6. A song of Wisdom
I came forth from the mouth of the most high,
and covered the earth as a mist;
I dwelt in high places,
and my throne is in the pillar of the cloud.
Alone I compased the circuit of heav’n,
and walked in the depth of the abyss
In the waves of the sea and in all the earth
and in every people and nation,
I got a possession; with all these I sought rest:
And I took root in a people that was glorified,
In the portion of the Lord’s own inheritance.
I was exalted like a ceedar in Libanus,
And as a cypress on the mountains of Hermon:
I was exalted like a palm tree on the sea shore,
And as a fair olive tree in the plain.
And my branches are branches of glory and grace,
And my flow’rs are the fruit of glory and riches.
Come unto me, Ye that are desirous of me
and be ye filled with my fruits.
And I came out as a stream from a river,
I said I will water my garden,
And will water abundantly my garden bed,
And lo, my stream became a river
and my river became the sea,
For my thoughts are filled from the sea
and my counsels from the great deep.
Vasyl Barvinsky (1888–1963) – Psalom Davyda – Psalm of David – Psalm Dawida
O Lord God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, shew thyself.
Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
Lord, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
How long shall they utter and speak hard things? and all the workers of iniquity boast themselves?
They break in pieces thy people, O Lord, and afflict thine heritage.
They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
Yet they say, The Lord shall not see, neither shall the God of Jacob regard it.
Understand, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye be wise?
He that planted the ear, shall he not hear? He that formed the eye, shall he not see?
He that chastiseth the heathen, shall not he correct? He that teacheth man knowledge, shall not he know?
The Lord knoweth the thoughts of man, that they are vanity.
Blessed is the man whom thou chastenest, O Lord, and teachest him out of thy law;
That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
For the Lord will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
But judgment shall return unto righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
Who will rise up for me against the evildoers? or who will stand up for me against the workers of iniquity?
Unless the Lord had been my help, my soul had almost dwelt in silence.
When I said, My foot slippeth; thy mercy, O Lord, held me up.
In the multitude of my thoughts within me thy comforts delight my soul.
Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
But the Lord is my defence; and my God is the rock of my refuge.
And he shall bring upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own wickedness; yea, the Lord our God shall cut them off.
3.10. + PANTALEON
8.00 pm, Holy Trinity Church
A Different Bach
La Gioia Armonica Duo:
Jürgen Banholzer (Germany) – organ
Margit Übellacker (Germany) – pantaleon
Concert is partnered with the Foundation for Polish-German Cooperation.
Program:
Johann Sebastian Bach (1685–1750):
Sonata in E minor, BWV 1023 for violin and basso continuo (circa 1720–32)
[Untitled]. Adagio ma non tanto – Allemanda – Gigue
Sarabandein C Major, BWV 1009/4 from the collection of 6 Suites à Violoncello Solo senza Basso (circa 1727–31)
Sonata per il Violino e Cembalo di J. S. Bach in G Major, BWV 1021 (circa 1732–35)
Adagio – Vivace – Largo – Presto
4 Duets, BWV 802-805 from the collection Dritter Theil der Clavierübung (1739)
Sonata VI in G Major, BWV 1019 from the collection Sechs Trios für Clavier und die Violine (before 1725, revised before 1740)
Allegro – Largo – Allegro – Adagio – Allegro
3.10. + PANTALEON
godzina 20:00, kościół św. Trójcy
Trochę inny Bach
Duet La Gioia Armonica:
Jürgen Banholzer (Niemcy) – organy
Margit Übellacker (Niemcy) – pantaleon
Partnerem koncertu jest Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Program:
Johann Sebastian Bach (1685–1750)
Sonata in e BWV 1023 na skrzypce i basso continuo, (ca 1720–32)
[bez tytułu]. Adagio ma non tanto – Allemanda – Gigue
Sarabande in C Major BWV 1009/4 ze zbioru 6 Suites à Violoncello Solo senza Basso (ca 1727–31)
Sonata per il Violino e Cembalo di J. S. Bach in G BWV 1021 (ca 1732–35)
Adagio – Vivace – Largo – Presto
4 Duety BWV 802-805 ze zbioru Dritter Theil der Clavierübung (1739)
Sonata VI in G BWV 1019 ze zbioru Sechs Trios für Clavier und die Violine (przed 1725, rew. przed 1740)
Allegro – Largo – Allegro – Adagio – Allegro
7.00 pm, Holy Trinity Church
Leipzig Passion from Gdańsk collections
Friederike Beykirch– soprano
Inga Jäger (Germany, Petrus) – alto
Tobias Hunger (Germany, Johannes) – tenor
Diego Mendes (Germany, Joseph von Arimathia) – bass
Andreas Mitschke (Germany) – conductor, artistic director
Gellert Ensemble (Germany)
Concert is partnered with the Foundation for Polish-German Cooperation
Program:
Johann Gottlob Harrer (1703–1755) – La Passione del Nostro Signiore (1752) (Polish premiere)
Erster Teil
1. Introduzione:
2. Recitativ (Petrus):
Ich weiß nicht, wo ich bin! wo flieh ich hin?
Kaum steh ich fest auf meinen Füßen.
Mein Fehler lässt mich leider wissen,
wie man nicht ruhig leben kann.
Ach! könnt ich mich vor jedermann
verbergen und verdecken,
ja, vor mir selbst möcht’ ich mich gar verstecken.
Zu tausend Ängsten wallt
mein höchstverwirrter Geist;
Ich fühle, wie mich mein Gewissen beißt,
vor Wehmut möchte mir das Herze brechen,
und aller Hoffnung will
der Zweifel widersprechen.
Vor Furcht erstarrt mein Blut,
vor Scham erhitzt es sich,
denn jede Kreatur verklaget mich
und legt mir meinen Unbestand
zur größten Last auf Erden.
Sogar durch einen Hahn, wird er bekannt,
auch der muss mein Verräter werden.
O undankbarer Mensch! wer sagt dir doch:
Lebt denn dein Herr und Meister noch?
Umsonst wirkt die Natur nicht so verkehret,
die doch in allem ordentlich verfähret.
Warum verliert die Sonne Licht und Schein
und hüllet sich in finstre Trauer ein?
Weswegen muss der Erde Grund erschüttern
und unter meinen Füßen zittern?
Wie kommet es, dass Stein und Fels zerspringt,
dem nichts sonst zur Empfindung bringet?
Ich weiß nicht, wie mir wird,
die Haut, die schauert mir.
Ich will, und weiß nicht was,
denn alles kommt mir schrecklich für.
3. Arie (Petrus):
Du mein von Zittern mattes Herze,
ach! weine doch bei solchem Schmerze
und werde nie von Weinen satt!
Zerfließ in lauter Thränenquellen,
um deinen Jammer vorzustellen,
der dich so sehr gerühret hat.
4. Recitativ (Petrus):
Ich sehe dort von weiten,
es kommt ein Haufe von betrübten Leuten
in dieser Gegend an,
vielleicht find ich jemand,
der mich berichten kann,
wie es mit Jesu stehe.
Allein, ich bilde mir im Voraus ein,
die Nachricht wird entsetzlich sein.
Anstatt, daß man mir Trost soll geben,
so wird es heißen Ach!
er ist nicht mehr am Leben.
5. Chor der Jünger Jesu:
Was hat die Menge deiner Sünden,
verruchte Menschheit, angericht!
Die Qual, die Marter und die Plagen,
die Gott vor deiner Schuld getragen,
muss jede Kreatur empfinden,
und dich alleine rührt sie nicht.
6. Recitativ (Petrus):
Ihr Freunde, sagt mir doch,
lebt denn mein Jesus noch?
Ist er vielleicht durch der Tyrannen Hände –
Allein, auf den ich meine Augen wende,
der weint und hat ein totengleiches Angesicht.
Und dennoch merk ich, wie bei allen
die Tränen ziemlich sparsam
aus den Augen fallen,
woraus es scheint, ihr habt nicht Wasser gnug,
weil ihr schon allzu viel geweint.
Dadurch beweiset ihr die lange Heftigkeit
von euren Schmertzen,
dadurch vermehret sich bei mir
der Jammer in dem Herzen.
O schreckensvoller Tag,
o Tag der größten Plagen,
Ach! schweiget, schweiget nur,
ich weiß, was ihr wollt sagen.
7. Arie (Maria):
Ach, sollt ich meinen Schmerz ausdrücken,
so bräche mir mein Herz in Stücken,
so hart greift mich die Wehmut an.
Mir ist nach äußerstem Betrüben
kaum so viel Kraft mehr übrig blieben,
dass ich gebrochen seufzen kann.
8. Recitativ (Johannes, Joseph):
Johannes: Mein Petrus, glaube mir,
du bist noch viel gelücklicher als wir,
denn dir ist nicht vor Augen kommen,
was das verruchte Volck
mit unserm Meister vorgenommen,
wie man ihn vors Gericht gebracht
und seine Unschuld da zur Missetat gemacht,
wie man ihm sein Gewand am Leibe aufgerissen,
wie der erbosten Henker Hand
ihn dergestalt unmenschlich geißeln müssen,
dass ihm das helle Blut mit Haufen
aus seinen Striemen weggelaufen,
wie man sein Haupt mit Dornen hat gekrönet,
wie man ihn durch ein Purpurkleid verhöhnet
und in Jerusalem der Welt
zur Schau verächtlich dargestellt,
das gräßliche Geschrei,
die Schmach und Spötterei,
so man dem Herren angethan,
hat sich aus meinen Ohren
noch nicht verlohren,
weil sie kein Mensch so arg erdenken kann.
Joseph: Wie mir zumute war,
dass ich kaum konnte bleiben,
ist fast nicht zu beschreiben,
als ich ihm drauf nach Golgatha
zum Tode führen sah,
dem ohngeacht
ihm das verlorne Blut
von allen Kräften bracht,
so musst’ er doch zum Uberflusse seiner Plagen,
des schweren Kreuzes Joch
selbst auf dem Rücken tragen,
er fiel als wie ein bebend Rohr
bald hin, bald wieder
und endlich gar zur Erden nieder,
durch die ergrimmte Schar,
mit der er ganz umzingelt war,
ward aller Zutritt mir benommen,
sonst wär ich ihm zu Hülfe kommen.
9. Arie (Joseph):
Ein Sturm kann nicht die Meereswellen
so rasend vor die Augen stellen
als die verdammte Rottetat.
Ein Tigerherze muss dir weichen,
Jerusalem, weil deinesgleichen
die Welt an Grausamkeit nicht hat.
10. Recitativ (Maria, Petrus, Johannes):
Petrus: Ist’s möglich, daß man Menschen findt,
die so unmenschlich sind?
Maria: Ach, alles was geschehn,
will gegen dem noch wenig sagen,
was sich nach diesem zugetragen.
Johannes: O! hättest du noch sollen sehn,
wie auf dem Leidensberge
ein jeder Kriegesknecht und Scherge
bei seiner Peinigung sich rechte Mühe gab,
der eine riss ihm mit Gewalt die Kleider ab,
die durch das angeklebte Blut
fest an den Striemen hingen,
der Andre stieß ihn fort,
ihn vollends an das Kreuz zu bringen,
der Dritte lief vor Eifer blind,
ihn ja geschwind
aufs Marterholz zu legen,
und klopfete mit Hammerschlägen
die krummen Nägel gleich,
der Vierte dehnet ihn mit Leibeskräften,
die Glieder damit anzuheften.
Der Fünfte trug zu dieser Tyrannei
noch mehrers Werkzeug bei,
und wer der Menge wegen
nicht selber konnte Hand anlegen,
der drang sich wenigstens heran
und schaut’ ihn henkersmäßig an.
11. Arie (Johannes):
Konntest du bei solchen Plagen,
Himmel, deine Kraft versagen
und mit Donnern und mit Blitzen
deinen Schöpfer nicht beschützen,
der dich doch aus Nichts gemacht?
Nein! es musste so geschehen,
unsre Schuld getilgt zu sehen,
hat das allerhöchste Wesen
so ein Mittel auserlesen,
dass dies große Werk vollbracht.
12. Recitativ (Maria, Petrus):
Petrus: Kann was Erbärmlichers auf Erden
jemals gehöret werden?
Maria: Jawohl, der größte Menschenfeind
kühlt endlich seine Wut
durch Menschenblut,
den grausamsten Verräter,
den größten Missetäter,
lässt man in Ruh,
wenn er sein Recht erlitten hat,
allein der Jüd und der Soldat
ließ es dabei noch nicht bewenden,
dass er halb tot am Kreuze hing,
weil man auf ihn an allen Enden
von Neuem an zu lästern fing,
und demnach ruft er doch,
bei aller Qual und Schmerzen,
mit inbrunstvollem Herzen
den Vater in dem Himmel an:
Vergib es, sprach er, was sie mir getan.
Hernach, als unser Lebensfürste
vor großer Mattigkeit sich klagte, wie ihm dürste,
erwies sich einer aus der Schar,
in seiner Todesangst, noch so gehässig
und reicht’ ihm einen Schwamm voll Essig
statt eines Labsals dar,
dadurch ward ihm der Tod noch sauerer gemacht.
Hierauf sprach er: Es ist vollbracht,
empfohle seinen Geist, dem Vater in die Hände,
er neigete das Haupt, und litt sein letztes Ende.
13. Duett (Maria, Petrus):
Maria: Ich fühle nun in meinem Herzen
die allergrößten Seelenschmerzen,
die klagen mich recht peinlich an.
Das macht die Menge meiner Sünden,
dadurch bist du ans Kreuz geraten,
weil ich nicht vor dir wohlgetan.
Petrus: Ach Gott! mein aufgewacht’ Gewissen
lässt mich nunmehr empfindlich büßen,
ich, ich allein bin Schuld daran.
Das machen meine Missetaten,
dadurch bist du ans Kreuz geraten,
weil ich nicht vor dir wohlgetan.
beide: Die Marter, so du unverschuldet
wie deinen schweren Tod erduldet,
kann Erd und Himmel nicht verwinden,
Maria: ach, dass ich nicht den Geist aufgebe,
Petrus: ach, Wunder ist’s, dass ich noch lebe,
beide: da ich vor Weh kaum bleiben kann.
14. Chor:
Was vor ein teuer Blut
wäscht eure Sündenmäler,
die Gott von Adam her,
ihr Menschen an euch fand.
Verfallt deswegen nicht
auf freche Hochmutsfehler,
dass seine Mildigkeit
so viel an euch gewandt.
Vielmehr lasst euch dadurch
zur Dankbarkeit erwecken,
denn eure Schuldigkeit
wird dadurch allgemein,
je größ’re Gnaden euch
der Herr lässt seh’n und schmecken,
indesto strafbarer
wird auch der Mißbrauch sein,
denn Christi Tod bring
nur den Frommen Leben,
den Bösen aber wird
dadurch der Tod gegeben.
Anderer Teil
15. Recitativ (Maria, Petrus, Johannes, Joseph):
Petrus: Ist der erblaßte Leib
noch nicht zu seiner Ruh?
Joseph: Es deckt ihn schon mein Grab
und Leichentücher zu.
Petrus: So lasset uns doch gehen
und wenigstens die Leiche sehen.
Maria: Ach nein, der Tag ist hin,
es fällt der Sabbat ein,
an diesem muss man still
nach den Gesetzen sein.
Johannes: Wir würden uns auch wohl
vergebens Mühe machen.
Petrus: Warum?
Johannes: Mann lässt das Grab
mit Hütern stark bewachen,
die Juden trauen nicht, indem sie glauben,
wir möchten seinen Leichnam rauben,
und sagen, dass er auferstanden sei.
Allein, es kömmt die Zeit herbei,
da er mit ihrem Widerwillen,
was er versprochen hat, wahrhaftig wird erfüllen.
16. Arie (Johannes):
Nicht unter grünen Friedens-(/Sieges-)Palmen,
nicht unter frohen Ehrenpsalmen,
nicht mit sanftmütigen Gebährden
wird er euch offenbahret werden,
wenn ihr ihn werdet wiedersehn.
Vielmehr wird er mit Rutenschlägen
die Zornhand wider euch bewegen,
wie ein so deutliches Exempel
in dem entheiligeten Tempel
euch noch muss vor den Augen stehn.
17. Recitativ (Joseph):
Jerusalem, Jerusalem,
was vor ein Unglück wartet dein,
die Rache wird entsetzlich sein,
ach, Gottes Weissagung kann nimmer trügen,
ich sehe schon im Geist, wie deine Mauren
die Türme, der Paläste Pracht, [niederliegen,
der Erden gleich gemacht,
den Tempel in die volle Flamme gehen,
die Priesterschaft verjagt,
dein Weib und Kind gebunden stehen
die Tränen, und das Blut mit Haufen
durch alle Gassen laufen.
Ich seh, wie Feuer und das Schwert
so vieler hundert Jahren Müh und Kunst
auf einen Tag verzehrt;
wie auch der beste Freund
aus Furcht den andern flieht;
wie man den Tod verlangt,
den man doch klar vor Augen sieht,
und wie die große Hungersnot
zu solcher Speise zwinget,
die unnatürlich sind, so dass die Mutter gar
ihr leiblich Kind gebraten auf die Tafel bringet.
18. Arie (Joseph):
Wenn ich mir deines Unglücks Fälle
recht lebhaft vor die Augen stelle,
so wird mir eisekalt von Schrecken;
und du lässt dich doch nicht erwecken,
von deinen Freveln abzustehn.
Du willst das Leiden nicht erkennen
und blind in dein Verderben rennen,
du denkest, es hat gute Weile,
und fürchtest nicht die Donnerkeile,
davon du schon den Blitz gesehn.
19. Recitativ (Maria, Petrus, Johannes):
Petrus: Ach! das ungläubige Geschlechte
schlägt alle Drohungen in’ Wind,
indem sie Jesum nicht vor Gottes Kind
und seinen eingebornen Sohn erkennen;
man kann sie unbesonnen nennen.
Sie wissen ja, wie er dort in Bethania
den Lazarum aus seinen Grabe
von Toten auferwecket habe.
Es ist bekannt, wie er zu Kana dort
das Wasser durch sein Wort
in besten Wein verkehret,
wie er viel tausend Mann
mit wenig Speis ernähret;
sie haben hören müssen,
wie er mit trocknen Füßen
auf dem grundlosen Meere ging.
Die Stummen können sagen,
wie er sie zu der Rede bracht.
Man darf ja nur die Blinden fragen,
die er scharfsehend hat gemacht.
Da sie nun nicht an solchen Wunderwerken
die Wahrheit wollen merken,
die sie doch überzeugen kann,
so sind sie selber Schuld daran,
wenn sie bei hellem Sonnenschein
im Finstern tappend gehen,
und wenn sie nicht verblendet sei’n,
vor gottlos und verstocket anzusehen.
Maria: Man sollte meinen, dass auf Erden
auch die Ungläubigsten noch sollten gläubig werden.
Johannes: Gewiß, was soviel hundert Jahr’
nur prophezeit und ein Geheimnis war
und in der Dunkelheit bis diesen Tag gewähret,
das hat der heut’ge Tag nun auf einmal erkläret.
Der Vorhang, der das Heiligthum bedecket,
reißt nicht umsonst entzwei,
in dieser Öffnung wird ein Licht uns aufgestecket.
Petrus: Er war ein Fluch für uns, dass das Gesetze
uns nicht durch seinen Fluch verletze.
Choral: Das ganz’ Gesetz hat er erfüllt,
dadurch sein’s Vaters Zorn gestillt,
der über uns ging alle.
Johannes: Durch seinen Tod
wird unser Tod versüßt,
dass er nicht mehr so schrecklich ist.
Choral: Er hat den Tod genommen,
all’ sein Recht und sein Gewalt,
da bleibet nichts denn Tods Gestalt,
den Stachl hat er verloren.
Joseph: Sind wir durch seinen Tod
bei Gott in Gnaden,
so kann uns auch nicht die Verdammnis schaden.
Choral: Teufel weich, Hölle fleuch,
was mich sonst gekränket,
hat mir Gott geschenket.
Johannes: Kurz, Jesu Leiden macht, dass wir auf Erden
schon in der Hoffnung selig werden.
24. Chor der Gläubigen:
Maria: Hoffnung, du musst unsrer Seelen
allergrößter Beistand sein,
wenn wir hier in Kedars Höhlen
uns der Gnade Gottes freun.
Petrus: Du entzündst in uns die Liebe,
du vermehrst des Glaubens Triebe,
alle Furcht vertreibest du.
Johannes: Mitten unter allem Sehnen,
mitten unter allen Tränen
nimmt sogar dein Wachstum zu.
Joseph: Du lehrst uns in allen Fällen,
sind sie noch so zweifelhaft,
alles Gott anheim zu stellen,
und verleihest uns die Kraft,
dass wir ihm allein vertrauen,
Tutti: und auf seine Hülfe bauen.
2.10. + PASSIO CHRISTI
godz. 19:00, kościół św. Trójcy
Lipska Pasja z gdańskich zbiorów
Friederike Beykirch – sopran
Inga Jäger (Niemcy) – alt
Tobias Hunger (Niemcy) – tenor
Diogo Mendes (Niemcy) – bas
Andreas Mitschke (Niemcy) – dyrygent, kierownik artystyczny
Gellert Ensemble (Niemcy)
Partnerem koncertu jest Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Program:
Johann Gottlob Harrer (1703–1755) – La Passione del Nostro Signore (1752) (polska premiera)
Oratorium o Męce Pańskiej HarWV 51
Część pierwsza
1. Wstęp
2. Recytatyw (Święty Piotr):
Nie wiem ja, gdzieżem jest! kędy mi pierzchać pozostaje?
Ledwiem jest zdolny na nogach ustać.
Błąd mój, niestety, we znaki się daje,
tak, że człek nie może w spokoju zostać.
Ach! niechbym przed każdym z ludzi
mógł skryć się i uchować,
przed samym sobą pragnę całkiem uciec.
W tysięcznych obawach
tonie duch mój zawstydzony;
czuję, jak gryzie mnie sumienie,
z żałości głaz serca skruszony
a wszelkie ufanie
zwątpieniem zagrodzone.
Ze strachu krew mi zastyga,
ze wstydu znowu płonie,
gdyż co żyje ze skargą biega
i niestałość mą uznaje
za jarzmo największe na ziemi.
Kogut pieniem swym to daje,
i on mnie zdradził swym pieniem.
O, niewdzięczny człeku! któż Ci powie:
czy żyje Twój Pan i Mistrz jeszcze?
Na marne przyroda ma stanąć na głowie,
co swoje prawidła zwyczajnie obwieszcza.
Czemu straciło słońce blask i promienie
i osłoniło się smutku cienistością?
Dlaczego trzęsą się tak wszystkie ziemie
i pod stopami trzęsą się jak liście?
Jak to się dzieje, że trzaskają skała i kamień,
które inaczej niewzruszone stoją?
Nie wiem, co ze mną się stanie,
skóra drży, choć jej nie kroją.
Nic nie wiem, co wiedziałem,
wszystko we mnie jest struchlałe.
3. Aria (Święty Piotr):
Me serce, osłabłe od drżenia,
ach! płacz tedy z tego cierpienia
i nie miej łkania dosyć!
Rozpłyń się wielu łez rzekami,
co mają żal Twój wszem ogłosić,
ten Cię poruszył do głębi samej.
4. Recytatyw (Święty Piotr):
Widzę oto z daleka,
że płynie smutnych ludzi rzeka
w tę właśnie okolicę,
znajdę tam kogoś, na to liczę,
kto powie mi, bym wiedział ja,
jak się z Jezusem sprawa ma.
Lecz już to sobie wyobrażam,
wiadomość ta musi przerażać.
I zamiast pociechy mi przydać
na dalsze męki musi wydać!
gdyż On już nie przy życiu.
5. Chór uczniów Jezusowych:
Cóż wielkość Twoich zgrzeszeń,
ludzkości niecna, wyrządziła!
Męki, tortury, nieszczęść siła,
co BÓG za winy Twe wziął na się,
stworzenie każde odczuć musi,
lecz Ciebie nawet nie przydusi.
6. Recytatyw (Święty Piotr):
Druhowie, rzeknijcie mi,
albo to jest Jezus żyw?
Czyż wyszedł cało z rąk tyrana?
Lecz, czyja twarz przeze mnie ujrzana
płacząca jest i martwej bieli.
I patrzę, każdy z Was udzielił
oszczędnie łez swych oczu,
co na ziemię spadają,
z czego wynika, że płakać czym nie macie,
płakaliście tak, że oczy wysychają.
Stąd widzę, że przeżywacie
od dawna moc boleści,
przez co i w mej serca wnętrzności
bolączki narastają.
O dniu strachem przepełniony,
o dniu największej biady!
Ach! głosie wszelki, bądź uciszony,
wiem, co rzec chcecie tedy.
7. Aria (Święta Maria z Magdali):
Ach, gdybym mój ból wyrazić chciała,
serce rozpękłoby się w kawały,
tak ostra żałość mnie opanowała.
Po zasmuceniu twardym jak skały
siły mi ledwie na to pozostało,
abym rozdarta wzdychała mało.
8. Recytatyw (Święty Jan, Święty Józef z Arymatei):
Święty Jan: Mój Piotrze, wierzaj mi,
żeś o wiele szczęśliwszy niźli my,
gdyż oczom Twym nie było dane,
by widzieć, jak tłumy zdeprawowane
z Mistrzem naszym postąpiły,
jak przed sąd Go przytaszczyły,
gdzie niewinność jego występkiem uczyniono,
jak szaty z Ciała Jego zwleczono,
jak rozgniewana ręka kata
nieludzko używać musiała bata,
by gęsto jasna krew Tego, Który Zbawicielem,
musiała Mu po ranach cieknąć wiele,
jak Głowę Jego cierniami uwieńczono
i na wyszydzenie w szaty purpurę obleczono,
i wobec Jeruzalemu grodu
z wyszydzenia powodu
wystawiono, okropne wrzaski,
haniebne na wydrwienie oklaski,
które Pan znosić musiał
jeszcze w moich uszach
wybrzmiewać nie przestały w szale,
człek nie wymyśliłby nic tak złego wcale.
Święty Józef z Arymatei: W takim byłem nastroju,
żem ledwo zniósł bycie tam wśród znoju,
niemal to nieopisane,
jak tłuszcza z naszym Panem
szła na Golgotę, wprost na zgon,
nie zważał On,
że Krew utracona
potrzebna będzie tak w ramionach,
na których wśród mąk pomnożeń
ciężki krzyżowy pień
sam musiał nosić w ów dzień,
upadał niby drżąca trzcina,
co raz w przód, raz w tył się wygina,
na koniec upadał za ziemię nisko,
przez rozzłoszczone zbiegowisko
był całkiem otoczon,
nie mogłem przejść tam ludzką mocą,
inaczej przyszedłbym Mu z pomocą.
9. Aria (Święty Józef z Arymatei):
I burza nie jest fal jeziora
przedstawić tak szalonych skora,
jakim te tłumy były, przeklęte.
I tygrys uciekłby ze skrzętem
wobec Twojej, Jeruzalem złości,
świat nigdy podobnej jej nie gościł.
10. Recytatyw (Święta Maria z Magdali, Święty Piotr, Święty Jan):
Święty Piotr: Czy podobna znaleźć człowieka,
u kogo taka nieludzkość czeka?
Święta Maria z Magdali: Ach, co tylko się zdarzyło,
to niewiele przecież było
wobec tego, co już potem…
Święty Jan: O! Trzeba Ci widzieć było: tę
cierpienia Golgoty górę,
żołdacy i żołnierze na której
trudu sobie wobec mąk Jego nie żałowali,
wpierw przemocą suknię Zeń zerwali,
która przez Krew wylaną świętą
do ran była juże przyschniętą.
jeden z nich już pcha Zbawiciela,
by resztę Krwi na Krzyżu przelał,
drugi, oślepły od zapału,
na drzewo kładzie nie pomału
i młota uderzeniami
przybija krzywymi Go gwoździami,
inny już członki mu rozgina,
by Krzyża się najściślej trzymał.
Kolejny wspomógł narzędziami,
by nie zostali w dziele sami
a kto z powodu tłumów wielkich
nie mógł przyłożyć do tego ręki,
ten stał przynajmniej blisko na to,
by patrzeć, jak przystało katom.
11. Aria (Święty Jan):
Niebiosa, czy wobec tych mąk
Twe siły powstrzymane są,
by gromem i błyskawicami
porazić, kto by Zbawcę ranił,
który Cię stworzył z pustki sam?
Nie! musiało się tak dziać tam,
by nasze winy były starte,
Najwyższe Bóstwo męki warte
wybrało takie środki dzieła,
by się ta praca dopełniła.
12. Recytatyw (Święta Maria z Magdali, Święty Piotr):
Święty Piotr: Jakież to żałośniejsze na ziemi
ze słów będą kiedyś usłyszanymi?
Święta Maria z Magdali: Tak, wróg największy ludzkości
łagodzi ogień swojej złości
w krwi człowieka,
oto zdrajcę wśród zdrajców czeka
i złoczyńcę największego,
że w spokoju zostawi się los jego,
gdy tylko zazna sprawiedliwości,
lecz żydy i wojsk zbiorowości
na tym nie poprzestają,
że wisieć wpółżywemu na Krzyżu mu dają,
gdyż jeszcze raz, i znów, i znów
nie szczędzą Mu bluźnierczych słów,
a potem On głośno zawołał,
w bólu to i cierpieniu zdołał,
z wnętrzności serca żarliwego
do Ojca na Niebiosach Swego:
przebacz, tak wołał, co mi czynią.
Potem, jak nasz żywota książę,
skargę wniósł na suchość, co język wiążę,
podszedł jeden ze zgromadzenia,
co jadu wiele w sobie miał,
i ocet mu na gąbce dał
miast napoju upragnionego,
by śmierć goryczą większą przyprawić Jego.
Potem rzekł On: wykonało się,
powierzył Ducha Swego w Ojca ręce,
i skłonił głowę po tej męce.
13. Aria, duet (Święta Maria z Magdali, Święty Piotr):
Święta Maria z Magdali: Czuję, iż w serca mego wnętrzności
największy duszy ból już gości,
on tak boleśnie mnie katuje.
To przewin ilość powoduje,
które na Krzyż Ciebie przywiodły,
lud nie czynił zadość podły.
Święty Piotr: Ach BOŻE! zbudzone sumienie
sprawia pokutę szczerą we mnie,
to jam, jak winien jeden tego.
To są efekty grzechu mego,
co Ciebie na Krzyża pień wbiły,
gdyż ludy kar nie odkupiły.
Oboje: Tych mąk, któreś tak niewinnie
znosił, gdyżeś umierał przy mnie,
ziemia ni Niebo nie pokona,
Święta Maria z Magdali: ach, mało ducha nie oddałam,
Święty Piotr: ach, dziw, że żywa cząstka ciała,
Oboje: bo z żalu omalże nie konam.
14. Chór:
Cóż to za krew jest wartościowa,
co grzechy wasze zmywa,
te BÓG, odkąd Adama czas,
ludkowie, znalazł w was.
Mając te w myśli względy
porzućcie pychy błędy,
dajcie Jego łagodności
w waszej mieszkać bliskości.
Niech przez to w was wzbudzona
będzie wdzięczność upragniona,
gdyż oto wasza wina
to tego jest przyczyna,
że wielkie łaski Pan
da widzieć, kosztować wam,
lecz godne potępienia
są Wasze przewinienia,
przez śmierć Chrystusa Pana
pobożnym istność życia dana,
przez nią Zła synowie
śmierć otrzymają bowiem.
Część druga
15. Recytatyw (Święta Maria z Magdali, Święty Piotr, Święty Jan, Święty Józef z Arymatei):
Święty Piotr: Czy ciało to pobladłe
już spokój ma po bólu nagłym?
Święty Józef z Arymatei: Okryły go już po znoju
mój grób i chusty nagrobne moje.
Święty Piotr: Niechaj więc pośpieszamy,
niech chociaż ciało oglądamy.
Święta Maria z Magdali: Ach, nie, dzieł upływa,
i szabat oto nam przybywa,
człek musi go spoczynkiem
czcić, pracować ani krzynkę.
Święty Jan:I tak byśmy przez noc czarną
szli daremnie i na marno.
Święty Piotr: Dlaczegóż oto?
Święty Jan: Przed tą grobową grotą
już straż jest postawiona,
żydowie nieufni, wiara ich niewzrusona,
że chcemy wykraść ciało
i wieścią, że zmartwychwstał zataić prawdę całą.
Ale przyjdzie godzina,
w której trzeba, by się stało,
że prawdziwie obietnicy swej dotrzyma.
16. Aria (Święty Jan):
Nie z zielonymi radości/zwycięstwa palmami,
nie z wesela chwalebnymi psalmami,
nie z łagodnymi gesty człowieka
objawienie Pańskie was czeka,
kiedy ponownie Go ujrzycie.
Raczej przybęcie z rózgi biciem
ręką złości w ruch wprawioną,
jak wtedy, gdy się stało ono,
że wśród świątyni sprofanowanej
bił bez litości. O tym myślcie, amen.
17. Recytatyw (Święty Józef z Arymatei):
Jerozolimo, miasto święte,
czeka Cię nieszczęście niepojęte,
zemsta będzie przeraźliwa,
ach, BOŻA przepowiednia zawsze prawdą bywa,
już w duchu widzę, jak Twe mury,
baszty, pałacowych wielkie góry
ziemi są samej przyrównane,
świątyni wnętrza spopielane
i brać kapłańska zaszczuwana,
niewiasty i dzieci w kajdanach,
już łzy, posoka strumieniami
spływają wszemi uliczkami.
Już widzę, jak wróg ogniem, mieczem
wysiłki, sztukę wieków zsiecze
w jeden zaledwie dzionek;
widzę, jak druh sprawdzony
w strachu zostawia, ucieka;
jak człek swej śmierci czeka,
którą już widzi przed oczyma,,
widzę, jak z głodu jeść zaczyna
to wszystko, co przeciw naturze,
jak matka dziecko swoje w garze
gotuje, by na stół wyłożyć.
18. Aria (Święty Józef z Arymatei):
Gdy te wypadki nieszczęśliwe
przed oczy kładę są tak żywe,
jest zziębnięty cały z trwogi;
a Ty nie stajesz sam na nogi,
aby bluźniercom się sprzeciwić.
Nie rozpoznajesz cierpień, dziwy!
nie pędzisz na swoje zgubienie,
myślisz, że to nie jest mgnienie,
błyskawic ogień nie wystraszy Ciebie,
gdyżeś już widział grzmotu ślad na niebie.
19. Recytatyw (Święta Maria z Magdali, Święty Piotr, Święty Jan):
Święty Piotr: Ach! Lud to niewierzący,
mimo uszu ostrzeżenia puszczający,
w którym Jezus jako BOŻE Dziecię
nierozpoznany został przecie;
jakżeż tak można, bez pojęcia tak.
Wiedzą oni, iż w Betanii wszak
Łazarz, co w grób był położony,
został zeń do żywota wzbudzony.
Wiadome jest, iż On sam w Kanie
wyprawił winem ucztowanie,
co wodą było przemienioną;
jak przezeń była nasyconą
gromada wielu tysięcy;
musieli słyszeć jeszcze więcej,
że stopy suchymi
kroczył między jeziora wody wzburzonymi.
Zaświadczą słowem niemowy,
jak język rozwiązał im Swoimi słowy.
Że przez te tedy wielkie cudy
prawdy nie chcą rozpoznać ludy
a poznać ją wszak przez to mogą,
idą więc same winy drogą,
gdy wobec jasnych słońca promieni
wolą wejść w ścieżkę mroczną cieni,
kędy nie będą oślepieni bez BOGA, z sercem skamieniałym.
Święta Maria z Magdali: Człek sądzić może, iż świat cały uświadczy, iż się wiara w nich wzbudzi.
Święty Jan: Rzecz pewna; co setki lat dla ludzi przepowiedziane było tajemnicą, zdało się, że jej światła nie rozświecą, dziś jej odkryte i w pełni znane. Zasłony w świątnicy porozwieszane rozdarły się nie po próżnicy, wtedy rozjaśniał płomień większy od największej świecy. Możemy tedy czysto jasno, bez cienia i mroczności zasłon, widzieć słupy te ogniste, co na pustkowiu tworzą czyste dnia światło, chociaż nocka trwa. Znaleźliśmy kostur Mojżesza, co skały rozpoławia i źródło żywota nam sprawia. Najwyższy kapłan przybywa, on między śmiercią a żywotem bywa pośrednikiem danym od BOGA; Arka Przymierza da się widzieć droga, jest tam i róg ów, co zburzył pas Jerycha murów. Oto jest i Jozue wtóry, co człeka wznosi na odwagi góry, gdyż on przez zalew nieszczęść z nami chciał podążyć Jordanu wodami, byśmy ląd błogosławiony osiągnęli sami.
20. Aria (Święty Jan):
Boże mój, Twa istność niepojęta widoczna tam, gdzie działała ręka święta, stąd widzę ją w sobie też. W istotach wszystkich, krzew czy zwierz, widać ślady Twej wszechmocności, żyją, ruszają się, są w Twej istności.
21. Recytatyw (Święta Maria z Magdali, Święty Piotr):
Święta Maria z Magdali: Wiem dobrze, że Pan działa i jest wszędzie, tak widoczny teraz będzie przed naszymi oczami; Oblicza Jego nie ma z nami, co tyle balsamu na rany wszelkie zlało; usta nam obumierają niemało, przez które poznaliśmy posadę mądrości; łagodna dłoń Jego oddaliła się w całości, co tak obficie obdarzała cudami; oka Jego nie ma między nami, co wzbudzało w nas szczere miłowanie. Ach, gdy temu wszystkiemu człek poświęci rozważanie widzi, cośmy utracili, że wszystko z Nim razem pogrzebane. My, ludzie, porozpraszane, człek wszelki nas zostawił w trwodze, mało pewności nam sprawił, wokoło nienawidzące nas, złe gady. my sami, bez pomocy i rady, sami, my bez Głowy cali.
Święty Piotr: Nie, Mario z Magdali, on nie zostawi samych nas. On żyjąc, także w śmierci czas, dał przykładów tysiące, te wszem tak są pouczające; żywot i śmierć ku cnotom wiodą. Święta Jego Głowa, Którą pozwolił poranić z ochotą, uczy, jak łamać wolę złą; rany na rękach, stopach we krwi toną uczą, jak skąpstwo precz ludzie odgonią. Napoju octową przesiąkły goryczą służy przeciwko cielesnym słodyczom. Krzyż Jego, źródło męczarni, da człowiekowi, że wzrokiem ogarnie i zasadę w lot opanuje: człek niech wobec krzyżów cierpliwość zachowuje. Czegóż się tedy człek nie dowie z każdego słowa, które On wypowie, każdy czyn Jego tchnie nauką. Umacnia słabość wiary silną sztuką; sprawi, że zawiść musi uciec, da, że odmienia siebie głupiec, uczy, by kroczyć z uważnością; by z pychą oraz wyniosłością walczyć pokory owocami. Teraz On ujrzy skutki dzieła, które szkoła Jego przejęła, przez to, iż nie jest juże z nami próbę przejdziemy niezawodnie. Nadzieja! gdy odchodzimy od niej i odwagę nam ona kruszy, nie bójmy się, wkrótce usłyszym, jak znów przybywa wielce godnie.
22. Aria (Święty Piotr):
Oto dziecię kroczące w trwodze, gotowe, że się potknie srodze, wiedzione jest przez rękę matki. Dłoń BOGA Ojca mają dziatki pełną miłosierdzia bez kresu, ją w słabości odczujem zawczasu.
23. Recytatyw (Święta Maria z Magdali, Święty Piotr, Święty Jan, Święty Józef z Arymatei):
Święta Maria z Magdali: Ach, z grobu, co go już nie kryje wzbudzony jest, na nowo żyje.
Święty Józef z Arymatei: Będzie mieć to takie skutki, że wszystkie teraźniejsze smutki nasze nie będą wiecznie trwać. Co przez swą śmierć nam zechciał dać jest Przezeń wdzięcznie oglądane i przez nas pożytkowane.
Święta Maria z Magdali: Z Adamem wina sprowadzona jest dla nas już zgładzona.
—
Chorał: Com zgrzeszył w mym żywocie zakryte w grobu pomroce, Tyś to wysłużył niezawodnie, zostanie tak z Twą wolą zgodnie.
Święty Piotr: To było nam przekleństwem, że prawo nie było nam obciążającą sprawą.
Chorał: On prawo wypełnił całe, skończył z Ojcowskim gniewnym szałem, co raził głowy ociężałe.
Święty Jan: Przez Jego zgon śmierć nam osłodził on, przez to nie tak już trwożąca.
—
Chorał: Śmierć wzięta od nas do końca, jej prawa i przemocy ręka, postać więc śmierci się rozpęka, ta kosę swą straciła.
Święty Józef z Arymatei: Śmierć Jego była powrotem naszym w Bożą łaskę, niestraszne przemijanie z trzaskiem.
—
Chorał: Diable – precz, piekło – chodu, co przydawało mi chorób i głodu BÓG od nas teraz sam oddzielił.
Święty Jan: Krótkimi słowy – Jezus cierpiał, byśmy już mieli na ziemi świętości rękojmię.
24. Chór wierzących:
Święta Maria z Magdali: Nadziejo, Ty dla naszych dusz jako wsparcie największe służ, gdy tutaj w Kedarowej głuszy łaska nas BOŻA cieszy.
Święty Piotr: Rozpalasz w nas płomień miłości, pomnażasz do wiary skłonności, przeganiasz trwogę wszelką stąd.
Święty Jan: Pośrodku wszelakiego jęku i łez wylanych pośród lęku Ty wzrost przynosisz, to nie błąd.
Święty Józef z Arymatei: Ty uczysz nas, co by się nie działo, choćby wśród wątpień coś się stało, niech BÓG tu może decydować, Ty siły na to chcesz darować, abyśmy Jemu tylko zaufali.
Wszyscy: pomocy jego prymat dali.
Erster Teil
1. Introduzione:
2. Recitativ (Petrus):
Ich weiß nicht, wo ich bin! wo flieh ich hin?
Kaum steh ich fest auf meinen Füßen.
Mein Fehler lässt mich leider wissen,
wie man nicht ruhig leben kann.
Ach! könnt ich mich vor jedermann
verbergen und verdecken,
ja, vor mir selbst möcht’ ich mich gar verstecken.
Zu tausend Ängsten wallt
mein höchstverwirrter Geist;
Ich fühle, wie mich mein Gewissen beißt,
vor Wehmut möchte mir das Herze brechen,
und aller Hoffnung will
der Zweifel widersprechen.
Vor Furcht erstarrt mein Blut,
vor Scham erhitzt es sich,
denn jede Kreatur verklaget mich
und legt mir meinen Unbestand
zur größten Last auf Erden.
Sogar durch einen Hahn, wird er bekannt,
auch der muss mein Verräter werden.
O undankbarer Mensch! wer sagt dir doch:
Lebt denn dein Herr und Meister noch?
Umsonst wirkt die Natur nicht so verkehret,
die doch in allem ordentlich verfähret.
Warum verliert die Sonne Licht und Schein
und hüllet sich in finstre Trauer ein?
Weswegen muss der Erde Grund erschüttern
und unter meinen Füßen zittern?
Wie kommet es, dass Stein und Fels zerspringt,
dem nichts sonst zur Empfindung bringet?
Ich weiß nicht, wie mir wird,
die Haut, die schauert mir.
Ich will, und weiß nicht was,
denn alles kommt mir schrecklich für.
3. Arie (Petrus):
Du mein von Zittern mattes Herze,
ach! weine doch bei solchem Schmerze
und werde nie von Weinen satt!
Zerfließ in lauter Thränenquellen,
um deinen Jammer vorzustellen,
der dich so sehr gerühret hat.
4. Recitativ (Petrus):
Ich sehe dort von weiten,
es kommt ein Haufe von betrübten Leuten
in dieser Gegend an,
vielleicht find ich jemand,
der mich berichten kann,
wie es mit Jesu stehe.
Allein, ich bilde mir im Voraus ein,
die Nachricht wird entsetzlich sein.
Anstatt, daß man mir Trost soll geben,
so wird es heißen Ach!
er ist nicht mehr am Leben.
5. Chor der Jünger Jesu:
Was hat die Menge deiner Sünden,
verruchte Menschheit, angericht!
Die Qual, die Marter und die Plagen,
die Gott vor deiner Schuld getragen,
muss jede Kreatur empfinden,
und dich alleine rührt sie nicht.
6. Recitativ (Petrus):
Ihr Freunde, sagt mir doch,
lebt denn mein Jesus noch?
Ist er vielleicht durch der Tyrannen Hände –
Allein, auf den ich meine Augen wende,
der weint und hat ein totengleiches Angesicht.
Und dennoch merk ich, wie bei allen
die Tränen ziemlich sparsam
aus den Augen fallen,
woraus es scheint, ihr habt nicht Wasser gnug,
weil ihr schon allzu viel geweint.
Dadurch beweiset ihr die lange Heftigkeit
von euren Schmertzen,
dadurch vermehret sich bei mir
der Jammer in dem Herzen.
O schreckensvoller Tag,
o Tag der größten Plagen,
Ach! schweiget, schweiget nur,
ich weiß, was ihr wollt sagen.
7. Arie (Maria):
Ach, sollt ich meinen Schmerz ausdrücken,
so bräche mir mein Herz in Stücken,
so hart greift mich die Wehmut an.
Mir ist nach äußerstem Betrüben
kaum so viel Kraft mehr übrig blieben,
dass ich gebrochen seufzen kann.
8. Recitativ (Johannes, Joseph):
Johannes: Mein Petrus, glaube mir,
du bist noch viel gelücklicher als wir,
denn dir ist nicht vor Augen kommen,
was das verruchte Volck
mit unserm Meister vorgenommen,
wie man ihn vors Gericht gebracht
und seine Unschuld da zur Missetat gemacht,
wie man ihm sein Gewand am Leibe aufgerissen,
wie der erbosten Henker Hand
ihn dergestalt unmenschlich geißeln müssen,
dass ihm das helle Blut mit Haufen
aus seinen Striemen weggelaufen,
wie man sein Haupt mit Dornen hat gekrönet,
wie man ihn durch ein Purpurkleid verhöhnet
und in Jerusalem der Welt
zur Schau verächtlich dargestellt,
das gräßliche Geschrei,
die Schmach und Spötterei,
so man dem Herren angethan,
hat sich aus meinen Ohren
noch nicht verlohren,
weil sie kein Mensch so arg erdenken kann.
Joseph: Wie mir zumute war,
dass ich kaum konnte bleiben,
ist fast nicht zu beschreiben,
als ich ihm drauf nach Golgatha
zum Tode führen sah,
dem ohngeacht
ihm das verlorne Blut
von allen Kräften bracht,
so musst’ er doch zum Uberflusse seiner Plagen,
des schweren Kreuzes Joch
selbst auf dem Rücken tragen,
er fiel als wie ein bebend Rohr
bald hin, bald wieder
und endlich gar zur Erden nieder,
durch die ergrimmte Schar,
mit der er ganz umzingelt war,
ward aller Zutritt mir benommen,
sonst wär ich ihm zu Hülfe kommen.
9. Arie (Joseph):
Ein Sturm kann nicht die Meereswellen
so rasend vor die Augen stellen
als die verdammte Rottetat.
Ein Tigerherze muss dir weichen,
Jerusalem, weil deinesgleichen
die Welt an Grausamkeit nicht hat.
10. Recitativ (Maria, Petrus, Johannes):
Petrus: Ist’s möglich, daß man Menschen findt,
die so unmenschlich sind?
Maria: Ach, alles was geschehn,
will gegen dem noch wenig sagen,
was sich nach diesem zugetragen.
Johannes: O! hättest du noch sollen sehn,
wie auf dem Leidensberge
ein jeder Kriegesknecht und Scherge
bei seiner Peinigung sich rechte Mühe gab,
der eine riss ihm mit Gewalt die Kleider ab,
die durch das angeklebte Blut
fest an den Striemen hingen,
der Andre stieß ihn fort,
ihn vollends an das Kreuz zu bringen,
der Dritte lief vor Eifer blind,
ihn ja geschwind
aufs Marterholz zu legen,
und klopfete mit Hammerschlägen
die krummen Nägel gleich,
der Vierte dehnet ihn mit Leibeskräften,
die Glieder damit anzuheften.
Der Fünfte trug zu dieser Tyrannei
noch mehrers Werkzeug bei,
und wer der Menge wegen
nicht selber konnte Hand anlegen,
der drang sich wenigstens heran
und schaut’ ihn henkersmäßig an.
11. Arie (Johannes):
Konntest du bei solchen Plagen,
Himmel, deine Kraft versagen
und mit Donnern und mit Blitzen
deinen Schöpfer nicht beschützen,
der dich doch aus Nichts gemacht?
Nein! es musste so geschehen,
unsre Schuld getilgt zu sehen,
hat das allerhöchste Wesen
so ein Mittel auserlesen,
dass dies große Werk vollbracht.
12. Recitativ (Maria, Petrus):
Petrus: Kann was Erbärmlichers auf Erden
jemals gehöret werden?
Maria: Jawohl, der größte Menschenfeind
kühlt endlich seine Wut
durch Menschenblut,
den grausamsten Verräter,
den größten Missetäter,
lässt man in Ruh,
wenn er sein Recht erlitten hat,
allein der Jüd und der Soldat
ließ es dabei noch nicht bewenden,
dass er halb tot am Kreuze hing,
weil man auf ihn an allen Enden
von Neuem an zu lästern fing,
und demnach ruft er doch,
bei aller Qual und Schmerzen,
mit inbrunstvollem Herzen
den Vater in dem Himmel an:
Vergib es, sprach er, was sie mir getan.
Hernach, als unser Lebensfürste
vor großer Mattigkeit sich klagte, wie ihm dürste,
erwies sich einer aus der Schar,
in seiner Todesangst, noch so gehässig
und reicht’ ihm einen Schwamm voll Essig
statt eines Labsals dar,
dadurch ward ihm der Tod noch sauerer gemacht.
Hierauf sprach er: Es ist vollbracht,
empfohle seinen Geist, dem Vater in die Hände,
er neigete das Haupt, und litt sein letztes Ende.
13. Duett (Maria, Petrus):
Maria: Ich fühle nun in meinem Herzen
die allergrößten Seelenschmerzen,
die klagen mich recht peinlich an.
Das macht die Menge meiner Sünden,
dadurch bist du ans Kreuz geraten,
weil ich nicht vor dir wohlgetan.
Petrus: Ach Gott! mein aufgewacht’ Gewissen
lässt mich nunmehr empfindlich büßen,
ich, ich allein bin Schuld daran.
Das machen meine Missetaten,
dadurch bist du ans Kreuz geraten,
weil ich nicht vor dir wohlgetan.
beide: Die Marter, so du unverschuldet
wie deinen schweren Tod erduldet,
kann Erd und Himmel nicht verwinden,
Maria: ach, dass ich nicht den Geist aufgebe,
Petrus: ach, Wunder ist’s, dass ich noch lebe,
beide: da ich vor Weh kaum bleiben kann.
14. Chor:
Was vor ein teuer Blut
wäscht eure Sündenmäler,
die Gott von Adam her,
ihr Menschen an euch fand.
Verfallt deswegen nicht
auf freche Hochmutsfehler,
dass seine Mildigkeit
so viel an euch gewandt.
Vielmehr lasst euch dadurch
zur Dankbarkeit erwecken,
denn eure Schuldigkeit
wird dadurch allgemein,
je größ’re Gnaden euch
der Herr lässt seh’n und schmecken,
indesto strafbarer
wird auch der Mißbrauch sein,
denn Christi Tod bring
nur den Frommen Leben,
den Bösen aber wird
dadurch der Tod gegeben.
Anderer Teil
15. Recitativ (Maria, Petrus, Johannes, Joseph):
Petrus: Ist der erblaßte Leib
noch nicht zu seiner Ruh?
Joseph: Es deckt ihn schon mein Grab
und Leichentücher zu.
Petrus: So lasset uns doch gehen
und wenigstens die Leiche sehen.
Maria: Ach nein, der Tag ist hin,
es fällt der Sabbat ein,
an diesem muss man still
nach den Gesetzen sein.
Johannes: Wir würden uns auch wohl
vergebens Mühe machen.
Petrus: Warum?
Johannes: Mann lässt das Grab
mit Hütern stark bewachen,
die Juden trauen nicht, indem sie glauben,
wir möchten seinen Leichnam rauben,
und sagen, dass er auferstanden sei.
Allein, es kömmt die Zeit herbei,
da er mit ihrem Widerwillen,
was er versprochen hat, wahrhaftig wird erfüllen.
16. Arie (Johannes):
Nicht unter grünen Friedens-(/Sieges-)Palmen,
nicht unter frohen Ehrenpsalmen,
nicht mit sanftmütigen Gebährden
wird er euch offenbahret werden,
wenn ihr ihn werdet wiedersehn.
Vielmehr wird er mit Rutenschlägen
die Zornhand wider euch bewegen,
wie ein so deutliches Exempel
in dem entheiligeten Tempel
euch noch muss vor den Augen stehn.
17. Recitativ (Joseph):
Jerusalem, Jerusalem,
was vor ein Unglück wartet dein,
die Rache wird entsetzlich sein,
ach, Gottes Weissagung kann nimmer trügen,
ich sehe schon im Geist, wie deine Mauren
die Türme, der Paläste Pracht, [niederliegen,
der Erden gleich gemacht,
den Tempel in die volle Flamme gehen,
die Priesterschaft verjagt,
dein Weib und Kind gebunden stehen
die Tränen, und das Blut mit Haufen
durch alle Gassen laufen.
Ich seh, wie Feuer und das Schwert
so vieler hundert Jahren Müh und Kunst
auf einen Tag verzehrt;
wie auch der beste Freund
aus Furcht den andern flieht;
wie man den Tod verlangt,
den man doch klar vor Augen sieht,
und wie die große Hungersnot
zu solcher Speise zwinget,
die unnatürlich sind, so dass die Mutter gar
ihr leiblich Kind gebraten auf die Tafel bringet.
18. Arie (Joseph):
Wenn ich mir deines Unglücks Fälle
recht lebhaft vor die Augen stelle,
so wird mir eisekalt von Schrecken;
und du lässt dich doch nicht erwecken,
von deinen Freveln abzustehn.
Du willst das Leiden nicht erkennen
und blind in dein Verderben rennen,
du denkest, es hat gute Weile,
und fürchtest nicht die Donnerkeile,
davon du schon den Blitz gesehn.
19. Recitativ (Maria, Petrus, Johannes):
Petrus: Ach! das ungläubige Geschlechte
schlägt alle Drohungen in’ Wind,
indem sie Jesum nicht vor Gottes Kind
und seinen eingebornen Sohn erkennen;
man kann sie unbesonnen nennen.
Sie wissen ja, wie er dort in Bethania
den Lazarum aus seinen Grabe
von Toten auferwecket habe.
Es ist bekannt, wie er zu Kana dort
das Wasser durch sein Wort
in besten Wein verkehret,
wie er viel tausend Mann
mit wenig Speis ernähret;
sie haben hören müssen,
wie er mit trocknen Füßen
auf dem grundlosen Meere ging.
Die Stummen können sagen,
wie er sie zu der Rede bracht.
Man darf ja nur die Blinden fragen,
die er scharfsehend hat gemacht.
Da sie nun nicht an solchen Wunderwerken
die Wahrheit wollen merken,
die sie doch überzeugen kann,
so sind sie selber Schuld daran,
wenn sie bei hellem Sonnenschein
im Finstern tappend gehen,
und wenn sie nicht verblendet sei’n,
vor gottlos und verstocket anzusehen.
Maria: Man sollte meinen, dass auf Erden
auch die Ungläubigsten noch sollten gläubig werden.
Johannes: Gewiß, was soviel hundert Jahr’
nur prophezeit und ein Geheimnis war
und in der Dunkelheit bis diesen Tag gewähret,
das hat der heut’ge Tag nun auf einmal erkläret.
Der Vorhang, der das Heiligthum bedecket,
reißt nicht umsonst entzwei,
in dieser Öffnung wird ein Licht uns aufgestecket.
Petrus: Er war ein Fluch für uns, dass das Gesetze
uns nicht durch seinen Fluch verletze.
Choral: Das ganz’ Gesetz hat er erfüllt,
dadurch sein’s Vaters Zorn gestillt,
der über uns ging alle.
Johannes: Durch seinen Tod
wird unser Tod versüßt,
dass er nicht mehr so schrecklich ist.
Choral: Er hat den Tod genommen,
all’ sein Recht und sein Gewalt,
da bleibet nichts denn Tods Gestalt,
den Stachl hat er verloren.
Joseph: Sind wir durch seinen Tod
bei Gott in Gnaden,
so kann uns auch nicht die Verdammnis schaden.
Choral: Teufel weich, Hölle fleuch,
was mich sonst gekränket,
hat mir Gott geschenket.
Johannes: Kurz, Jesu Leiden macht, dass wir auf Erden
schon in der Hoffnung selig werden.
24. Chor der Gläubigen:
Maria: Hoffnung, du musst unsrer Seelen
allergrößter Beistand sein,
wenn wir hier in Kedars Höhlen
uns der Gnade Gottes freun.
Petrus: Du entzündst in uns die Liebe,
du vermehrst des Glaubens Triebe,
alle Furcht vertreibest du.
Johannes: Mitten unter allem Sehnen,
mitten unter allen Tränen
nimmt sogar dein Wachstum zu.
Joseph: Du lehrst uns in allen Fällen,
sind sie noch so zweifelhaft,
alles Gott anheim zu stellen,
und verleihest uns die Kraft,
dass wir ihm allein vertrauen,
Tutti: und auf seine Hülfe bauen.
+PAWEŁ SZEWCZYK
A graduate of the Instrumental Department of the Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk, where he studied with Dr Mirosław Adrjanczyk, he also studied vibraphone at the Department of Jazz of the Feliks Nowowiejski Academy of Music in Bydgoszcz with Prof. Karol Szymanowski. He has collaborated with many soloists, ensembles of the Polish music scene and chamber and symphony orchestras (including: Marek Piekarczyk, Jacek Królik, Urszula Dudziak, Waldemar Malicki, LudHauza Production Group, Baltic Opera, Polish Baltic Philharmonic, Cappella Gedanensis, Polish Chamber Philharmonic, Lublin Philharmonic, Music Theatre in Gdynia, Music Theatre in Lublin). For several years a drummer at the Agnieszka Osiecka Atelier Theatre. As a timpanist of the Filarmonici di Verona orchestra, he participated in the European tour of the 'Arena di Verona’ opera gala, and also performed in the rhythm section accompanying Andrea Bocelli at his concerts in Poland. Since 2010, he has regularly been performing with the Polish big beat legend Bernard Dornowski (Czerwone Gitary). He performs in Poland and abroad as a soloist, chamber musician, member of symphony and chamber orchestras as well as ensembles specializing in historical performing practices (Tubinicatores Gedanenses, Venice Baroque Orchestra, Arte dei Suonatori, Accademia dell’Arcadia, Goldberg Baroque Ensemble, FAMD orchestra, Altberg Ensemble, Diletto Early Music Ensemble). He took part in many album recordings, radio broadcasts and television programmes. He performs early music on historical percussion instruments, collects historical timpanis and is involved in educational work, sharing his knowledge and experience with young musicians.
+PAWEŁ SZEWCZYK
Absolwent wydziału instrumentalnego gdańskiej Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki pod kierunkiem dr Mirosława Adrjanczyka, studiował również wibrafon na wydziale jazzowym Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy pod kierunkiem prof. Karola Szymanowskiego. Współpracował z wieloma solistami, zespołami polskiej sceny muzycznej oraz orkiestrami kameralnymi i symfonicznymi (m.in.: Marek Piekarczyk, Jacek Królik, Urszula Dudziak, Waldemar Malicki, Grupa Producencka LudHauza, Opera Bałtycka, Polska Filharmonia Bałtycka, Capella Gedanensis, Polska Filharmonia Kameralna, Filharmonia Lubelska, Teatr Muzyczny w Gdyni, Teatr Muzyczny w Lublinie). Przez kilka lat był perkusistą w Teatrze Atelier im. Agnieszki Osieckiej. Jako kotlista orkiestry Filarmonici di Verona uczestniczył w europejskiej trasie koncertowej gali operowej „Arena di Verona”, występował również w sekcji rytmicznej towarzyszącej Andrea Bocelli podczas koncertów w Polsce. Od roku 2010 regularnie występuje z legendą polskiego big beatu Bernardem Dornowskim(Czerwone Gitary). Koncertuje w kraju i za granicą jako solista, kameralista, członek orkiestr symfonicznych, kameralnych oraz zespołów specjalizujących się w historycznych praktykach wykonawczych (Tubicinatores Gedanenses, Venice Baroque Orchestra, Arte dei Suonatori, Accademia dell’Arcadia, Goldberg Baroque Ensemble, orkiestra FAMD, Altberg Ensemble, Zespół Muzyki Dawnej Diletto). Brał udział w wielu nagraniach płytowych, transmisjach radiowych oraz programach telewizyjnych. Wykonuje muzykę dawną na perkusyjnych instrumentach historycznych, kolekcjonuje kotły historyczne oraz angażuje się w działalność pedagogiczną, dzieląc się wiedzą i doświadczeniem z młodymi muzykami.
+ FILIP PYSZ
born in Lublin in 1997. He started learning to play the trumpet at the age of 13 in Lublin. He graduated from the Krakow Academy of Music, where he is currently employed. He took part in numerous master classes and workshops with outstanding trumpeters, including: Pierre Badel, Steve Leisring, Paul Archibald, Vladimir Pushkarev, Nicolas Thompson, Uwe Koller. Since 2016, he has been collaborating with the following orchestras: Goldberg Baroque Ensemble, Filharmonia Lubelska, Sinfonietta Cracovia, Polska Opera Królewska, Warszawska Opera Kameralna, Brandenburg Concerto Berlin, Música Florea, {oh!} Orkiestra historyczna, Altberg Ensemble and many others. Throughout his career, he made numerous recordings and concerts in Poland and abroad. What he values most is a teamwork. He specializes in early music.
+ FILIP PYSZ
urodzony w Lublinie w roku 1997. Naukę gry na trąbce rozpoczął w wieku 13 lat w Lublinie. Skończył studia na krakowskiej Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego, w której jest obecnie zatrudniony. Brał udział w licznych kursach mistrzowskich i warsztatach u wybitnych trębaczy, min. Pierre Badel, Steve Leisring, Paul Archibald, Vladimir Pushkarev, Nicolas Thompson, Uwe Koller. Od 2016 roku współpracuje z orkiestrami: Goldberg Baroque Ensemble, Filharmonia Lubelska, Sinfonietta Cracovia, Polska Opera Królewska, Warszawska Opera Kameralna, Brandenburg Concerto Berlin, Música Florea, {oh!} Orkiestra historyczna, Altberg Ensemble i wieloma innymi. Przez cały okres swojej działalności dokonał licznych nagrań i koncertów w kraju i za granicą. Najbardziej ceni sobie współpracę i grę zespołową, specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej.
+ PAWEŁ HULISZ
Trumpeter, arranger, composer, Ph. D. in Fine Arts. He is a graduate of the Academy of Music in Gdańsk and Bydgoszcz. Lecturer in the historical trumpet class of the Academy of Music in Gdańsk. Long-time cooperator with the Musical Theater in Gdynia. Performer of baroque and classical music on historical instruments. Paweł Hulisz is the founder of the Tubicinatores Gedanenses. Organizer of the Muzyka z Gdańskich Wież Festival. He work on development and reconstruction of old music prints from the seventeenth century and the eighteenth century, located in the library of the Polish Academy of Sciences in Gdańsk, the collections of the Hosianum library in Olsztyn, as well as the collections of the Bishop Jan Bernard Szlaga Diocesan Library in Pelplin. He founded the Capella Warmiensis Restituta ensemble presenting restored Warmian musicals, starting with the Musica Warmiesis publishing series for the DUX label: vol. I – 2021, vol. II – 2022 i vol. III 2023. Composer of the bugle call performed since 2017 at the beginning and the end of the Dominican Fair in Gdańsk, as well as the composed a bugle call in 2020 for the Bydgoska Scena Barokowa Festival. He has over 60 recordings in his artistic output, as a session musician, chamber musician and soloist.
+ PAWEŁ HULISZ
Trębacz, aranżer, kompozytor, doktor sztuk muzycznych. Absolwent gdańskiej i bydgoskiej akademii muzycznej. Od 2023 prowadzi klasę trąbki historycznej na Akademii Muzycznej w Gdańsku. Na stałe współpracuje z Teatrem Muzycznym w Gdyni. Wykonuje muzykę barokową i klasyczną na instrumentach historycznych. Jest pomysłodawcą i założycielem zespołu Tubicinatores Gedanenses. Jest organizatorem festiwalu „Muzyka z gdańskich wież”. Zajmuje się opracowywaniem starodruków muzycznych z XVII i XVIII wieku, znajdujących się w bibliotece PAN w Gdańsku, zbiorów biblioteki Hosianum w Olsztynie. Powołał do życia zespół Capella Warmiensis Restituta prezentujący odrestaurowane muzykalia warmińskie, rozpoczynając serią wydawniczą Musica Warmiesis dla wytwórni DUX : vol. I – 2021, vol. II – 2022 i vol. III 2023. Jest kompozytorem Hejnału wykonywanego od 2017 roku na rozpoczęcie i zakończenie Jarmarku Dominikańskiego w Gdańsku, a także Hejnału skomponowanego w 2020 roku dla festiwalu Bydgoska Scena Barokowa. W dorobku artystycznym ma około 60 nagrań płytowych, jako muzyk sesyjny, kameralista i solista.
+ Marcin Świątkiewicz
One of the most renowned Polish harpsichordists, was awarded the prestigious „Polityka” weekly’s Passport Award in 2015. His expertise extends to performing and improvising on various historical keyboard instruments. As a soloist and conductor, he maintains regular collaborations with esteemed ensembles such as Brecon Baroque, Arte dei Suonatori, and Capella Cracoviensis.
Marcin’s exceptional artistry is reflected in his diverse discography, having recorded for distinguished labels like BIS, Channel Classics, CPO, Rubicon, Accent, Alpha, Decca, Linn Records, and DUX. Additionally, his performances have been featured on radio and television broadcasters throughout Europe. In 2015, he released an album showcasing harpsichord concertos by JG Müthel, which received the prestigious Diapason d’Or award. The year 2017 witnessed the launch of his multi-award-winning CD, „Cromatica,” by CPO. In 2018, he recorded JS Bach’s harpsichord concertos for Channel Classics, and his interpretation of the Goldberg Variations was published by Rubicon Classics in 2020. Other notable accomplishments include the recording of Biber’s Rosenkranzsonaten, with Rachel Podger and David Miller, which earned the Gramophone Award.
Beyond his virtuosity in Baroque repertoire, Marcin collaborates with symphony orchestras, showcasing his talent for 20th and 21st-century harpsichord concertos. In 2021, he played a pivotal role in the world premiere recording of „Drach. Dramma per musica” by Aleksander Nowak and Szczepan Twardoch, in collaboration with the Aukso Orchestra. Marcin’s dedication to the advancement of music and education is evident through his role as a professor at the Academy of Music in Katowice, where he imparts his knowledge and passion to aspiring musicians.
+ Marcin Świątkiewicz
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich klawesynistów (Paszport „Polityki”, 2015), grający na różnych typach historycznych instrumentów klawiszowych. Jako solista i dyrygent regularnie współpracuje z czołowymi zespołami instrumentów dawnych, w tym z Arte dei Suonatori, Brecon Baroque, Capellą Cracoviensis. Szczególną uwagę poświęca improwizacji. W 2015 roku nagrał solowy album z koncertami klawesynowymi JG Müthela (BIS), wyróżniony Diapason d’Or, w 2017 wielokrotnie nagrodzony solowy album Cromatica (CPO). W 2018 ukazało się nagranie Koncertów Klawesynowych JS Bacha (Channel Classics), a w 2020 Wariacje Goldbergowskie (Rubicon). Za Sonaty różańcowe Bibera, zarejestrowane wspólnie z Rachel Podger i Davidem Millerem otrzymał Gramophone Award. Świetnie odnajduje się również w muzyce współczesnej współpracując z orkiestrami symfonicznymi. W roku 2021 z orkiestrą Aukso wziął udział w premierowym nagraniu opery Drach. Dramma per musica Aleksandra Nowaka do libretta Szczepana Twardocha. Prowadzi klasę klawesynu w Akademii Muzycznej w Katowicach.
+GOLDBERG VOCAL ENSEMBLE
The Goldberg Vocal Ensemble is a chamber vocal ensemble that is part of the Goldberg Baroque Ensemble, founded on the initiative of Andrzej Mikołaj Szadejko. The composition of the ensemble is rotating. It is made up of young singers who are gaining experience in performing early music using ancient vocal techniques. Many former members of the ensemble continue their singing careers in professional ensembles or solo. The ensemble collaborates on recordings of albums in the Musical Heritage of Gdańsk and Musica Baltica series, projects carried out in collaboration with the Gdańsk Library of the Polish Academy of Sciences. GVE also performs a cappella, presenting early music from Gdańsk as well as compositions by contemporary artists’.
cast:
soprano: Ewa Dubiella, Maria Krueger-Milej, Marta Twardowska, Maja Zalesińska
Goldberg Vocal Ensemble to kameralny zespół wokalny będący częścią Goldberg Baroque Ensemble, powstałego z inicjatywy Andrzeja Mikołaja Szadejki. Skład zespołu jest rotacyjny. Wchodzą do niego młodzi śpiewacy, którzy nabywają doświadczenia w wykonywaniu muzyki dawnej przy użyciu dawnych technik wokalnych. Wielu byłych członków zespołu kontynuuje karierę śpiewaczą w zawodowych zespołach lub solo. Zespół współpracuje przy nagraniach płyt z serii Muzyczne Dziedzictwo Miasta Gdańska i Musica Baltica, projektów realizowanych we współpracy z Biblioteką Gdańską Polskiej Akademii Nauk. GVE występuje także a cappella, prezentując gdańską muzykę dawną, jak również kompozycje twórców współczesnych.
skład:
sopran: Ewa Dubiella, Maria Krueger-Milej, Marta Twardowska, Maja Zalesińska
The Goldberg Baroque Ensemble, founded by Andrzej Szadejko in 2008 specializes in interpretations of vocal-instrumental music from old Gdańsk and Pomerania. The ensemble’s baroque-classical repertoire is performed on the basis of historical performance practice with appropriate instruments. The orchestra is made of Polish and foreign musicians, graduates of renowned European centres for early music (Schola Cantorum Basiliensis, Royal Academy of Music in London, Koninklijk Conservatorium in The Hague). The ensemble is responsible for concerts in Poland and abroad as well as award-nominated 1 CDs and SACD’s premiere recordings of Pomeranian Music for Polish labels Dux and Sarton, and now for the German label – MDG, whose aim is to promote music from the Baltic region. In 2022 GBE won the Opus Klassik award for Oratorio Secondo by J.D.Pucklitz in the ‘World Best Premiere’ category.
cast:
Radosław Kamieniarz (concertmaster), Mateusz Janus, Gabriela Żmigrodzka – violino primo
Dominika Małecka, Łukasz Strzelczyk, Angelika Leśniak – violino secondo
Dymitr Olszewski, Anna Luiza Aleksandrow – viola
Katarzyna Pilipiuk – oboe
Maja Miro-Wiśniewska – traverso
Paweł Hulisz, Emil Miszk – natural trumpet
Paweł Szewczyk – timpani
basso continuo:
Leszek Wachnik – fagotto,
Bartosz Kokosza – cello,
Michał Bąk – double bass,
Agnieszka Wesołowska – harpsichord,
Filip Cieszyński – organ
+GOLDBERG BAROQUE ENSEMBLE
Zespół, założony przez Andrzeja Szadejkę w 2008 roku, specjalizuje się w interpretacjach muzyki wokalno-instrumentalnej dawnego Gdańska i Pomorza. Repertuar barokowo-klasyczny zespołu wykonywany jest w oparciu o historyczną praktykę wykonawczą na odpowiednich instrumentach. Orkiestrę tworzą polscy i zagraniczni muzycy, absolwenci renomowanych europejskich ośrodków muzyki dawnej (Schola Cantorum Basiliensis, Królewska Akademia Muzyczna w Londynie, Królewskie Konserwatorium w Hadze). Zespół wykonuje koncerty w Polsce i za granicą. Pośród dokonań dominuje 16 nominowanych do nagród Fryderyk i Opus Klassik premierowych płyt CD i SACD z wykonaniami muzyki pomorskiej dla polskich wytwórni Dux i Sarton, a obecnie dla niemieckiej wytwórni MDG. W 2022 roku GBE zdobyło prestiżową nagrodę Opus Klassik za Oratorio Secondo J.D. Pucklitza w kategorii “Najlepsza Światowa Premiera”.
Dymitr Olszewski, Anna Luiza Aleksandrow – altówka
Katarzyna Pilipiuk – obój
Maja Miro-Wiśniewska – traverso
Paweł Hulisz, Emil Miszk – trąbka naturalna
Paweł Szewczyk – kotły
basso continuo:
Leszek Wachnik – fagot,
Bartosz Kokosza – wiolonczela,
Michał Bąk – kontrabas,
Agnieszka Wesołowska – klawesyn,
Filip Cieszyński – organy
+THILO DAHLMANN
Bass baritone Thilo Dahlmann grew up in Hunsrück (Germany) and studied singing under Ulf Baestlein, Berthold Schmid, Guido Baehr and Wolfgang Millgramm at the Folkwang College in Essen, where he passed his diploma exam with distinction. His collaboration with Roland Hermann also contributed significantly to shaping him as a vocalist. He won first prize at the North Rhine-Westphalia National Competition. Thilo Dahlmann was a member of the International Opera Studio at the Zurich Opera House. He has made guest appearances at the German Opera of the Rhine in Düsseldorf, Wuppertaler Bühnen, Koblenz Theater and St. Gallen Theater. He has been a soloist at many international festivals in Germany, Switzerland, the Netherlands and Japan. He recently sang at the opening concert of the Hamburg Elbphilharmonie. He has had many DVD and CD productions in Germany, Switzerland, France and Austria. He teaches as professor of singing at the Musikhochschule in Frankfurt and was a visiting professor at the University of Graz.
+THILO DAHLMANN
Bas baryton Thilo Dahlmann dorastał w Hunsrück (Niemcy) i uczył się śpiewu pod kierunkiem Ulfa Baestleina, Bertholda Schmida, Guido Baehra i Wolfganga Millgramma w Folkwang College w Essen, gdzie zdał z wyróżnieniem egzamin dyplomowy. Jego współpraca z Rolandem Hermannem również znacząco przyczyniła się do ukształtowania go jako wokalisty. Zdobył pierwszą nagrodę na Konkursie Krajowym Nadrenii Północnej-Westfalii. Thilo Dahlmann był członkiem International Opera Studio w Zurich Opera House. Gościnnie występował w Operze Niemieckiej nad Renem w Düsseldorfie, Wuppertal Bühnen, Koblenz Theater i St. Gallen Theater. Jest solistą wielu międzynarodowych festiwali w Niemczech, Szwajcarii, Holandii i Japonii. Ostatnio śpiewał na koncercie otwierającym hamburską Elbphilharmonie. Ma na swoim koncie wiele produkcji DVD i CD w Niemczech, Szwajcarii, Francji i Austrii. Uczy jako profesor śpiewu w Musikhochschule we Frankfurcie i był profesorem wizytującym na Uniwersytecie w Grazu.
+GEORG POPLUTZ
German tenor Georg Poplutz graduated in English Philology and Music Education from the Universities of Münster and Dortmund. He completed with honours his further studies under Berthold Possemeyer at the Music Academy in Frankfurt am Main. He also studied with Christoph Prégardien at the Music Academy in Cologne. The wide repertoire allows him to perform in Germany, as well as in Austria, China, Poland, Portugal, Switzerland, all over South Africa, he is also often invited to record for the radio and CDs. In the field of Early Music, he collaborates with the Johann Rosenmüller Ensemble and Arno Paduch, as well as with Cantus Cölln and Konrad Junghänel. He is now ‘one of the best evangelists’ (Münchner Merkur). He performed several times in Gdańsk at the ORGANy PLUS+®+ Festival. Pucklitz’s pieces that he recorded with the Goldberg Baroque Ensemble received the Opus Klassik Award in 2022.
+GEORG POPLUTZ
Niemiecki tenor Georg Poplutz jest absolwentem filologii angielskiej i edukacji muzycznej na uniwersytetach w Münster i Dortmundzie. Dalsze studia pod kierunkiem Bertholda Possemeyera w Akademii Muzycznej we Frankfurcie nad Menem zakończył z wyróżnieniem. Studiował również u Christopha Prégardiena w Akademii Muzycznej w Kolonii. Szeroki repertuar pozwala mu koncertować w Niemczech, a także w Austrii, Chinach, Polsce, Portugalii, Szwajcarii, w całej Afryce Południowej, jest też często zapraszany do nagrań dla radia i wydawnictw płytowych. W zakresie muzyki dawnej współpracuje z Johann Rosenmüller Ensemble i Arno Paduchem, a także z Cantus Cölln i Konradem Junghänelem. Obecnie jest „jednym z najlepszych ewangelistów” (Münchner Merkur). Występował kilka razy w Gdańsku na festiwalu ORGANy PLUS+®. Utwory Pucklitza w jego wykonaniu nagrane wraz z zespołem Goldberg Baroque Ensemble otrzymały w 2022 roku nagrodę OPUS KLASSIK.
+ELVIRA BILL
‘A voice that cannot be ignored’. ‘The intimate and sensitive interpretation of this mezzo-sopran, paired with her warm and multifaceted voice, let the performances of Elvira Bill become expressive and poignant moments’. Elvira Bill studied singing with Christoph Prégardien at the Academy of Musik Cologne. She graduated in summer 2010 with honor. Her career was accompanied and inspired by Reinhard Becker, Thomas Heyer, Ingeborg Danz and Michael Gees. Her repertoire ranges from old masters to contemporary music. Elvira Bill is a sought-after artist on numerous prestigious concert halls and festivals, for example Berlin and Cologne Philharmonic, Elbe Philharmonic Concert Hall Hamburg, Tchaikovsky Concert Hall Moscow, Rheingau Musik Festival, International Bach Festival Leipzig, La Folle Journée Nantes, Teatro Real Madrid, Lucerne Festival. As a soloist she sang under the direction of well-known conductors such as Peter Neumann, Marcus Creed, Philippe Herreweghe, Sylvain Cambreling, Helmuth Rilling, Christopher Hogwood, Florian Helgath, Paul Goodwin. Elvira Bill works together regularly with the Thomanerchor Leipzig and the Swiss Bach Foundation St. Gallen under the direction of Rudolf Lutz.
+ELVIRA BILL
„Głos, którego nie można zignorować.” „Intymna i wrażliwa interpretacja mezzosopranu, w połączeniu z jej ciepłym i wielowymiarowym głosem, sprawiają, że występy Elviry Bill stają się ekspresyjnymi i przejmującymi chwilami.” Elvira Bill studiowała śpiew u Christopha Prégardiena w Academy of Music Cologne. Studia ukończyła latem 2010 roku z wyróżnieniem. Jej karierze towarzyszyli i inspirowali ją Reinhard Becker, Thomas Heyer, Ingeborg Danz i Michael Gees. Bill sięga po repertuar od dawnych mistrzów po muzykę współczesną. Jest rozchwytywaną artystką wielu prestiżowych sal koncertowych i festiwali, takich jak Berlin and Cologne Philharmonic, Elbe Philharmonic Concert Hall Hamburg, Tchaikovsky Concert Hall Moscow, Rheingau Musik Festival, International Bach Festival Leipzig, La Folle Journée Nantes, Teatro Real Madrid, Lucerne Festival. Jako solistka śpiewała pod batutą tak znanych dyrygentów jak Peter Neumann, Marcus Creed, Philippe Herreweghe, Sylvain Cambreling, Helmuth Rilling, Christopher Hogwood, Florian Helgath, Paul Goodwin. Elvira Bill regularnie współpracuje z Thomanerchor Leipzig i Swiss Bach Foundation St. Gallen pod dyrekcją Rudolfa Lutza. Jej trasy koncertowe odbyły się w wielu niemieckich i europejskich miastach, a także w Rosji, Chinach i Omanu.
+ GUDRUN SIDONIE OTTO
Recently sopranist Gudrun Sidonie Ottohas thrilled audiences in Hague, Granada, Sofia, at the Bach Festivals in Leipzig, Schaffhausen and Lausanne, in Hong Kong, Istanbul, Ankara and at the Sydney Festival, in Antwerp, Bruges and on a Latin American tour with her ‘extraordinary clear and feminine timbre’ (FonoForum 9/10) as well as ‘her fresh and warm soprano’ (Opernglas 2009). She’s considered as one of the most versatile sopranos of her time: ‘Gudrun Sidonie Otto … a class of its own’ (BZ Basel 2019). After graduation from the State Academy of music HfM Franz Liszt in Weimar she won the first prize at the Schloss Rheinsberg international singing competition in 2007. In 2004 she was a member of the solo ensembles at the Komische Oper in Berlin and from 2004 to 2007 the Landesbühnen Sachsen. As a guest soloist she appeared at the Hannover State Opera, Würzburg Theatre, Halle Opera House and Nuremberg Opera, the Théâtre de Picardie, at the Staatstheater Am Gärtnerplatz and Prinzregententheater in Munich, Grand Théâtre de la Ville Luxembourg, Opéra National du Rhin in Strasbourg. As well-known soloist in Early Music she was invited to many prestigious international festivals. Her solo CDs with Mendelssohn and Telemann were as enthusiastically received as her interpretation of contemporary music (Nono, Scelsi, Gubaidulina).
+ GUDRUN SIDONIE OTTO
W ostatnim czasie sopranistka Gudrun Sidonie Otto zachwyciła publiczność w Hadze, Granadzie, Sofii, na Festiwalach Bachowskich w Lipsku, Szafuzie i Lozannie, w Hongkongu, Stambule, Ankarze oraz na Festiwalu w Sydney, w Antwerpii, Brugii, a także podczas trasy po Ameryce Łacińskiej jej „niezwykle czystą i kobiecą barwą” (FonoForum 9/10) oraz „swoim świeżym i ciepłym sopranem” (Opernglas 2009). Jest uważana za jedną z najbardziej wszechstronnych sopranistek swoich czasów: „Gudrun Sidonie Otto … klasa sama w sobie” (BZ Bazylea 2019). Po ukończeniu Państwowej Akademii Muzycznej im. HfM Franza Liszta w Weimarze zdobyła I nagrodę na międzynarodowym konkursie wokalnym Schloss Rheinsberg w 2007 roku. Była członkiem zespołów w Komische Oper w Berlinie oraz Landesbühnen Sachsen. Gościnnie występowała w Operze Państwowej w Hanowerze, Teatrze Würzburg, Halle Opera House i Operze Norymberskiej, Théâtre de Picardie, Staatstheater Am Gärtnerplatz i Prinzregententheater w Monachium, Grand Théâtre de la Ville Luxembourg, Opéra National du Rhin w Strasburgu. Jako znana solistka muzyki dawnej była zapraszana na wiele prestiżowych międzynarodowych festiwali. Jej solowe płyty z Mendelssohnem i Telemannem zostały przyjęte równie entuzjastycznie, jak jej interpretacje muzyki współczesnej (Nono, Scelsi, Gubaidulina).
+ PETER VAN DE VELDE
Started his organ studies by himself at the age of nine. At the age of twelve he became organist at the local church in the little Flemish village of Doel. He received his first musical tuition at the Antwerp Academy of Fine Arts where he concluded his organ studies with highest honours. He went on to pursue his studies at the Royal Antwerp Conservatory of Music where he won several first prizes in addition to other comparable awards. In 1996, as the last pupil of Stanislas Deriemaeker, his studies at the Conservatory earned him a Masters degree. During the course of his studies, and also thereafter, he followed various master classes for the organ, improvisation and performance technique. Since early 2002, in his capacity as Titular-organist of Antwerp Cathedral, the largest gothic cathedral in the low countries, he plays on both the romantic Schyven-organ (1891) and the classical Metzler-organ (1993). Since 2020 he also holds the position of Music Director of this cathedral. He is also the artistic adviser of several organ committee’s in and around Antwerp. His concert tours bring him all over Europe, North America, Middle and Far East. He is also much in demand for accompanying choirs and instrumental and vocal soloists and plays regularly with different orchestras in performing a.o. organ concertos with conductors like Philippe Herreweghe, Martin Brabyns, Edo De Waart, Peter Biloen. He also has a fixed duo with some top musicians like violinist Nadja Nevolovitsch, 1st soloist of Brussels Philharmonic and with mezzo soprano Anastasiia Staroselska. Often these coöperations result in radio- and television broadcasts and cd recordings. He has a very wide repertoire ranging from early baroque to contemporary composers and he’s renowned for his recordings and performances of music of the 19th and 20th century from his native country with composers like Edgar Tinel, Joseph Jongen, Paul de Maleingreau, Flor Peeters, Joseph Callaerts and Guy Weitz. With his latest recording he received the Preis der deutschen Schallplattenkritik.
+ PETER VAN DE VELDE
Zaczął samodzielnie uczyć się gry na organach w wieku dziewięciu lat. W wieku dwunastu lat został organistą w lokalnym kościele w małej flamandzkiej wiosce Doel. Pierwsze lekcje muzyczne otrzymał w Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii, gdzie ukończył studia organowe z najwyższymi wyróżnieniami. Kontynuował naukę w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Antwerpii, gdzie zdobył kilka pierwszych nagród oraz inne porównywalne wyróżnienia. W 1996 roku, jako ostatni uczeń Stanislasa Deriemaekera, ukończył studia na konserwatorium, zdobywając tytuł magistra. W trakcie swoich studiów, a także po ich zakończeniu, uczestniczył w różnych kursach mistrzowskich z organów, improwizacji i techniki wykonawczej. Od początku 2002 roku, jako tytularny organista Katedry w Antwerpii, największej gotyckiej katedry w nizinnych krajach, gra na romantycznych organach Schyvena (1891) oraz klasycznych organach Metzlera (1993). Od 2020 roku pełni również funkcję dyrektora muzycznego tej katedry. Jest również doradcą artystycznym kilku komitetów organowych w Antwerpii i okolicach. Koncertował w całej Europie, Ameryce Północnej, Bliskim i Dalekim Wschodzie. Jest również często zapraszany do akompaniowania chórów oraz instrumentalistów i wokalistów solowych, a także regularnie współpracuje z różnymi orkiestrami, wykonując m.in. koncerty organowe pod batutą dyrygentów takich jak Philippe Herreweghe, Martin Brabyns, Edo De Waart, Peter Biloen. Ma również stałe duety z wybitnymi muzykami, takimi jak skrzypek Nadja Nevolovitsch, pierwszy solista Brukselskiej Filharmonii oraz mezzosopranistka Anastasiia Staroselska. Często te współprace przynoszą transmisje radiowe i telewizyjne oraz nagrania płytowe. Ma bardzo szeroki repertuar, sięgający od wczesnego baroku po współczesnych kompozytorów. Jest znany z nagrań i wykonawstwa muzyki XIX i XX wieku z jego rodzinnego kraju, z kompozytorami takimi jak Edgar Tinel, Joseph Jongen, Paul de Maleingreau, Flor Peeters, Joseph Callaerts i Guy Weitz. Za swoje najnowsze nagranie otrzymał Preis der deutschen Schallplattenkritik.
+ANASTASIIA STAROSELSKA
Born in Chernihiv, Ukraine, into a family of medic. Studying at a music school, and after a musical lyceum, Anastasiia actively performs on the stages of the Chernihiv Philharmonic and the Drama Theater, takes part in All-Ukrainian and international competitions. At the age of 14, she became a finalist at the Anton Rubinstein International Competition in St. Petersburg. Continuing the family tradition, Anastasiia receives a diploma in veterinary medicine with honors. Later she completed postgraduate studies at the same university, defended her Ph.D. thesis and teaches microbiology to foreign and Ukrainian students. But despite the prestigious position, work that is not related to music did not bring joy. Therefore, Anastasiia enters the State Institute of Culture and Arts, where she studies academic vocals in Olga Yurko’s contralto class. Continuing her studies at the Institute of Arts and work at the Department of Microbiology, Anastasiia takes part in a competition at the Sumy National Drama and Operetta Theater, where she first works in the choir, then as a soloist-vocalist. After graduating from the Institute of Culture and Arts, she received a Master’s degree. Finally, music became the main occupation of her life. In parallel with the theater, Anastasiia also performs on the stage of the Sumy Philharmonic together with pianist Svetlana Yakimova, their duet often wins prizes at international competitions. On the stages of the theater and the Philharmonic, Anastasiia performs the parts of Delilah, Carmen, Ulrika, Orpheus, Paris and many others, as well as the music of Ukrainian composers. February 24, 2022 Russian troops enter the territory of Ukraine. The village where Anastasiia’s family is hiding is occupied. A few weeks later they manage to escape to Denmark, then to Belgium. In Antwerp, Anastasiia is auditioning for the Opera Ballet Vlaanderen, where she later takes part in several projects. Later, she meets the organist Peter Van de Velde with whom she performs regularly in Belgium and abroad. At this moment she is, next to her solo career, working as a soloist and vocal coach at Antwerp Cathedral.
+ANASTASIIA STAROSELSKA
Urodziła się w Czernihowie na Ukrainie, w rodzinie lekarzy. Ucząc się w szkole muzycznej, a następnie w liceum muzycznym, Anastasiia aktywnie występuje na scenach Czernihowskiej Filharmonii i Teatru Dramatycznego, bierze udział w państwowych ukraińskich i międzynarodowych konkursach. W wieku 14 lat została finalistką Międzynarodowego Konkursu im. Antona Rubinsteina w Petersburgu. Wstąpiła do Państwowego Instytutu Kultury i Sztuki, gdzie studiuje w klasie kontraltu Olgi Jurko. Kontynuując naukę w Instytucie Sztuk i pracę na Wydziale Mikrobiologii, Anastasiia brała udział w konkursie w Sumskim Narodowym Teatrze Dramatycznym i Operetkowym, gdzie początkowo pracowała w chórze, a następnie jako solistka-wokalistka. Po ukończeniu Instytutu Kultury i Sztuki otrzymała tytuł magistra. Równolegle z teatrem Anastasiia występuje również na scenie Sumskiej Filharmonii wspólnie z pianistką Svetlaną Yakimovą, ich duet wielokrotnie zdobywał nagrody na międzynarodowych konkursach. Na scenach teatru i Filharmonii Anastasiia wykonuje partie Delilah, Carmen, Ulrika, Orfeusz, Paryż i wielu innych, a także muzykę ukraińskich kompozytorów. 24 lutego 2022 roku wojska rosyjskie wkraczają na terytorium Ukrainy. Wieś, w której rodzina Anastasii się ukrywa, zostaje zajęta. Kilka tygodni później udaje im się uciec do Danii, a następnie do Belgii. W Antwerpii Anastasiia przystępuje do przesłuchania w Operze Ballet Vlaanderen, gdzie później bierze udział w kilku projektach. Później poznaje organistę Petera Van de Velde, z którym regularnie od tego czasu występuje w Belgii i za granicą. Obecnie, obok kariery solowej, pracuje jako solistka i trenerka wokalna w katedrze w Antwerpii.
+MARGIT ÜBELLACKER
‘Leading exponent of the psaltery’ (Sydney Morning Herald). She has dedicated her work primarily to the revival of baroque and medieval repertoires for historical types of the dulcimer (pantaleon, salterio, dulcemelos). She was considerably influenced during studies at the Schola Cantorum Basiliensis (early music diploma), Linz and Munich.
She is a founding member of the ensembles LA GIOIA ARMONICA and Dulce Melos. With the ensemble L’Arpeggiata (dir. Christina Pluhar) she has worked in many years with soloists such as Philippe Jaroussky, Nuria Rial, Rolando Vilacón, Luciana Mancini, Marco Beasly, Mariana Flores, Lucilla Galleazzi, the King’s Singers and the Australian Brandenburg Orchestra, on numerous concert tours and radio, television and DVD recordings.
As a member of the ensemble Shield of Harmony (dir. Crawford Young) she has played concerts with Andreas Scholl and has taken part in his CD recording Oswald von Wolkenstein (Songs of myself). She has also performed with Accademia Bizantina (dir. Ottavio Dantone), Kammerorchester Basel (dir. Riccardo Minasi), Mozarteum-Orchester Salzburg (dir. of Ton Koopman), Monteverdi Chor Hamburg (dir. Antonius Adamske), Ensemble Matheus (dir. Jean-Christophe Spinosi), Tiburtina Ensemble (dir. Barbora Kabàtkovà), Hathor Ensemble (dir. Romina Lischka with singers such as Dorothee Mields and Hana Blažíková), Les Passions de l’Âme (dir. Meret Lüthi), Musica Alta Ripa (dir. Bernward Lohr), Il Suonar Parlante (dir. Vittorio Ghielmi), Musica Fiorita, Coriandolo, Oni Wytars, L’Orfeo Barockorchester Linz, Orchestre Philharmonique de Radio France, Radio Orchestra Cologne and with soloists like Hana Blažíková (soprano), Klaus Mertens (Bass, Bass Bariton) and Maurice Steger (flute). Duo concerts with Crawford Young (lute) and Aline Zylberajch (fortepiano),
She has performed and recorded throughout Europe and in South America, Australia, Japan, Hong Kong, Russia and the USA (e.g. in Carnegie Hall).
+MARGIT ÜBELLACKER
Poświęciła swoją pracę przede wszystkim ożywieniu repertuaru barokowego i średniowiecznego dla historycznych rodzajów cymbałów (pantaleon, salterio, dulcemelos). Jest założycielką zespołów LA GIOIA ARMONICA i Dulce Melos. Z zespołem L’Arpeggiata (pod dyrekcją Christiny Pluhar) współpracowała przez wiele lat z solistami takimi jak Philippe Jaroussky, Nuria Rial, Rolando Vilacón, Luciana Mancini, Marco Beasly, Mariana Flores, Lucilla Galleazzi, The King’s Singers oraz Australian Brandenburg Orchestra, podczas licznych tras koncertowych oraz nagrań radiowych, telewizyjnych i DVD. Jako członkini zespołu Shield of Harmony (pod dyrekcją Crawforda Younga) koncertowała z Andreasem Schollem i wzięła udział w nagraniu jego płyty CD Oswald von Wolkenstein (Songs of myself). Występowała również z Accademia Bizantina (pod dyrekcją Ottavia Dantone), Kammerorchester Basel (pod dyrekcją Riccardo Minasiego), Mozarteum-Orchester Salzburg (pod dyrekcją Ton Koopmana), Monteverdi Chor Hamburg (pod dyrekcją Antoniusa Adamske), Ensemble Matheus (pod dyrekcją Jean-Christopha Spinosi), Tiburtina Ensemble (pod dyrekcją Barbory Kabàtkovej), Hathor Ensemble (pod dyrekcją Rominy Lischka wraz z solistkami takimi jak Dorothee Mields i Hana Blažíková), Les Passions de l’Âme (pod dyrekcją Meret Lüthi), Musica Alta Ripa (pod dyrekcją Bernwarda Lohra), Il Suonar Parlante (pod dyrekcją Vittorio Ghielmi), Musica Fiorita, Coriandolo, Oni Wytars, L’Orfeo Barockorchester Linz, Orchestre Philharmonique de Radio France, Radio Orchestra Cologne oraz z solistami takimi jak Hana Blažíková (sopran), Klaus Mertens (bas, baryton basowy) i Maurice Steger (flet). Dała koncerty w całej Europie oraz w Ameryce Południowej, Australii, Japonii, Hongkongu, Rosji i Stanach Zjednoczonych (np. w Carnegie Hall).
+JÜRGEN BANHOLZER
Studied the organ privately with James David Christie in Boston (USA), with Ludger Lohmann at the Musikhochschule in Stuttgart and with Jean Boyer at the Conservatoire NationalSupérieurdeMusique in Lyon. He went on to study singing at the Schola Cantorum in Basel and was later awarded a PhD in musicology at the University of Mainz. As an organist he has given recitals in Germany, Austria, Italy, France, Poland and Switzerland. His main interest lies in organ music and organs of the 17th and 18th centuries. In 2021 the CD O güldnes Licht was issued by Frabernardo, recorded on the Hus-Schnitger organ in Stade. In 2022 he developed a musical-literary programme based on Johann Kuhnau’s Biblical Sonatas (Then you are not the god whom I created from my tears), which he presented on the historic organs of Waltershausen, Altenburg and Schloß Burgk, together with the actress Johanna Krumstroh. As a continuo player on harpsichord and organ he has been associated for many years with the Johann Rosenmüller Ensemble, and he has been a guest in groups like Freiburger Barockorchester, Musica fiata, Balthasar-Neumann-Ensemble, L’Arpa festante, La Dolcezza or Stefan Temmingh & Ensemble. Together with Margit Übellacker he founded the ensemble La Gioia Armonica, which produced under his direction world-premiere recordings of hitherto unpublished works by Antonio Caldara, Johann Georg Reutter, Giambattista Martini and Antonio Sacchini. The critics commented on these CDs: ‘a delightful range of charming colours and intriguing textural effects’ (Early Music); ‘brilliant interpretation’ (Goldberg); ‘breathtakingly lovely’ (BBC Music Magazine). The ensemble has since been invited to festivals like Händelfestspiele Halle, Ton Koopman’s Itinérarie Baroque, Dordrecht Bachfestival, Tallinn Bachfestival, Timisoara Early Music Festival, Bagnacavallo Classica, Bruchsaler Schloßfestspiele or Mitteldeutsche Heinrich-Schütz-Tage. Since 2017 Banholzer has taught at the International Summer School of Early Music in Valtice. He also taught at the Musicology Department of Mainz University. Until 2010 Jürgen Banholzer performed as a countertenor soloist in concerts, radio broadcasts and CD recordings under conductors such as Thomas Hengelbrock, Ivor Bolton, Harry Christophers and Jean-Claude Malgoire. His recording of solo cantatas by Antonio Caldara was released to great acclaim. As an ensemble singer he worked with groups such as the Huelgas Ensemble, the Johann Rosenmüller Ensemble, Balthasar-Neumann-Chor, and the Amsterdam Baroque Choir.
+JÜRGEN BANHOLZER
Zdobył prywatne wykształcenie w grze na organach u Jamesa Davida Christiego w Bostonie (USA), u Ludgera Lohmanna w Musikhochschule w Stuttgarcie oraz u Jeana Boyera w Conservatoire National Supérieur de Musique w Lyonie. Następnie kontynuował naukę śpiewu w Schola Cantorum w Bazylei, uzyskał stopień doktora nauk muzycznych na Uniwersytecie w Mainz. Jako organista koncertował w Niemczech, Austrii, Włoszech, Francji, Polsce i Szwajcarii. W 2021 roku ukazał się jego album O güldnes Licht wydany przez Frabernardo, nagrany na organach Hus-Schnitgera w Stade. W 2022 roku opracował program muzyczno-literacki oparty na biblijnych sonatach Johanna Kuhnaua (Jeśli nie jesteś bogiem, którego stworzyłem ze swoich łez), który zaprezentował na historycznych organach w Waltershausen, Altenburgu i Schloß Burgk, wraz z aktorką Joanną Krumstroh. Jako continuo grający na klawesynie i organach przez wiele lat związany był z zespołem Johann Rosenmüller Ensemble, występował gościnnie w grupach takich jak Freiburger Barockorchester, Musica Fiata, Balthasar-Neumann-Ensemble, L’Arpa festante, La Dolcezza czy Stefan Temmingh & Ensemble. Wspólnie z Margit Übellacker założył zespół La Gioia Armonica, który pod jego kierownictwem wydał światowe premiery dotąd niepublikowanych utworów m.in. Antonio Caldary, Johannesa Georga Reuttera, Giambattisty Martiniego i Antonio Sacchiniego. Krytycy komentowali te płyty: „barokowa gama urokliwych barw i intrygujących efektów teksturalnych” (Muzyka Dawna); „błyskotliwa interpretacja” (Goldberg); „zachwycająco piękne” (BBC Music Magazine). Zespół został zaproszony na festiwale takie jak Händelfestspiele Halle, Itinérarie Baroque Ton Koopmana, Dordrecht Bachfestival, Tallinn Bachfestival, Timisoara Early Music Festival, Bagnacavallo Classica, Bruchsaler Schloßfestspiele czy Mitteldeutsche Heinrich-Schütz-Tage. Od 2017 roku prowadzi zajęcia na Międzynarodowej Letniej Szkole Muzyki Dawnej w Valticach (Republika Czech), a także zajęcia na Wydziale Muzykologii Uniwersytetu w Mainz. Do 2010 roku Jürgen Banholzer występował jako kontratenor solowy na koncertach, nadawanych w radiu i nagrywał płyty CD pod batutą takich dyrygentów jak Thomas Hengelbrock, Ivor Bolton, Harry Christophers i Jean-Claude Malgoire.
+GELLERT ENSEMBLE
‘A format that is urgently needed!’ – Ton Koopman encourages the work of this ensemble. Young Baroque musicians from Central Germany have been coming together on a project basis since 2015 under the musical direction of Andreas Mitschke and the management of kultur_nah to realize historical performance practice at the highest level and to inspire with their enthusiasm for playing. Through contact and exchange with research institutions such as the Bach-Archive Leipzig, the current scientific knowledge is taken into account. The focus is on recordings and performances of works from the second half of the 18th century, the sons of Johann Sebastian Bach, Gottlob Harrer, and Georg Anton Benda. For Reformation Day 2018, the ensemble was invited by the Leipzig Thomaskirche to perform Handel’s Messiah and, for the first time in Germany, presented the newly published critical new edition by Breitkopf & Härtel. This concert was recorded by Deutschlandfunk Kultur and broadcasted in December 2018. The projects of the Gellert Ensemble are supported by the Hamburg Foundation for the Promotion of Science and Culture, Mitteldeutsche Barockmusik, the Cultural Foundation of the Free State of Saxony, and the City of Leipzig. The Gellert Ensemble was recently invited to concerts at the German Choir Festival, MDR Musiksommer, Lausitzer Musiksommer, a concert tour to Gdańsk, Vilnius, and Berlin, and the opening concert of the Academies’ Day of the Academies of Sciences. Additionally, the recording of the oratorio The Resurrection of Lazarus by Johann Christoph Friedrich Bach was released, as well as, in memory of the 150th anniversary of Stanisław Moniuszko’s death, his sacred works, the latter in collaboration with the Gdańsk Goldberg Baroque Ensemble under the direction of Andrzej Szadejko, both nominated for the German Record Critics’ Award and praised unanimously by the press – ‘What can be heard here is 'Sturm und Drang’ at its finest’ (Hagen Kunze).
choir cast:
soprano: Lili Hein, Teresa Maria Winkler
alto: Nora Rutte, Anna Schuch
tenor: Robert Buhrmester, Johannes King
bass: Christoph Jäger, Cornelius Lewenberg
orchestra cast:
Uwe Ulbrich, Helga Schmidtmayer – violin
Gundula Rauterberg – viola
Antje Nürnberger-Malkowski – cello
Robert Grahl – double bass
Johanna Oehler – flute
Antje Thierbach, Peter Haischer – oboe
Michaela Bieglerova – bassoon
Christopher Berensen – harpsichord, positiv
Andreas Mitschke – conductor
+GELLERT ENSEMBLE
„Format, którego potrzeba!” – Ton Koopman chwali pracę tego zespołu. Młodzi muzycy barokowi z Środkowych Niemiec gromadzą się od 2015 roku na bazie projektu pod kierunkiem muzycznym Andreasa Mitschke i zarządzaniem kultur_nah, aby realizować praktykę historycznego wykonawstwa na najwyższym poziomie i inspirować swoją radością z gry. Dzięki kontaktowi i wymianie z ośrodkami badawczymi, takimi jak Archiwum Bacha w Lipsku, uwzględniany jest aktualny stan wiedzy naukowej. Skupiają się na nagraniach i występach utworów z drugiej połowy XVIII wieku, synów Johanna Sebastiana Bacha, Gottloba Harrera i Georga Antona Bendy. Z okazji Dnia Reformacji w 2018 roku w kościele św. Tomasza w Lipsku zespół wykonał po raz pierwszy w Niemczech nową krytyczną edycję Mesjasza Georga Friedricha Händla wydaną przez Breitkopf & Härtel. Koncert ten został zarejestrowany i retransmitowany przez Deutschlandfunk Kultur. Projekty zespołu Gellert Ensemble są wspierane przez Hamburg Foundation for the Promotion of Science and Culture, Mitteldeutsche Barockmusik, Kulturstiftung des Freistaates Sachsen oraz miasto Lipsk. Zespół został niedawno zaproszony na koncerty podczas Niemieckiego Festiwalu Chóralnego, MDR Musiksommer, Lausitzer Musiksommer, trasę koncertową do Gdańska, Wilna i Berlina oraz koncert otwarcia Dni Akademii Nauk. W wykonaniu Zespołu ukazało się nagranie oratorium Zmartwychwstanie Łazarza Johanna Christopha Friedricha Bacha, a także utwory sakralne Stanisława Moniuszki we współpracy z Gdańskim Goldberg Baroque Ensemble pod dyrekcją Andrzeja Szadejki, oba nominowane do Niemieckiej Nagrody Krytyków Muzycznych i jednogłośnie chwalone przez prasę – „To, co tu można usłyszeć, to 'Sturm und Drang’ w najlepszym wydaniu” (Hagen Kunze).
skład chóru:
sopran: Lili Hein, Teresa Maria Winkler
alt: Nora Rutte, Anna Schuch
tenor: Robert Buhrmester, Johannes King
bas: Christoph Jäger, Cornelius Lewenberg
skład orkiestry:
Uwe Ulbrich, Helga Schmidtmayer – skrzypce
Gundula Rauterberg – altówka
Antje Nürnberger-Malkowski – wiolonczela
Robert Grahl – kontrabas
Johanna Oehler – flet
Antje Thierbach, Peter Haischer – obój
Michaela Bieglerova – fagot
Christopher Berensen – klawesyn, pozytyw
Andreas Mitschke – dyrygent
+ANDREAS MITSCHKE
Mitschke studied musicology, art history, and church music in Leipzig and Weimar before focusing on conducting. Gained experience as an assistant with the MDR Children’s Choir and as deputy choir director of the Suhler Boys’ Choir and the Singakademie Suhl. Significant inspirations came from courses and internships with Sir Roger Norrington, Thomas Hengelbrock, Simon Halsey, Ton Koopman, and Johannes Schläfli. In 2007, he founded the ensemble enchore leipzig with former singers from the MDR Children’s Choir, performing in competitions and concerts both domestically and internationally. With them, he won the 1st Prize at the Saxon Choir Competition in 2009. Numerous radio and television recordings document this work. Since 2014, he has directed the Jazz Choir InTune of the Halle Conservatory and the Leipzig Taborkantorei. His open-air performance of Verdi’s Requiem in Dresden was awarded the 1st Cultural Prize of the EKD in 2011. In 2015, he conducted Wagner’s Liebesmahl der Apostel and his Symphony in C Major at the International Wagner Festival Days in Leipzig. Mitschke collaborates with international soloists such as Matthias Kirschnereit (piano), Ragna Schirmer (piano), Gustav Rivinius (cello), Ingolf Turban (violin), and has performed at the MDR-Musiksommer, Bachfest Leipzig, Gezeitenkonzerte Ostfriesland, Women in Jazz, Salzgitter Musiktagen, Thomaskirche Leipzig, and Gewandhaus Leipzig and more. He is a regular guest conductor of the Leipzig Symphony Orchestra and has performed with orchestras such as the Staatskapelle Halle, Jena Philharmonic, Anhalt Philharmonic Dessau, Magdeburg Philharmonic, Saxon Wind Philharmonic, Mendelssohn Chamber Orchestra, and the Hanoverian Court Orchestra. In recent years, he directed large choral-symphonic events such as Ralph Vaughan Williams’ A Sea Symphony in the Leipzig Gewandhaus, the open-air performance Zum Licht as the main event for the ‘Kirchentag auf dem Weg’ in Leipzig’s Market Square, or the festive concert for the ‘Festwoche der Reformation’ featuring Mendelssohn’s Reformation Symphony and the Symphony-Cantata Lobgesang with the Staatskapelle Halle. With the Gellert Ensemble he founded (choir and orchestra), he conducted, in cooperation with Deutschlandfunk Kultur and the Breitkopf & Härtel publishing house, the German premiere of Handel’s Messiah in the new edition based on Handel’s autographed score, as well as concerts featuring works by Harrer and Benda. Since 2018, Andreas Mitschke has been a lecturer for a conducting masterclass in China.
+ANDREAS MITSCHKE
Studiował muzykologię, historię sztuki oraz muzykę kościelną w Lipsku i Weimarze, zanim skupił się na dyrygenturze. Zdobył doświadczenie jako asystent w MDR Children’s Choir oraz jako zastępca dyrektora chóru Suhler Boys’ Choir i Singakademie Suhl. Znaczące inspiracje wyniósł z kursów i praktyk u Sir Roger Norringtona, Thomasa Hengelbrocka, Simona Halseya, Tona Koopmana i Johanna Schläfli. W 2007 roku założył ensemble enchore leipzig z byłymi śpiewakami MDR Children’s Choir, występując na konkursach i koncertach zarówno w kraju, jak i za granicą. Od 2014 roku prowadzi Jazz Choir InTune w Konserwatorium w Halle oraz Leipziger Taborkantorei. Jego plenerowe wykonanie Requiem Verdiego w Dreźnie zostało nagrodzone 1. Kulturalną Nagrodą EKD w 2011 roku. W 2015 roku dyrygował Liebesmahl der Apostel Wagnera oraz jego Symfonią C-dur podczas Międzynarodowych Dni Festiwalu Wagnerowskiego w Lipsku. Współpracuje z międzynarodowymi solistami, takimi jak Matthias Kirschnereit (fortepian), Ragna Schirmer (fortepian), Gustav Rivinius (wiolonczela), Ingolf Turban (skrzypce), występował na MDR-Musiksommer, Bachfest Leipzig, Gezeitenkonzerte Ostfriesland, Women in Jazz, Salzgitter Musiktagen, Thomaskirche Leipzig oraz Gewandhaus Leipzig. Jest stałym gościnnym dyrygentem Leipziger Symphonieorchesters i występował z takimi orkiestrami jak Staatskapelle Halle, Jena Philharmonic, Anhalt Philharmonic Dessau, Magdeburg Philharmonic, Saxon Wind Philharmonic, Mendelssohn Chamber Orchestra oraz Hanower Court Orchestra. W ostatnich latach Mitschke kierował dużymi wydarzeniami chóralno-symfonicznymi, takimi jak A Sea Symphony Ralpha Vaughan Williamsa w Gewandhaus w Lipsku, plenerowy spektakl Zum Licht jako główne wydarzenie „Kirchentag auf dem Weg” na lipskim rynku, czy uroczysty koncert na „Festwoche der Reformation” z udziałem Symfonii „Reformacyjnej” Mendelssohna i Symfonii-Kantaty Lobgesang z Staatskapelle Halle. Z założonym przez niego Gellert Ensemble (chór i orkiestra) dyrygował, we współpracy z Deutschlandfunk Kultur oraz wydawnictwem Breitkopf & Härtel, niemiecką premierą Mesjasza Händla w nowej edycji opartej na podpisanej partyturze Händla oraz koncertami z dziełami Harrera i Bendy. Od 2018 roku Andreas Mitschke jest wykładowcą w mistrzowskich kursach dyrygenckich w Chinach.
+DIOGO MENDES
Born in Augsburg in 1991, he began his musical education at the age of five with the Augsburger Domsingknaben, where he learned not only singing but also piano, oboe, and mandolin. Since 2011, he has been studying at the Leipzig University under KS Prof. Jürgen Kurth and KS Prof. Roland Schubert. He is currently enrolled in a master’s degree program. In masterclasses with, among others, Prof. Phillip Moll, Prof. Alexander Schmalcz, Elly Ameling, Graham Johnson, Peter Kooij, and Emma Kirkby, he has furthered his expertise in Lied singing and early music. He gained his first opera experience in works by Lortzing, Weber, Mozart, H. W. Henze, and U. Zimmermann. Diego Mendes is a sought-after soloist and a regular guest at festivals such as the Bachfest Leipzig, Greifswalder Bachwoche, Messiaen Days in Görlitz, Rhonefestival for Lied Art, and the ‘Dias da Musica’ in Lisbon. He is also a prize winner of the Lortzing Competition and the Chamber Music Competition in Leipzig, the Brahms Competition in Pörtschach, the „Schubert and Modernity” Competition in Graz, and the Greifswalder Bach Competition.
+DIOGO MENDES
Urodzony w 1991 roku w Augsburgu, rozpoczął edukację muzyczną w wieku pięciu lat u Augsburger Domsingknaben, gdzie nauczył się nie tylko śpiewu, ale również gry na fortepianie, oboju i mandolinie. Od 2011 roku studiuje na Uniwersytecie w Lipsku pod kierunkiem KS Prof. Jürgena Kurtha i KS Prof. Rolanda Schuberta. Obecnie jest studentem studiów magisterskich. W mistrzowskich kursach m.in. u Prof. Phillipa Molla, Prof. Alexandra Schmaltza, Elly Ameling, Grahama Johnsona, Petera Kooija i Emmy Kirkby pogłębił swoje umiejętności w śpiewie Lied i muzyce dawnej. Pierwsze doświadczenia operowe zdobył w dziełach Lortzinga, Webera, Mozarta, H. W. Henze i U. Zimmermanna. Diego Mendes jest docenianym solistą i regularnym gościem festiwali takich jak Bachfest Leipzig, Greifswalder Bachwoche, Dni Messiaena w Görlitz, Rhonefestival dla sztuki śpiewanej oraz „Dias da Musica” w Lizbonie. Jest także laureatem konkursów Lortzinga i Kameralistyki w Lipsku, konkursu Brahmsa w Pörtschach, konkursu „Schubert i Nowoczesność” w Grazu oraz konkursu Bacha w Greifswaldzie.
+ TOBIAS HUNGER
Blessed with a versatile and multifaceted voice, received his vocal training from Prof. Hermann Christian Polster at the Hochschule für Musik und Theater in Leipzig. Already during his time in the Dresdner Kreuzchor, he appeared as a soloist and gained extensive experience on opera and concert stages alongside his studies. Masterclasses with Peter Schreier, Scot Weir, Gerd Türk, Eva Randová, and the King’s Singers complemented his education. As an internationally sought-after Lied, concert, and oratorio singer, he regularly tours many European countries. He has collaborated with renowned colleagues and conductors in prestigious concert halls, within the framework of prestigious festivals, and on numerous recordings. His repertoire ranges from Renaissance works to modern pieces. He pays special attention to composers Johann Kuhnau, Johann Hermann Schein, Jan Dismas Zelenka, and Johann Sebastian Bach. On the opera stage, he has sung roles such as Paolino (Il matrimonio segreto), Caramello (Eine Nacht in Venedig), Don Ottavio (Don Giovanni), Ferrando (Così fan tutti), Acis (Acis and Galatea), Basilio/Don Curzio (Le nozze di Figaro), and Triquet (Eugen Onegin).
+ TOBIAS HUNGER
Obdarzony wszechstronnym i wieloaspektowym głosem, ukończył studia wokalne u prof. Hermanna Christiana Polstera w Hochschule für Musik und Theater w Lipsku. Już podczas swojego pobytu w Dresdner Kreuzchor występował jako solista i zdobywał doświadczenie na scenach operowych i koncertowych obok kontynuowanych studiów. Uzupełnieniem jego edukacji były warsztaty z Peterem Schreierem, Scotem Weirem, Gerdem Türkiem, Evą Randovą i King’s Singers. Jako wykonawca pieśni, koncertów i oratoriów regularnie występuje w wielu krajach europejskich. Współpracował z renomowanymi kolegami i dyrygentami w prestiżowych salach koncertowych, w ramach znanych festiwali oraz przy licznych nagraniach. Jego repertuar obejmuje utwory od renesansu po współczesne kompozycje. Szczególną uwagę poświęca kompozytorom takim jak Johann Kuhnau, Johann Hermann Schein, Jan Dismas Zelenka i Johann Sebastian Bach. Na scenie operowej śpiewał role takie jak Paolino (Il matrimonio segreto), Caramello (Eine Nacht in Venedig), Don Ottavio (Don Giovanni), Ferrando (Così fan tutte), Acis (Acis and Galatea), Basilio/Don Curzio (Le nozze di Figaro) oraz Triquet (Eugen Onegin).
+INGA JAGER
Inga Jäger is a freelance singer and vocal coach specializing in concert and oratorio singing. She studied at the Hochschule für Musik und Theater Leipzig under Hermann Christian Polster. In 2004, she reached the finals of the ‘Lortzing Competition’ and graduated with honors. At the beginning of her career, she appeared as a guest in several productions at the Oper Leipzig. She later joined the Hessisches Staatstheater Wiesbaden, where she performed major roles in her field, including Angelina in Rossini’s La Cenerentola, Orfeo in Gluck’s Orfeo ed Euridice, and Muse in Offenbach’s Les Contes d’Hoffmann. Numerous guest engagements expanded her repertoire. Her active concert schedule has taken her to many cities in Germany, Belgium, the USA, and Japan. She has collaborated with numerous renowned orchestras in Germany and has a particularly productive partnership with several ensembles in Leipzig.
+INGA JAGER
Niezależna śpiewaczka i pedagog śpiewu specjalizująca się w śpiewie koncertowym i oratoryjnym. Studiowała na Hochschule für Musik und Theater w Lipsku pod kierunkiem Hermanna Christiana Polstera. W 2004 roku dotarła do finału konkursu „Lortzing Competition” i ukończyła studia z wyróżnieniem. Na początku swojej kariery występowała jako gość w kilku produkcjach w Operze Lipskiej. Później dołączyła do zespołu Hessisches Staatstheater w Wiesbaden, gdzie wykonywała główne role, w tym Angelinę w La Cenerentola Rossiniego, Orfeusza w Orfeo ed Euridice, Glucka oraz Muzy w Les Contes d’Hoffmann Offenbacha. Liczne gościnne angaże poszerzyły znacznie jej repertuar. Aktywna działalność koncertowa skierowała ją z sukcesem do wielu miast w Niemczech, Belgii, USA i Japonii. Współpracowała z wieloma renomowanymi orkiestrami w Niemczech, na swoim koncie ma również szczególnie owocną współpracę z kilkoma zespołami w Lipsku.
+Friederike Beykirch
In recent years, soprano Friederike Beykirch has particularly made a name for herself in the concert and lied repertoire. Due to her special love of church music, she can mainly be heard as an oratorio singer, performing with orchestras and ensembles such as the Staatskapelle Weimar, the Mitteldeutsche Kammerorchester, the Batzdorfer Hofkapelle and the Jena Philharmonic Orchestra. She regularly accepts invitations to renowned festivals such as the Dresden Music Festival, the Thüringer Bachwochen, the Bachfest Eisenach and Westfalen Classics. In addition, CD productions (label querstand and cpo) document her artistic work. Born in Gera, the soprano began her musical training (cello, singing) at an early age, already successfully taking part in numerous competitions then. She took her A-levels at the Schloss Belvedere music grammar school in Weimar before she studied singing at the Carl Maria von Weber University of Music Dresden under Prof. Christiane Junghanns, graduating in 2019 (Master’s degree). There she received further impulses in the areas of Lied (Prof. Olaf Bär), oratorio (Britta Schwarz) and early music (Ludger Rémy). Masterclasses with Prof Klaus Häger and Helmut Rilling as well as collaborations with baroque specialist Stephan Mai and others round off her training.
+Friederike Beykirch
W ostatnich latach sopranistka Friederike Beykirch zyskała sobie uznanie szczególnie w repertuarze koncertowym i pieśniarskim. Ze względu na szczególne zamiłowanie do muzyki kościelnej, można ją usłyszeć głównie jako śpiewaczkę oratoryjną, występującą z orkiestrami i zespołami, takimi jak Staatskapelle Weimar, Mitteldeutsche Kammerorchester, Batzdorfer Hofkapelle i Jena Philharmonic Orchestra. Regularnie przyjmuje zaproszenia na renomowane festiwale, takie jak Dresden Music Festival, Thüringer Bachwochen, Bachfest Eisenach i Westfalen Classics, a płyty CD (wytwórnia Querstand i CPO) dokumentują jej twórczość artystyczną.
Urodzona w Gerze młoda sopranistka rozpoczęła naukę muzyki (wiolonczela, śpiew) w młodym wieku, biorąc już wówczas z powodzeniem udział w licznych konkursach. Zdała maturę w gimnazjum muzycznym Schloss Belvedere w Weimarze, a następnie studiowała śpiew w Uniwersytecie Muzycznym Carla Marii von Webera w Dreźnie pod okiem prof. Christiane Junghanns, którą ukończyła w 2019 roku (tytuł magistra). Tam otrzymała dalsze impulsy w zakresie pieśni (prof. Olaf Bär), oratorium (Britta Schwarz) i muzyki dawnej (Ludger Rémy). Kursy mistrzowskie z prof. Klausem Hägerem i Helmutem Rillingiem, a także współpraca ze specjalistą od baroku Stephanem Maiem i innymi dopełniają jej wykształcenia.
+ WROCŁAW BAROQUE ENSEMBLE
WBE specializes in historically informed performances, having the main focus on exploration into uncommon repertoire from Central Europe. Ensemble presents a variety of early music, from chamber works to oratorios and cantatas, keeping a particular interest in the heritage of Polish Renaissance and Baroque. Founded in 2012 by Andrzej Kosendiak and it has been operating under his artistic direction since then. WBE is one of the resident ensembles of the National Forum of Music in Wrocław. The core of the group consists of outstanding instrumentalists and singers from European countries. Wrocław Baroque Ensemble can boast a wide recording catalogue, which includes a series of CD albums dedicated to Baroque repertoire featuring mainly works by the Polish composers – G. G. Gorczycki, B. Pękiel, M. Mielczewski, S. S. Szarzyński, M. Zieleński, and J. Różycki (CD Accord). In 2013, 2015, 2017–2021, 2023 the albums were nominated for a prestigious Polish music award, Fryderyk. In 2019, Mielczewski II won a Fryderyk and in 2021 – Mikołaj Zieleński (both in the Album of the Year – Early Music category). In 2022, the ensemble released their first vinyl disc with Gorczycki’s Completorium and the CD Marcin Józef Żebrowski – Vesperae in Visitatione Beatae Mariae Virginis (Fryderyk 2023 and nominated for Opus Klassik). Their latest album is Musica liturgica recorded with the organist M. Szelest. It features all the preserved works by Marcin Leopolita, alongside anonymous pieces coming from tablatures, works by Wacław of Szamotuły and two world premiere recordings of compositions by Francesco Maffon. The ensemble has appeared at major international festivals, such as Wratislavia Cantans, Emilia Romagna Festival, Usedomer Musikfestival, and Ljubljana Festival.
cast:
Alicia Amo, Aldona Bartnik, Aleksandra Turalska – sopranos
Daniel Elgersma, Piotr Olech – countertenors
Maciej Gocman, Florian Cramer – tenors
Tomáš Král, Jaromír Nosek – basses
Zbigniew Pilch, Klaudia Matlak, Małgorzata Kosendiak – violins
Elżbieta Stonoga – viola
Julia Karpeta – viola da gamba
Krzysztof Karpeta – violone
Přemysl Vacek – theorbo
Henriette Urban – harp
Marta Niedźwiecka – positive organ, harpsichord
+ WROCŁAW BAROQUE ENSEMBLE
Zespół specjalizuje się w wykonawstwie historycznym, koncentrując się na odkrywaniu mało znanego repertuaru z Europy Środkowej. Wykonuje przede wszystkim muzykę polskiego renesansu i baroku, od kompozycji kameralnych po dzieła oratoryjne i kantatowe. Wrocław Baroque Ensemble został założony w 2012 roku przez Andrzeja Kosendiaka i od początku funkcjonuje pod jego artystycznym kierownictwem, a obecnie jest jednym z zespołów działających przy Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Jego trzon tworzą wybitni instrumentaliści i śpiewacy z krajów europejskich. Zespół może pochwalić się już bogatym katalogiem nagrań, który obejmuje serię albumów poświęconych twórczości kompozytorów polskiego baroku – G. G Gorczyckiego, B. Pękiela, M. Mielczewskiego, S. S. Szarzyńskiego, M. Zieleńskiego i J.Różyckiego (CD Accord). Albumy są dostępne na Spotify i dystrybuowane na całym świecie przez Naxos. Pierwsza z płyt, z muzyką Gorczyckiego, otrzymała w 2013 roku Wrocławską Nagrodę Muzyczną, kolejne były nominowane do nagrody Fryderyk (w latach 2013, 2015, 2017–2021, 2023), w 2019 roku uzyskał tę nagrodę album Mielczewski II, a w 2021 – Mikołaj Zieleński (oba w kategorii „Album roku – muzyka dawna”). W 2022 roku zespół wydał pierwszą płytę winylową z Completorium Gorczyckiego oraz album Marcin Józef Żebrowski – Vesperae in Visitatione Beatae Mariae Virginis (nagrodzony Fryderykiem 2023 oraz nominowany do Opus Klassik 2023). Musica liturgica to najnowsza płyta zespołu, nagrana wraz z organistą M. Szelestem. Znalazły się na niej wszystkie zachowane dzieła M. Leopolity, a także pochodzące z tabulatur utwory anonimowe, Wacława z Szamotuł oraz nagrane po raz pierwszy dwie kompozycje F. Maffona. Zespół gościł na znaczących międzynarodowych festiwalach, takich jak Wratislavia Cantans, Emilia Romagna Festival, Usedomer Musikfestival czy Ljubljana Festival.
skład:
Alicia Amo, Aldona Bartnik, Aleksandra Turalska – soprany
Daniel Elgersma, Piotr Olech – kontratenory
Maciej Gocman, Florian Cramer – tenory
Tomáš Král, Jaromír Nosek – basy
Zbigniew Pilch, Klaudia Matlak, Małgorzata Kosendiak – skrzypce
Elżbieta Stonoga – altówka
Julia Karpeta – viola da gamba
Krzysztof Karpeta – violone
Přemysl Vacek – teorba
Henriette Urban– harfa
Marta Niedźwiecka – pozytyw, klawesyn
+ ANDRZEJ KOSENDIAK
Director of the Witold Lutosławski National Forum of Music in Wrocław, conductor and teacher, one of the most active musicians and promoters of musical life in Poland. He is a graduate of the Department of Composition, Conducting and Theory of Music at the Academy of Music in Wrocław. In 2013, he received a postdoctoral degree, and in 2021 the title of professor and is currently employed at his alma mater. In 2005, he obtained the position of Director of the Wrocław Philharmonic and the International Festival Wratislavia Cantans and effected structural and profile transformation of both institutions, finally merging them into the National Forum of Music. The opening of the new venue of the NFM – which was constructed thanks to his ideas and efforts – was honoured with the Coryphaeus of Polish Music 2016 award in the Event of the Year category. As Director of the NFM, he created new artistic ensembles, i.a. the NFM Choir, Wrocław Baroque Orchestra and the NFM Boys’ Choir. From 2011 to 2021, Andrzej Kosendiak served as Chairman of the Board of the Society of Polish Philharmonics, and from 2012 to 2016 as Vice Chairman of the Council for Artistic Institutions, an advisory body to the Minister of Culture and National Heritage. Music of the past is of particular interest to Andrzej Kosendiak. In 1985, he founded the ensemble Collegio di Musica Sacra, and in 2012 Wrocław Baroque Ensemble, of which he is Artistic Director. He has recorded previously unknown works from Wrocław University Library and Strasbourg Library. Andrzej Kosendiak regularly conducts the NFM ensembles and orchestras in Poland and internationally. He has performed in many countries in Europe, the USA and Asia. He is very active in the field of education. He initiated international meetings of choirs Singing Europe, and thanks to his support or initiative the following have been created at the NFM: the National Polish Youth Choir, Choral Academy, Early Music Academies combining master classes with concerts, NFM Orchestra Academy preparing musicians to work in professional ensembles, as well as the NFM Education Centre. Andrzej Kosendiak has many awards and distinctions to his credit, among others the Award of the Mayor of Wrocław (2016), Lower Silesian Key of (2016), awards of Radio Wrocław Kultura – Emotions (2017, 2018), Austrian Honorary Cross of 1st Class for Merit in Science and Art (2018), Diamond of Wrocław (2018), the Gold Honorary Badge ‘Wrocław with Gratitude – Wratislavia grato animo’ (2020), and, awarded by the President of Poland, an Officer’s Cross of Polonia Restituta Order (2023).
+ ANDRZEJ KOSENDIAK
Dyrektor Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu, dyrygent i pedagog, jeden z najaktywniejszych muzyków i organizatorów życia muzycznego w Polsce. Absolwent Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 2013 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 2021 otrzymał tytuł profesora i obecnie pracuje na macierzystej uczelni. W 2005 roku został dyrektorem Filharmonii Wrocławskiej oraz Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans i doprowadził do zmiany oblicza obydwu tych instytucji oraz do przekształcenia ich w Narodowe Forum Muzyki. Otwarcie nowej siedziby Narodowego Forum Muzyki, która powstała dzięki jego inicjatywie i staraniom, zostało uhonorowane nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej 2016 w kategorii „Wydarzenie Roku”. Jako dyrektor NFM powołał do życia nowe zespoły artystyczne, m.in. Chór NFM, Wrocławską Orkiestrę Barokową i Chór Chłopięcy NFM, zainicjował również Leo Festiwal. Przez 10 lat pełnił funkcję przewodniczącego zarządu Zrzeszenia Filharmonii Polskich (2011–2021), a przez cztery lata wiceprzewodniczącego Rady ds. Instytucji Artystycznych (2012–2016). Szczególnym zainteresowaniem dyrygenta cieszy się muzyka dawna. W 1985 roku założył zespół Collegio di Musica Sacra, a w 2012 – Wrocław Baroque Ensemble, którego jest kierownikiem artystycznym. Nagrał nieznane dotąd dzieła z Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu i Biblioteki w Strasburgu. Kosendiak regularnie dyryguje zespołami NFM oraz orkiestrami z Polski i świata. Występował w wielu krajach Europy, w USA i Azji. Zapoczątkował międzynarodowe spotkania chórów Singing Europe, następnie dzięki jego wsparciu lub inicjatywie powstały w NFM: Polski Narodowy Chór Młodzieżowy, Akademia Chóralna, Akademia Muzyki Dawnej łączące kursy mistrzowskie z koncertami, Akademia Orkiestrowa przygotowująca muzyków do pracy w profesjonalnych zespołach, a także Centrum Edukacyjne NFM. Wśród wielu nagród i wyróżnień artysty znajdują się m.in. Nagroda Prezydenta Wrocławia (2016), Austriacki Krzyż Honorowy I Klasy za Zasługi w Nauce i Sztuce (2018), Diament Wrocławia (2018), Złota Odznaka Honorowa Wrocławia „Wrocław z wdzięcznością – Wratislavia grato animo” (2020) oraz przyznany przez prezydenta RP Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2023).
+ ALICIA AMO
She began her studies in the speciality of violin combining with classical percussion and ballet. In 2007, she obtained in San Sebastián’s Musikene the Higher Diploma in Violin with the best grades. In 2008, Amp began her singing studies at the University of Music and Performing Arts in Graz and in 2009 she moved to Basel to study singing at the Schola Cantorum Basiliensis with Gerd Türk. Amo received lessons from Margreet Honig, Bernadette Manca di Nissa, Christophe Coin, Andreas Scholl, María Espada, Emma Kirkby, Rosa Domínguez, Carlos Mena, Ainhoa Garmendia, Richard Levitt, etc. She has also taken part in two Operastudios with Pablo Maritano and Alberto Zedda. She sings as soloist with the Zürcher Kammerorchester, La Cetra Barockorchester Basel, Orquesta Barroca de Sevilla, Vokalakademie Berlin and many others. She performs Mozart’s Le nozze di Figaro in Royaumont (cond. René Jacobs), Ligeti’s Le Grand Macabre and Orff’s Carmina burana in Burgos (cond. Javier Castro), Rossi’s L’Orfeo in Nancy, Caen, Bordeaux and Versailles (cond. Raphaël Pichon), Handel’s La resurrezione at the Teatro de la Maestranza in Seville (with Enrico Onofri), and performs recitals with Opus Lirica, Eduardo López Banzo, Alessandro De Marchi, etc. Alicia Amo has founded Musica Boscareccia with Andoni Mercero and her CD Dulze Acento has been chosen as ‘Special Selection’ by Ópera Actual magazine. She’s teaching historical singing at the International Academy of Historical Singing (University of Murcia), and Baroque Opera Studio (University of Burgos).
+ ALICIA AMO
Artystka na początku kształciła się w zakresie gry na skrzypcach, perkusji i baletu. W 2007 r. uzyskała w Musikene w San Sebastián dyplom w klasie skrzypiec z wyróżnieniem. W 2008 r. rozpoczęła studia wokalne na Universität für Musik und darstellende Kunst w Grazu, a w 2009 r. przeniosła się do Bazylei, aby studiować śpiew w Schola Cantorum Basiliensis pod kierunkiem Gerda Türka. W 2011 r. uzyskała stopień licencjata, a w 2013 – stopień magistra z wyróżnieniem. Doskonaliła swoje umiejętności u takich artystów, jak Margreet Honig, Bernadette Manca di Nissa, Christophe Coin, Andreas Scholl, María Espada, Emma Kirkby, Rosa Domínguez, Carlos Mena, Ainhoa Garmendia, Richard Levitt i in. Brała również udział w dwóch edycjach Opera Studio z Pablem Maritano i Albertem Zeddą. Śpiewa jako solistka z m.in. Zürcher Kammerorchester, La Cetra Barockorchester Basel, Orquesta Barroca de Sevilla, Vokalakademie Berlin. Występowała w m.in. Weselu Figara Mozarta w Opactwie Royaumont pod dyrekcją René Jacobsa, Le Grand Macabre Ligetiego i Carmina burana Orffa w Burgos (dyr. Javier Castro), Orfeuszu Rossiego w Nancy, Caen, Bordeaux i Wersalu (dyr. Raphaël Pichon), Zmartwychwstaniu Händla w Teatro de la Maestranza w Sewilli (dyr. Enrico Onofri). Artystce podczas recitali towarzyszy m.in. Opus Lirica, Eduardo López Banzo i Alessandro De Marchi. Alicia Amo wraz z Andonim Mercerą jest założycielką Musica Boscareccia, ich wspólna płyta Dulze Acento otrzymała bardzo dobrą recenzję w magazynie „Ópera Actual”. Artystka uczy również śpiewu historycznego w Academia Internacional de Canto Histórico (Uniwersytet w Murcji) i Baroque Opera Studio (Uniwersytet w Burgos).
29.09. + FÖRSTER
4.00 pm, Holy Trinity Church
Gdańsk Baroque Masters
Alicia Amo (Spain) – soprano
Andrzej Kosendiak – conductor, artistic director
Wrocław Baroque Ensemble
Concert is partnered with the Mercor company and the PAN Gdańsk Library.
Program:
Daniel Jacobi (1605–1676) – Pax Aeterna (world premiere)
Kaspar Förster Jr (1616–1673)
Credo quod redemptor Quanta fecisti Domine
Sonata in F major “La Sidon”
Celebramus te Jehova
intermission
Ad arma fideles
Dialogi Davidis cum Philisteo
Giacomo Carissimi (1605–1674) – Jephte
Jephte
Historicus I
Cum vocasset in proelium filios Israel rex filiorum Ammon et verbis Jephte acquiescere noluisset, factus est super Jephte Spiritus Domini et progressus ad filios Ammon votum vovit Domino dicens:
Jephte
Si tradiderit Dominus filios Ammon in manus meas, quicumque primus de domo mea occurrerit mihi, offeram illum Domino in holocaustum.
Coro
Transivit ergo Jephte ad filios Ammon, ut in spiritu forti et virtute Domini pugnaret contra eos. Et clangebant tubae, et personabant tympana et proelium commissum est adversus Ammon.
Historius II
Fugite, cedite, impii, perite, gentes, occumbite in gladio; Dominus exercituum in proelium surrexit et pugnat contra vos.
Coro
Fugite, cedite, impii, corruite et in furore gladii dissipamini!
Historicus I
Et percussit Jephte viginti civitates Ammon plaga magna nimis.
Coro
Et ululantes filii Ammon facti sunt coram filiis Israel humiliati.
Historicus II
Cum autem victor Jephte in domum suam reverteretur, occurens ei unigenita filia sua cum tympanis et choris praecinebat:
Filia
Incipite in tympanis et psallite in cymbalis. Hymnum cantemus Domino et modulemur canticum! Laudemus regem coelitum, laudemus belli principem, qui filiorum Israel victorem ducem reddidit.
Coro
Hymnum cantemus Domino et modulemur canticum, qui dedit nobis gloriam et Israel victoriam.
Filia
Cantate mecum Domino, cantate omnes populi, laudate belli principem, qui nobis dedit gloriam et Israel victoriam.
Coro
Cantemus omnes Domino, laudemus belli principem, qui dedit nobis gloriamet Israel victoriam.
Historicus I
Cum vidisset Jephte, qui votum Domino voverat, filiam suam venientem in occursum, prae dolore et lacrimis scidit vestimenta sua et ait:
Jephte
Heu, heu mihi, filia mea, heu, decepisti me, filia unigenita, decepisti me, et tu pariter, heu, filia mea, decepta es.
Filia
Cur ego te pater decepi, et cur ego filia tua unigenita decepta sum?
Jephte
Aperui cor meum ad Dominum, ut quicumque primus de domo mea occurrerit mihi, offeram illum Domino in holocaustum. Heu mihi! Filia mea, heu decepisti me, filia unigenita, decepisti me, et tu pariter, heu, filia mea, decepta es.
Filia
Pater mi, pater mi, si vovisti votum Domino, reversus victor ab hostibus, ecce ego filia tua unigenita, offer me in holocaustum victoriae tuae, hoc solum, pater mi, praesta filiae tuae unigenitae, anteąuam moriar…
Jephte
Quid poterit animam tuam, quid poterit te, moritura filia, consolari?
Filia
Dimitte me, ut duobus mensibus circumeam montes, ut cum sodalibus meos plangam virginitatem meam.
Jephte
Vade, filia, vade, filia mea unigenita, et plange virginitatem tuam.
Coro
Abiit ergo in montes filia Jephtae, et plorabant cum sodalibus virginitatem suam, dicens:
Filia
Plorate colles, plorate montes, et in afflictione cordis mei ululate! Ecce moriar virgo et non potero morte mea meis filiis consolari, ingemiscite silvae, fontes et flumina, in interitu virginis lacrimate! Heu me dolentem in laetitia populi, in victoria Israel, in gloria patris mei, ego sine filiis virgo, ego filia unigenita moriar et non vivam. Exhorrescite rupes, obstupescite colles, valles et cavernae, in sonitu horribili resonate! Plorate, filii Israel, plorate virginitatem meam et Jephte filiam unigenitam in carmina doloris lamentamini!
Coro
Plorate filii Israel, plorate omnes virgines et filiam Jephtae unigenitam in carmine doloris lamentamini!
Credo quod redemptor
Credo quod redemptor meus vivit,
et novissimo die resurgam,
et renovabuntur denuo ossa mea,
et in carne mea videbo Dominum.
Lauda anima mea Dominum,
in vita mea laudabo Dominum,
in vita mea psallam Deo meo
quamdiu fuero.
Celebramus te Jehova
Celebramus te Jehova,
quoniam iratus fuisti nobis,
sed adversus est furor tuus
et consolatus es nos.
Tu Domine mortificas et vivificas,
deducis ad inferos et reducis.
Induxisti nos in laqueum,
imposuisti cingulam lumbis nostris.
Fecisti ut insiderent homines
in capita nostra.
Transivimus per aquam et ignem,
et eduxisti nos in refrigerium,
et ostendisti nobis
tribulationes multas et malas,
et conversus vivificasti nos.
Justitia tua Deus in altum
usque assurgit.
Magnas res facis,
quia pax tibi.
Ecce salvator noster!
Confidamus, non expavescamus,
quia fortitudo nostra Dominus,
et factus est nobis in salutem.
Celebrate Dominum,
proclamate nomen ejus,
notas facite in populis
actiones ejus.
Intenderunt arcum
Intenderunt arcum
insipientes peccatores terrae.
Paraverunt sagittas suas,
ut sagittent in obscuro
rectos corde cantantes,
laudabile canticum
et decorum valde in jubilo dicentes.
Fugite quae non dilexit Dominus,
dulcedo seculi ne vos seducat,
quoniam pereunt
qui contradicunt Domino.
Ad arma fideles
Ad arma fideles,
ad arma amici,
parate vos ad pugnam.
Ecce inimici nostri obsidiantur nos,
debellate, expugnate,
debellate illos.
Domine,
de coelo speramus auxilium.
Parce o bone Jesu,
qui non vis mortem peccatoris,
sed ut convertatur et vivat.
Ad arma fideles…
Quanta fecisti Domine
Quanta fecisti Domine
animae meae,
protector vitae meae, Deus meus!
Cum caderem,
supposuisti manum tuam
et non sum collisa,
nec delectasti
inimicos meos super me.
Eduxisti ab inferno animam meam,
et salvasti
a descendentibus in lacum.
Convertisti planctum meum
in gaudium mihi,
et circumdedisti me laetitia.
Quanta fecisti Domine!
Exaltabit ergo te, anima mea, cantabo et psalmum dicam.
Huc mortales properate mecum,
omnes collaudate!
Gens humana
redemptori creatura,
eia, carmina pangamus,
laudes inclitas canamus.
Tu de nihilo fecisti,
cum cruore redemisti,
tu peccatis obvolutos,
redemisti resolutos.
Tu nos regis, tu nos mones,
tu nos nutris, tu nos foves.
Sic da tecum congaudere,
te potiri, te videre.
Daniel Jacobi –Pax aeterna
Pax aeterna ab aeterno Patre,
pax vera descendit de coelo.
Ô! pax aeterna salve, salve pax vera;
pacem veram, charitatem perfectami nobis dona.
Salve dulcis hospes mentium flebilium,
dona nobis pacem.
Ô! exaudi preces eorum
quos tu pretioso sanguine redemisti.
Exaudi ô fili David preces hujus populi tui devoti.
Solve vincla captivorum, pelle hostes,
et exaudi preces populi tui,
et pacem veram,
charitatem perfectam illis dona,
ô fili David!
Dialogi Davidis cum Philisteo
Narrator
Congregantes Philistei agmina sua
ad proelium convenereunt adversus Israel
et laetantes exsultantes sic clamabant:
Coro
bella movet Israel, bella terris, bella polo,
bella gigas horrida.
Filistyn
Dicite, canite, Philistei,
dicite tubis, canite tympanis
horrida, aspera bella.
Narrator
Egressus tunc vir de castris Philistinorum nomine Golias,
minax et atrox insultabat dicens:
Golias
Quid iam moratur Israel?
Iam pugna destinatus effulsit dies.
Basso
Nunc ubi pugnaces?
Nunc ubi ferraces?
Procedite, audaces,
Accurrite atroces.
Solo vultu per solas minas,
dabo strages, dabo ruinas.
Dabo concisos per aera fortes,
dabo saevire per agmina mortes.
Nulla fraus, nulla vis,
nulla vos invadit ars
e Golias feravi,
non vos liberet ipse Mars.
Nunc ubi pugnaces?
Procedite, audaces,
Accurrite atroces.
Nunc ubi pugnaces?
Nunc ubi ferraces?
Narrator
Audiens Saul cum populo Israelis sermones istos metuabant nimis et dicebant:
Coro
Sors crudelis Israelis,
dura, dira, cruda sors.
Sic feremus minitantem,
quis pugnavit in gigantem.
Nos ferret certa mors.
Sors crudelis Israelis,
dura, dira gruda sors.
Golias
Vos, servi Sauli,
s eligite vobis virum,
qui conserat manus mecum.
Si praevalebit pugnando contra me,
nos servimus vobis.
Sin ego praevaluero ei,
vos servitis nobis.
David
Vocem tuam, o gigas ferocisime,
non conteremisco,
nec aspectum tuum horribilem ego refugio.
Quia Deus forteitudo mea est,
non contremisco.
Golias
O, quae intemperiae agitant Israelitas
mittentes nobis pusionem inermem;
accede ut carnem tuam tradam
volatibus coseli et bestiis terrae.
David
Tu gigas crudelis adoriris me fretus
gladio et scuto
ego aggredio te armatus solo nomine armi potentis Iehovae,
Andrzej Kosendiak – dyrygent, kierownik artystyczny
Wrocław Baroque Ensemble
Partnerem koncertu jest firma Mercor oraz PAN Biblioteka Gdańska.
Program:
Daniel Jacobi (1605–1676) – Pax Aeterna (światowa premiera)
Kaspar Förster jr (1616–1673)
Credo quod redemptor Quanta fecisti Domine
Sonata F-dur “La Sidon”
Celebramus te Jehova
przerwa
Ad arma fideles
Dialogi Davidis cum Philisteo
Giacomo Carissimi (1605–1674) – Jephte
Jephte
Narrator I
Kiedy król synów Izraela wypowiedział wojnę synom Ammona i nie chciał przyjąć słów Jeftego, Duch Pański zstąpił na Jeftego, który wyruszając na synów Ammona złożył Panu następujący ślub:
Jefte
Jeżeli Pan wyda synów Ammona w moje ręce, wówczas tego, kto pierwszy z domu mego wyjdzie mi naprzeciw, złożę Panu w ofierze.
Chór
Wyruszył więc Jefte na synów Ammona, by umocniony na duchu i obdarzony męstwem Pana walczyć przeciw nim. I zabrzmiały trąby, i zabębniły bębny, i rozpoczęła się walka z synami Ammona.
Narrator II
Pierzchajcie, oddalcie się, bezbożni, gińcie, poganie, gińcie od miecza! Pan zastępów powstał do walki i walczy przeciw wam!
Chór
Pierzchajcie, oddalcie się, bezbożni, padnijcie i rozpierzchnijcie się przed gniewem miecza!
Narrator I
I sprowadził Jefte wielką klęskę na dwadzieścia miast Ammona.
Chór
Zawodzący synowie Ammona zostali upokorzeni wobec synów Izraela.
Narrator II
Gdy zaś Jefte, jako zwycięzca, wracał do swego domu, jego jednorodzona córka wyszła mu na spotkanie, śpiewając wśród dźwięków bębnów i tańców:
Córka
Uderzcie w bębny i zagrajcie na cymbałach! Wznieśmy Panu hymn i zaśpiewajmy pieśń! Wysławiajmy Króla niebios, wychwalajmy Księcia wojny, który dał synom Izraela zwycięskiego wodza!
Chór
Wznieśmy hymn i zaśpiewajmy pieśń Panu, który dał nam chwałę, a Izraelowi zwycięstwo!
Córka
Śpiewajcie ze mną Panu, śpiewajcie wszystkie ludy! Chwalcie Księcia wojny, który dał nam chwałę, a Izraelowi zwycięstwo!
Chór
Śpiewajmy wszyscy Panu, chwalmy Księcia wojny, który dał nam chwałę, a Izraelowi zwycięstwo!
Narrator I
Jefte, który ślubował Panu, ujrzawszy córkę swoją wychodzącą mu na spotkanie, w ogromnym bólu i łzach rozdarł swe szaty i rzekł:
Jefte
Biada, biada mi, córko moja, zawiodłaś mnie, córko jedyna, i sama poniosłaś szkodę.
Córka
Dlaczego, ojcze, zawiodłam cię i dlaczego ja, twoja jedyna córka, sama poniosłam szkodę?
Jefte
Otwarłem swe serce przed Panem, że tego, kto pierwszy wyjdzie mi na spotkanie, oddam Panu i złożę z niego ofiarę. Biada mi, córko moja, zawiodłaś mnie, córko jedyna, i sama poniosłaś szkodę.
Córka
Ojcze, ojcze mój! Skoro Panu ślubowałeś i wracasz od wrogów jako zwycięzca, oto ja, córka twoja jedyna. Uczyń ze mnie ofiarę za zwycięstwo, jedno tylko pozwól uczynić córce swojej jedynej przed śmiercią.
Jefte
Cóż może pocieszyć duszę twoją? Co może cię pocieszyć córko moja, śmiercią naznaczona?
Córka
Pozwól, abym na dwa miesiące poszła w góry opłakiwać swoje dziewictwo wraz towarzyszkami.
Jefte
Idź, idź, córko moja jedyna! Opłakuj swoje dziewictwo!
Chór
I poszła w góry córka Jeftego i opłakiwała z towarzyszkami swoje dziewictwo, mówiąc:
Córka
Płaczcie wzgórza, płaczcie góry, opłakujcie cierpienie mojego serca! Oto umrę dziewicą i synowie moi nie będą mogli mnie pocieszyć w chwili śmierci. Wzdychajcie lasy, strumienie i krynice, nad śmiercią dziewicy wylewajcie łzy! Ach, ja bolejąca wśród radości ludzi,
w zwycięstwie Izraela, w chwale ojca mego; ja, dziewica, córka jedyna, umrę i dłużej nie będę żyła. Krzyczcie w boleści skały, truchlejcie wzgórza, doliny i jaskinie, wypełnijcie się jękiem boleści! Opłakujcie, synowie Izraela, opłakujcie moje dziewictwo i użalcie się w pieśniach nad jedyną córką Jeftego!
Chór
Płaczcie synowie Izraela! Wszystkie dziewice, opłakujcie w pieśniach pełnych bólu jedyną córkę Jeftego!
Credo quod redemptor
Wierzę, że Wybawca mój żyje,
na ziemi wystąpi jako ostatni,
odzieje potem me szczątki skórą
i w ciele swym Boga zobaczę.
Chwal, duszo moja, Pana,
życiem moim będę chwalił Pana,
życiem moim Bogu memu śpiewał,
dopóki istnieję.
Celebramus te Jehova
Wychwalamy Cię, Jahwe,
bo rozgniewałeś się na nas,
lecz Twój gniew się uśmierzył
i nas pocieszyłeś.
Ty, Panie, dajesz śmierć i życie,
posyłasz do otchłani i z niej
wyprowadzasz.
Zaprowadziłeś nas w pułapkę,
włożyłeś na nasz grzbiet ciężar.
Sprawiłeś, że ludzie deptali
po naszych głowach.
Przeszliśmy przez wodę i ogień,
ale wyprowadziłeś nas na ochłodę,
ukazałeś nam
wiele przeciwności losu,
ale potem wróciłeś nam życie.
Sprawiedliwość Twa, Boże,
sięga wysoko.
Wielkie dzieła czynisz,
albowiem pokój jest z Tobą.
Oto nasz Zbawiciel!
Miejmy ufność, nie lękajmy się,
bo mocą naszą jest Pan,
On stał się dla nas zbawieniem.
Chwalcie Pana,
wzywajcie Jego imienia,
rozgłaszajcie Jego dzieła
wśród narodów.
Intenderunt arcum
Łuk napinają
bezrozumni grzesznicy ziemi.
Kładą swe strzały na cięciwę,
by w mroku razić
prawych sercem, którzy w uniesieniu
śpiewają pieśń pochwalną
i wielce piękną.
Uciekajcie od tego, w czym Pan nie ma upodobania,
niech słodycz świata was nie zwodzi,
albowiem przepadną ci,
którzy sprzeciwiają się Panu.
Ad arma fideles
Do broni, o wierni,
do broni, przyjaciele,
gotujcie się do bitwy.
Oto nieprzyjaciele nasi otoczyli nas,
pogromcie, przegońcie,
zwyciężcie ich.
Panie,
spodziewamy się pomocy z nieba.
Wybaw nas, o słodki Jezu,
ty, który nie chcesz śmierci grzesznika,
lecz aby się nawrócił i żył.
Do broni, o wierni…
Quanta fecisti Domine
O Panie, jak wspaniałe rzeczy
uczyniłeś mojej duszy,
obrońco życia mego, mój Boże!
Gdy upadłem,
wsparłeś mnie swą ręką
i nie doznałem krzywdy,
nie sprzyjałeś moim wrogom
bardziej niźli mnie.
Wyprowadziłeś z piekła moją duszę
i uratowałeś mnie od schodzących do otchłani.
Zamieniłeś mój płacz
w radość dla mnie
i otoczyłeś mnie weselem.
Jak wspaniałe rzeczy uczyniłeś, o Panie!
Przeto moja dusza cię wywyższa,
zaśpiewam i psalm wypowiem.
Pośpieszcie ze mną, śmiertelnicy,
wychwalajcie go wszyscy!
Rodzaju ludzki –
stworzenie dla Odkupiciela,
skomponujmy pieśni,
śpiewajmy Mu chwałę.
Uczyniłeś nas z niczego,
odkupiłeś krwią swoją,
Tyś wykupił grzeszników,
aby zostali uwolnieni.
Ty nas prowadzisz, Ty nas karcisz,
Ty nas karmisz, Ty nas chronisz.
Daj nam radować się razem z Tobą, Ciebie posiadać, Ciebie widzieć.
Daniel Jacobi –Pax aeterna
Wieczny pokój od Ojca przedwiecznego,
prawdziwy pokój zstępuje z nieba.
O! witaj, wieczny pokoju, witaj prawdziwy pokoju.
Daj nam prawdziwy pokój, doskonałą miłość.
Witaj, słodka radości strapionych umysłów,
obdarz nas pokojem,
O! wysłuchaj modlitw tych,
których odkupiłeś swoją drogocenną krwią.
Wysłuchaj, o synu Dawida, modlitw twego wiernego ludu.
Rozwiąż więzy niewoli, obedrzyj wrogów ze skóry
i wysłuchaj modlitw twego ludu,
i obdarz go prawdziwym pokojem,
doskonałą miłością,
o synu Dawida!
Dialogi Davidis cum Philisteo
Narrator
Filistyni, zgromadziwszy swe wojska, na wojnę wyruszyli przeciwko Izraelowi
i ciesząc się, radując, tak wołali:
Filistyni
Izraelu, stawaj do wojny, wojny na lądach, wojny na niebie, wojny straszliwej.
Filistyn
Filistyni, głoście, opiewajcie,
głoście na trąbach, opiewajcie na bębnach
straszliwą, okrutną wojnę.
Narrator
Wystąpił wówczas z obozu Filistynów wojownik imieniem Goliat,
groźny i straszny, urągał, mówiąc:
Goliat
Dlaczego nadal zwleka Izrael?
Już bitwa, wyznaczony zabłysnął dzień.
Bas
Więc gdzież waleczni?
Więc gdzież potężni?
Wystąpcie, śmiałkowie,
zbliżcie się, zuchwali.
Samym spojrzeniem i groźbami
zadam klęskę, przywiodę do upadku.
Obalę walecznych spiżową bronią, sprawię, że śmierć będzie się srożyć wśród oddziałów.
Żaden fortel, żadna siła,
żadna sztuczka nie ochroni was
przed Goliata okrutną siłą,
nie uwolniłby was sam Mars.
Więc gdzież waleczni?
Wystąpcie śmiałkowie,
zbliżcie się, zuchwali.
Więc gdzież waleczni?
Więc gdzież potężni?
Narrator
Saul z ludem, słysząc te słowa,
przestraszyli się bardzo i mówili:
Chór
Okrutny los Izraela,
twardy, straszny, okrutny los.
Zatem wyprawmy groźnego,
który będzie walczył z olbrzymem.
Ach! Trwoży nas pewna śmierć.
Okrutny los Izraela,
twardy, straszny, okrutny los.
Goliat
Wy, słudzy Saula,
wybierzcie sobie wojownika,
który stoczy ze mną walkę.
Jeśli będzie miał przewagę, walcząc ze mną,
my będziemy waszymi niewolnikami,
jeśli zaś ja zwyciężę,
wy będziecie nam służyć.
Dawid
Twojego głosu, nieustraszony olbrzymie,
nie lękam się
i nie unikam twego straszliwego spojrzenia.
Ponieważ Bóg jest moją siłą,
nie lękam się.
Goliat
O, jakież niepogody prześladują Izraelitów,
którzy posyłają nam nieuzbrojonego chłopczyka; podejdź, żebym twoje ciało powierzył ptakom nieba i dzikim zwierzętom ziemi.
Dawid
Ty, olbrzymie okrutny, zwracasz przeciwko mnie, zuchwały, miecz i tarczę,
ja zbliżam się do ciebie zbrojny tylko chwałą ramienia potężnego Jehowy,
który oddał cię dzisiaj w moje ręce.
Tak poznają mieszkańcy całej ziemi,
że do samego tylko Jehowy należy
prowadzenie wojen, rozbijanie wojsk,
druzgotanie łuku, łamanie włóczni,
palenie wozu wojennego,
strącanie śmiałków,
unicestwianie wyniosłych.
Narrator
Dawid zaś, gdy stanął naprzeciwko do walki,
miotając kamień, procą uderzył i zabił olbrzyma.
Wszyscy
Ach, odmiana, ach pomsta prawicy Wysokości.
Dawid zwyciężył Filistyna,
Dawid najsilniejszy z olbrzymów,
Dawid sam tylko zwyciężył.
Leży ciało, tamto wzgórze ocieka krwią,
wyniosłe czoło ocieka krwią.
Ty jesteś zabójcą po tysiąckroć, Dawidzie,
ty jesteś waleczny, ty zwycięski.
Solo
Przez Olimp, wśród gwiazd,
niech podąża Najwyższy Duch.
Ponad wojennymi burzami
Wszyscy
zwycięski będzie kroczył rodzaj ludzki.
Tłum. Leszek Jarmiński
Jephte
Historicus I
Cum vocasset in proelium filios Israel rex filiorum Ammon et verbis Jephte acquiescere noluisset, factus est super Jephte Spiritus Domini et progressus ad filios Ammon votum vovit Domino dicens:
Jephte
Si tradiderit Dominus filios Ammon in manus meas, quicumque primus de domo mea occurrerit mihi, offeram illum Domino in holocaustum.
Coro
Transivit ergo Jephte ad filios Ammon, ut in spiritu forti et virtute Domini pugnaret contra eos. Et clangebant tubae, et personabant tympana et proelium commissum est adversus Ammon.
Historius II
Fugite, cedite, impii, perite, gentes, occumbite in gladio; Dominus exercituum in proelium surrexit et pugnat contra vos.
Coro
Fugite, cedite, impii, corruite et in furore gladii dissipamini!
Historicus I
Et percussit Jephte viginti civitates Ammon plaga magna nimis.
Coro
Et ululantes filii Ammon facti sunt coram filiis Israel humiliati.
Historicus II
Cum autem victor Jephte in domum suam reverteretur, occurens ei unigenita filia sua cum tympanis et choris praecinebat:
Filia
Incipite in tympanis et psallite in cymbalis. Hymnum cantemus Domino et modulemur canticum! Laudemus regem coelitum, laudemus belli principem, qui filiorum Israel victorem ducem reddidit.
Coro
Hymnum cantemus Domino et modulemur canticum, qui dedit nobis gloriam et Israel victoriam.
Filia
Cantate mecum Domino, cantate omnes populi, laudate belli principem, qui nobis dedit gloriam et Israel victoriam.
Coro
Cantemus omnes Domino, laudemus belli principem, qui dedit nobis gloriamet Israel victoriam.
Historicus I
Cum vidisset Jephte, qui votum Domino voverat, filiam suam venientem in occursum, prae dolore et lacrimis scidit vestimenta sua et ait:
Jephte
Heu, heu mihi, filia mea, heu, decepisti me, filia unigenita, decepisti me, et tu pariter, heu, filia mea, decepta es.
Filia
Cur ego te pater decepi, et cur ego filia tua unigenita decepta sum?
Jephte
Aperui cor meum ad Dominum, ut quicumque primus de domo mea occurrerit mihi, offeram illum Domino in holocaustum. Heu mihi! Filia mea, heu decepisti me, filia unigenita, decepisti me, et tu pariter, heu, filia mea, decepta es.
Filia
Pater mi, pater mi, si vovisti votum Domino, reversus victor ab hostibus, ecce ego filia tua unigenita, offer me in holocaustum victoriae tuae, hoc solum, pater mi, praesta filiae tuae unigenitae, anteąuam moriar…
Jephte
Quid poterit animam tuam, quid poterit te, moritura filia, consolari?
Filia
Dimitte me, ut duobus mensibus circumeam montes, ut cum sodalibus meos plangam virginitatem meam.
Jephte
Vade, filia, vade, filia mea unigenita, et plange virginitatem tuam.
Coro
Abiit ergo in montes filia Jephtae, et plorabant cum sodalibus virginitatem suam, dicens:
Filia
Plorate colles, plorate montes, et in afflictione cordis mei ululate! Ecce moriar virgo et non potero morte mea meis filiis consolari, ingemiscite silvae, fontes et flumina, in interitu virginis lacrimate! Heu me dolentem in laetitia populi, in victoria Israel, in gloria patris mei, ego sine filiis virgo, ego filia unigenita moriar et non vivam. Exhorrescite rupes, obstupescite colles, valles et cavernae, in sonitu horribili resonate! Plorate, filii Israel, plorate virginitatem meam et Jephte filiam unigenitam in carmina doloris lamentamini!
Coro
Plorate filii Israel, plorate omnes virgines et filiam Jephtae unigenitam in carmine doloris lamentamini!
Credo quod redemptor
Credo quod redemptor meus vivit,
et novissimo die resurgam,
et renovabuntur denuo ossa mea,
et in carne mea videbo Dominum.
Lauda anima mea Dominum,
in vita mea laudabo Dominum,
in vita mea psallam Deo meo
quamdiu fuero.
Celebramus te Jehova
Celebramus te Jehova,
quoniam iratus fuisti nobis,
sed adversus est furor tuus
et consolatus es nos.
Tu Domine mortificas et vivificas,
deducis ad inferos et reducis.
Induxisti nos in laqueum,
imposuisti cingulam lumbis nostris.
Fecisti ut insiderent homines
in capita nostra.
Transivimus per aquam et ignem,
et eduxisti nos in refrigerium,
et ostendisti nobis
tribulationes multas et malas,
et conversus vivificasti nos.
Justitia tua Deus in altum
usque assurgit.
Magnas res facis,
quia pax tibi.
Ecce salvator noster!
Confidamus, non expavescamus,
quia fortitudo nostra Dominus,
et factus est nobis in salutem.
Celebrate Dominum,
proclamate nomen ejus,
notas facite in populis
actiones ejus.
Intenderunt arcum
Intenderunt arcum
insipientes peccatores terrae.
Paraverunt sagittas suas,
ut sagittent in obscuro
rectos corde cantantes,
laudabile canticum
et decorum valde in jubilo dicentes.
Fugite quae non dilexit Dominus,
dulcedo seculi ne vos seducat,
quoniam pereunt
qui contradicunt Domino.
Ad arma fideles
Ad arma fideles,
ad arma amici,
parate vos ad pugnam.
Ecce inimici nostri obsidiantur nos,
debellate, expugnate,
debellate illos.
Domine,
de coelo speramus auxilium.
Parce o bone Jesu,
qui non vis mortem peccatoris,
sed ut convertatur et vivat.
Ad arma fideles…
Quanta fecisti Domine
Quanta fecisti Domine
animae meae,
protector vitae meae, Deus meus!
Cum caderem,
supposuisti manum tuam
et non sum collisa,
nec delectasti
inimicos meos super me.
Eduxisti ab inferno animam meam,
et salvasti
a descendentibus in lacum.
Convertisti planctum meum
in gaudium mihi,
et circumdedisti me laetitia.
Quanta fecisti Domine!
Exaltabit ergo te, anima mea, cantabo et psalmum dicam.
Huc mortales properate mecum,
omnes collaudate!
Gens humana
redemptori creatura,
eia, carmina pangamus,
laudes inclitas canamus.
Tu de nihilo fecisti,
cum cruore redemisti,
tu peccatis obvolutos,
redemisti resolutos.
Tu nos regis, tu nos mones,
tu nos nutris, tu nos foves.
Sic da tecum congaudere,
te potiri, te videre.
Daniel Jacobi –Pax aeterna
Pax aeterna ab aeterno Patre,
pax vera descendit de coelo.
Ô! pax aeterna salve, salve pax vera;
pacem veram, charitatem perfectami nobis dona.
Salve dulcis hospes mentium flebilium,
dona nobis pacem.
Ô! exaudi preces eorum
quos tu pretioso sanguine redemisti.
Exaudi ô fili David preces hujus populi tui devoti.
Solve vincla captivorum, pelle hostes,
et exaudi preces populi tui,
et pacem veram,
charitatem perfectam illis dona,
ô fili David!
Dialogi Davidis cum Philisteo
Narrator
Congregantes Philistei agmina sua
ad proelium convenereunt adversus Israel
et laetantes exsultantes sic clamabant:
Coro
bella movet Israel, bella terris, bella polo,
bella gigas horrida.
Filistyn
Dicite, canite, Philistei,
dicite tubis, canite tympanis
horrida, aspera bella.
Narrator
Egressus tunc vir de castris Philistinorum nomine Golias,
minax et atrox insultabat dicens:
Golias
Quid iam moratur Israel?
Iam pugna destinatus effulsit dies.
Basso
Nunc ubi pugnaces?
Nunc ubi ferraces?
Procedite, audaces,
Accurrite atroces.
Solo vultu per solas minas,
dabo strages, dabo ruinas.
Dabo concisos per aera fortes,
dabo saevire per agmina mortes.
Nulla fraus, nulla vis,
nulla vos invadit ars
e Golias feravi,
non vos liberet ipse Mars.
Nunc ubi pugnaces?
Procedite, audaces,
Accurrite atroces.
Nunc ubi pugnaces?
Nunc ubi ferraces?
Narrator
Audiens Saul cum populo Israelis sermones istos metuabant nimis et dicebant:
Coro
Sors crudelis Israelis,
dura, dira, cruda sors.
Sic feremus minitantem,
quis pugnavit in gigantem.
Nos ferret certa mors.
Sors crudelis Israelis,
dura, dira gruda sors.
Golias
Vos, servi Sauli,
s eligite vobis virum,
qui conserat manus mecum.
Si praevalebit pugnando contra me,
nos servimus vobis.
Sin ego praevaluero ei,
vos servitis nobis.
David
Vocem tuam, o gigas ferocisime,
non conteremisco,
nec aspectum tuum horribilem ego refugio.
Quia Deus forteitudo mea est,
non contremisco.
Golias
O, quae intemperiae agitant Israelitas
mittentes nobis pusionem inermem;
accede ut carnem tuam tradam
volatibus coseli et bestiis terrae.
David
Tu gigas crudelis adoriris me fretus
gladio et scuto
ego aggredio te armatus solo nomine armi potentis Iehovae,
Andrzej Zawisza graduated with honors from the Academy of Music in Krakow in the harpsichord class of Professor Magdalena Myczka. He also completed postgraduate studies at the same institution in the harpsichord class of Professor Elżbieta Stefańska. Additionally, he studied at the Guildhall School of Music and Drama in London in the harpsichord class of James Johnstone and the singing class of Andrew Watts, where he received a Postgraduate Diploma in Music Performance (PgDip) and a Master of Music Degree (MMus) with distinction. He further honed his vocal skills under the guidance of Mhairi Lawson and Emma Kirkby. As a vocalist, he collaborates with various choral ensembles (Polish Radio Choir), numerous chamber groups, and ensembles specializing in early music performance (Vasa Consort), often performing solo parts. As a harpsichordist (soloist, chamber musician, and esteemed continuo player), he works with numerous chamber and orchestral groups both domestically and internationally.
Andrzej Zawisza was a finalist in the Polish edition of the International Vocal Competition „Orpheus” on the occasion of the 400th anniversary of the premiere of Claudio Monteverdi’s „Orfeo” and the first prize winner at the VIII Broadwood Harpsichord Competition in London (2005). He is also a laureate of the Creative Scholarship and Award of the City of Krakow, as well as a scholarship from the Ministry of Culture and National Heritage in the field of music. He is a member of the Polish Society of Early Music and the Bach Society in Krakow, and a co-founder of the ensemble Estravaganza, with which he made a multimedia recording of selected cantatas by Johann Sebastian Bach for the Japanese label IMC Music Publisher Ltd. He is an assistant professor in the Department of Early Music at the Krzysztof Penderecki Academy of Music in Krakow and also collaborates with the Vocal and Acting Department of the same institution. In 2016, he received his Doctor of Musical Arts degree in the artistic discipline of instrumental performance. Since 2022, he has served as the Assistant Artistic Director of the Polish Radio Choir in Lusławice.
+
Andrzej Zawisza z wyróżnieniem ukończył studia na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie klawesynu prof. Magdaleny Myczki. Na tejże uczelni odbył również studia podyplomowe w klasie klawesynu prof. Elżbiety Stefańskiej. Studiował również w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, w klasie klawesynu Jamesa Johnstone’a, oraz śpiewu Andrew Watts’a, gdzie otrzymał: Postgraduate Diploma in Music Performance (PgDip), oraz Master of Music Degree (MMus) z wyróżnieniem. Swój warsztat wokalny kształcił również pod kierunkiem Mhairi Lawson i Emmy Kirkby. Jako wokalista współpracuje z wieloma zespołami chóralnymi (Chór Polskiego Radia), licznymi zespołami kameralnymi, oraz z zespołami specjalizującymi się w wykonawstwie muzyki dawnej (Vasa Consort), często wykonując partie solowe. Jako klawesynista (solista, kameralista i ceniony realizator basso continuo) współpracuje z licznymi zespołami kameralnymi i orkiestrowymi w kraju i za granicą. Andrzej Zawisza jest finalistą polskiej edycji Międzynarodowego Konkursu Wokalnego „Orfeusz” z okazji 400-lecia premiery „Orfeusza” Claudio Monteverdiego oraz zdobywcą pierwszej nagrody na VIII Broadwood Harpsichord Competition w Londynie (2005), a także laureatem Stypendium Twórczego i Nagrody Miasta Krakowa oraz Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie muzyki. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Muzyki Dawnej i Towarzystwa Bachowskiego w Krakowie oraz współzałożycielem zespołu Estravaganza, z którym dokonał multimedialnego nagrania wybranych kantat Jana Sebastiana Bacha dla japońskiej wytwórni IMC Music Publisher Ltd. Jest adiunktem w Katedrze Muzyki Dawnej na Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, współpracuje również z Wydziałem Wokalno-Aktorskim tejże uczelni. W 2016 otrzymał stopień doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka. Od 2022 roku pełni funkcję asystenta Kierownika Artystycznego Chóru Polskiego Radia w Lusławicach.
28.05. + CHOIR
7.00 pm, Corpus Christi Church
Twentieth-century Neoromantics
Polish Radio Choir
Andrzej Zawisza – conductor
Andrzej Szadejko – organ
Program:
Gabriel Faure (1845–1924) – Cantique de Jean Racine for mixed choir and organ (1865) Op.11
Benjamin Britten (1913–1976) – Rejoice the Lamb for mixed choir and organ (1943) Op. 30
Andrzej Szadejko (*1974) – Missa Brevis for mixed choir a cappella (2008) Kyrie–Gloria–Sanctus/Benedictus–Agnus Dei
Herbert Howells (1892–1983) – Te Deum for mixed choir and organ (1944)
Gabriel Faure (1845–1924) –Cantique de Jean Racine for mixed choir and organ (1865) Op.11
Verbe égal au Très-Haut, notre unique espérance, Jour éternel de la terre et des cieux, De la paisible nuit nous rompons le silence: Divin Sauveur, jette sur nous les yeux.
Répands sur nous le feu de Ta grâce puissante; Que tout l’enfer fuie au son de Ta voix; Dissipe le sommeil d’une âme languissante Qui la conduit à l’oubli de Tes lois!
Ô Christ! sois favorable à ce peuple fidèle, Pour Te bénir maintenant rassemblé; Reçois les chants qu’il offre à Ta gloire immortelle, Et de Tes dons qu’il retourne comblé.
Benjamin Britten – Rejoice the lamb or mixed choir and organ (1943) op 30.
Rejoice in God, O ye Tongues;
Give the glory to the Lord, And the Lamb.
Nations, and languages, And every Creature In which is the breath of Life. Let man and beast appear before him, And magnify his name together.
Let Nimrod, the mighty hunter, Bind a leopard to the altar And consecrate his spear to the Lord.
Let Ishmail dedicate a tyger, And give praise for the liberty In which the Lord has let him at large.
Let Balaam appear with an ass, And bless the Lord his people And his creatures for a reward eternal.
Let Daniel come forth with a lion, And praise God with all his might Through faith in Christ Jesus.
Let Ithamar minister with a chamois, And bless the name of Him That cloatheth the naked.
Let Jakim with the satyr Bless God in the dance,
Dance, dance, dance.
Let David bless with the bear The beginning of victory to the Lord, To the Lord the perfection of excellence.
Hallelujah, hallelujah, Hallelujah for the heart of God, And from the hand of the artist inimitable, And from the echo of the heavenly harp In sweetness magnifical and mighty. Hallelujah, hallelujah, hallelujah.
For I will consider my cat Jeoffry. For he is the servant of the living God. Duly and daily serving him.
For at the first glance Of the glory of God in the East He worships in his way. For this is done by wreathing his body Seven times round with elegant quickness. For he knows that God is his saviour. For God has bless’d him In the variety of his movements. For there is nothing sweeter Than his peace when at rest.
For I am possessed of a cat, Surpassing in beauty, From whom I take occasion To bless Almighty God.
For the Mouse is a creature Of great personal valour. For this is a true case– Cat takes female mouse, Male mouse will not depart, but stands threat’ning and daring. If you will let her go, I will engage you, As prodigious a creature as you are.
For the Mouse is a creature Of great personal valour. For the Mouse is of An hospitable disposition.
For the flowers are great blessings. For the flowers have their angels, Even the words of God’s creation. For the flower glorifies God And the root parries the adversary. For there is a language of flowers. For the flowers are peculiarly The poetry of Christ.
For I am under the same accusation With my Savior, For they said, He is besides himself. For the officers of the peace Are at variance with me, And the watchman smites me With his staff. For the silly fellow, silly fellow, Is against me, And belongeth neither to me Nor to my family. For I am in twelve hardships, But he that was born of a virgin Shall deliver me out of all, Shall deliver me out of all.
For H is a spirit And therefore he is God. For K is king And therefore he is God. For L is love And therefore he is God. For M is musick And therefore he is God.
For the instruments are by their rhimes, For the shawm rhimes are lawn fawn and the like. For the harp rhimes are sing ring and the like. For the cymbal rhimes are bell well and the like. For the flute rhimes are tooth youth and the like. For the bassoon rhimes are pass class and the like. For the dulcimer rhimes are grace place and the like. For the clarinet rhimes are clean seen and the like.
For the trumpet rhimes are sound bound and the like.
For the trumpet of God is a blessed intelligence And so are all the instruments in Heav’n. For God the Father Almighty plays upon the harp Of stupendous magnitude and melody. For at that time malignity ceases And the devils themselves are at peace. For this time is perceptible to man
By a remarkable stillness and serenity of soul.
Hallelujah, hallelujah, Hallelujah for the heart of God, And from the hand of the artist inimitable, And from the echo of the heavenly harp In sweetness magnifical and mighty. Hallelujah, hallelujah, hallelujah.
Andrzej Szadejko (*1974) –Missa Brevis for mixed choir a cappella (2008)
Kyrie
Kyrie eleison. Christe eleison. Kyrie eleison.
Kyrie Panie, zmiłuj się. Chryste, zmiłuj się. Panie, zmiłuj się.
Gloria
Gloria
Gloria in excelsis Deo. Et in terra pax hominibus bonae voluntatis. Laudamus te. Benedicimus te. Adoramus te. Glorificamus te. Gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam. Domine Deus, Rex caelestis, Deus Pater omnipotens. Domine Fili unigenite, Iesu Christe. Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris. Qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram. Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. Quoniam tu solus Sanctus. Tu solus Dominus. Tu solus Altissimus, Iesu Christe. Cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Amen.
Chwała na wysokości Bogu. A na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wychwalamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.
Sanctus
Sanctus
Sanctus, Sanctus, Dominus Deus Sabaoth. Pleni sunt caeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis. Benedictus qui venit nomine Domini venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis.
Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia Twojej chwały. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie, hosanna na wysokości.
Agnus Dei
Agnus Dei
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi: miserere nobis. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi: miserere nobis. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi: Dona nobis pacem.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata: Obdarz nas pokojem.
Herbert Howells (1892–1983) –Te Deum for mixed choir and organ (1944)
We praise thee, O God; we acknowledge thee to be the Lord. All the earth doth worship thee; the Father everlasting. To thee all angels cry aloud’ the Heavens and all the powers therein. To thee Cherubim and Seraphim continually do cry, Holy, Holy, Holy; Lord God of Sabaoth; Heaven and earth are full of the Majesty of thy glory. The glorious company of the Apostles praise thee. The goodly fellowship of the Prophets praise thee. The noble army of Martyrs praise thee. The holy Church throughout all the world doth acknowledge thee; The Father of an infinite Majesty; Thing honourable, true and only Son; Also the Holy Ghost: the Comforter. Thou art the King of Glory: O Christ. Thou art the everlasting Son of the Father. When thou took’st upon thee to deliver man: thou didst not abhor the Virgin’s womb. When thou hads’t overcome the sharpness of death: thou didst open the Kingdom of Heaven to all believers. Thou sittest at the right hand of God: in the Glory of the Father. We believe that thou shalt come to be our Judge. We therefore pray thee, help thy servants: whom thou hast redeemed with thy precious blood. Make them to be numbered with thy Saints: in glory everlasting. O Lord, save thy people: and bless thine heritage. Govern them: and lift them up for e’er. Day by day we magnify thee; And we worship thy Name ever, world without end. Vouchsafe, O Lord: to keep us this day without sin. O Lord, have mercy upon us: have mercy upon us. O Lord, let thy mercy lighten upon us: as our trust is in thee. O Lord, in thee have I trusted: let me never be confounded.
26.05. +BACH IN GDAŃSK 1704/I
4.00 pm, Holy Trinity Church
In Search of His Own Language
Andrzej Szadejko – organ
Program:
Johann Sebastian Bach (1685–1750):
Fugue in B-flat major BWV 955a
Chorale Prelude Wir Christenleut BWV 1090
Chorale Prelude Wie schön leuchtet uns der Morgenstern BWV 739
Fantasia in G major BWV 571
Chorale Prelude Der Tag, der ist so freudenreich BWV 719
Chorale Prelude Durch Adams Fall ist ganz verderbt BWV 1101
Prelude and Fugue in E minor BWV 533a
Chorale Prelude Christ, der du bist der helle Tag BWV 1120
Aria variata in A minor BWV 989
26.05. +BACH IN GDAŃSK 1704/I
godz. 16:00, kościół św. Trójcy
W poszukiwaniu własnego języka
Andrzej Szadejko – organy
Program:
Johann Sebastian Bach (1685–1750)
Fugue B-dur BWV 955a
Preludium chorałowe Wir Christenleut BWV 1090
Preludium chorałowe Wie schön leuchtet uns der Morgenstern BWV 739
Fantasia G-dur BWV 571
Preludium chorałowe Der Tag, der ist so freudenreich BWV 719
Preludium chorałowe Durch Adams Fall ist ganz verderbt BWV 1101
Preludium i Fuga in e BWV 533a Preludium chorałowe Christ, der du bist der helle Tag BWV 1120
Aria variata a-moll BWV 989
+ Chór Polskiego Radia w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach
The Polish Radio Choir, based at the Krzysztof Penderecki European Centre of Music, is a leading vocal ensemble in Poland, renowned for its rich repertoire that encompasses a cappella and vocal-instrumental forms. Established in 1948, the choir blends choral traditions with modern creativity, exploring various styles and eras. Their performances range from avant-garde explorations to traditional songs by Moniuszko and intricate works by Penderecki. The choir has a significant focus on 20th-century Polish music, premiering works by eminent composers like Lutosławski, Górecki, and Penderecki, and collaborating with contemporary Polish composers such as Zubel and Mykietyn. They frequently feature on Polish Radio and the European Broadcasting Union, with their recordings, including the ten-CD set of Gomółka’s Melody for the Polish Psalter, earning nominations for the Fryderyk Award. The ensemble is a regular participant in both national and international festivals, including the Wratislavia Cantans, Warsaw Autumn, and the Edinburgh International Festival. They also maintain collaborations with orchestras like the Polish National Radio Symphony Orchestra and the New Music Orchestra. In honor of its 75th anniversary, the choir launched the Polish Radio Choir Academy, an initiative fostering vocal development and ensemble singing skills among music students. Maria Piotrowska-Bogalecka serves as the artistic director of the ensemble.
Cast
soprano: Magdalena Kaczmarek, Maria Klich, Aleksandra Pirogowicz, Bernadetta Michalik, Katarzyna Wajrak, Jadwiga Woźniacka, Katarzyna Guran
tenor: Krzysztof Michalski, Krzysztof Piotrowski, Michał Szczepan, Jose Vidal, Jacek Ziobro, Piotr Windak, Michał Barański
bass: Krzysztof Barczewski, Maciej Cetnarski, Adam Kawa, Adam Radnicki, Andrzej Zawisza, Łukasz Dziuba, Marcin Krajewski
+ Chór Polskiego Radia w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach
W Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach jest jednym z najwybitniejszych zespołów wokalnych w Polsce. Złożony z wybitnych wokalistów, ludzi młodych, pełnych energii i niczym nieograniczonej wyobraźni, oraz doświadczonych śpiewaków poruszających się w meandrach niełatwej sztuki wokalnej z perfekcją i finezją. Założony w 1948 roku, od 75 lat wykonuje repertuar obejmujący zarówno muzykę a cappella, jak i formy wokalno-instrumentalne. Zespół czerpie z bogatej historii muzyki chóralnej, ale też nieustannie poszukujący – sięgając do tradycji różnorodnych stylów i epok, w twórczy i nowoczesny sposób konfrontuje je z własną wizją artystycznego języka i własnym, oryginalnym i rozpoznawalnym brzmieniem. Udziałem chóru są zatem zarówno wykonania badające relacje pomiędzy dźwiękiem, ciałem i przestrzenią jak i tradycyjne pieśni, czy wykonania skomplikowanych struktur melodycznych i harmonicznych, bądź mierzenie się z przed klasyczną spuścizną kompozytorską. Nieobce są mu także muzyczne spotkania ze światem jazzu. Szczególnie istotnym obszarem działalności chóru jest muzyka polska XX wieku – ma on na swoim koncie prawykonania dzieł najbardziej znaczących współczesnych kompozytorów, między innymi Witolda Lutosławskiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Krzysztofa Pendereckiego czy Wojciecha Kilara, a także współpracę z twórcami polskiej muzyki najnowszej, wśród których w ostatnich latach znaleźli się m.in.: Agata Zubel, Aleksander Kościów, Paweł Łukaszewski, Andrzej Kwieciński, Szymon Godziemba-Trytek, Aleksander Nowak i Paweł Mykietyn. Zespół bierze udział w licznych festiwalach w kraju oraz za granicą. Chór Polskiego Radia współpracuje regularnie z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie, Orkiestrą Muzyki Nowej oraz Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, czy Orkiestrą Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia Dyrektorem artystycznym zespołu jest Maria Piotrowska-Bogalecka.
Partnerem Jubileuszu 75-lecia Chóru Polskiego Radia jest Totalizator Sportowy, właściciel marki LOTTO.
Skład
sopran: Magdalena Kaczmarek, Maria Klich, Aleksandra Pirogowicz, Bernadetta Michalik, Katarzyna Wajrak, Jadwiga Woźniacka, Katarzyna Guran
tenor: Krzysztof Michalski, Krzysztof Piotrowski, Michał Szczepan, Jose Vidal, Jacek Ziobro, Piotr Windak, Michał Barański
bas: Krzysztof Barczewski, Maciej Cetnarski, Adam Kawa, Adam Radnicki, Andrzej Zawisza, Łukasz Dziuba, Marcin Krajewski
28.05. + CHÓR
godz. 19:00, kościół Bożego Ciała
Dwudziestowieczni neoromantycy
Chór Polskiego Radia
Andrzej Zawisza – dyrygent
Andrzej Szadejko – organy
Program:
Gabriel Faure (1845–1924) – Cantique de Jean Racine na chór mieszany i organy (1865) Op.11
Benjamin Britten (1913–1976) – Rejoice the lamb na chór mieszany i organy (1943) op 30
Andrzej Szadejko (*1974) – Missa Brevis na chór mieszany a’ cappella (2008) Kyrie–Gloria–Sanctus/Benedictus–Agnus Dei
Herbert Howells (1892–1983) – Te Deum na chór mieszany i organy (1944)
Gabriel Faure (1845–1924) –Cantique de Jean Racine na chór mieszany i organy (1865) Op.11
(francuska transkrypcja Jeana Racine’a łacińskiego pierwowzoru ze zbioru Hymnes traduites du Bréviaire romain z roku 1688)
Słowo Najwyższe, ufność nam jedyna,
dzień wieczny ziemi, na Niebios wyżynach,
w noc pokojową głos ciszę przecina;
Zbawco, spójrz na nas swoimi oczyma!
Zlej na nas ogień łask swoich potężnych,
by piekło pierzchło na dźwięk Twego głosu;
śpiączkę precz przegoń od dusz niedołężnych,
co niesie zapomnienie prawa Twego losów!
O Chryste, przychylnie spójrz, lud wierny stał
przy Tobie teraz tu, aby Cię chwalił;
przyjmij śpiew ich na cześć nieśmiertelnych chwał,
aby napełnion dary się oddalił.
Benjamin Britten – Rejoice the lamb na chór mieszany i organy (1943) op 30.
Radujcie się w Bogu, o języki;
oddajcie chwałę Panu
i Barankowi.
Narody i języki
i wszelkie stworzenie,
w którym jest życiodajny oddech.
Niech człowiek i zwierzę stawią się przed nim
i wspólnie wywyższą jego imię.
Niech Nemrod, potężny myśliwy,
przywiąże lamparta do ołtarza
i poświęci swoją włócznię Panu.
Niech Izmael poświęci tygrysa
i odda cześć za wolność,
na którą Pan go wypuścił.
Niech Bileam pojawi się ze swoim osłem
a Pan pobłogosławi swój lud
i jego stworzenia na wieczną nagrodę.
Niech Daniel przybędzie wraz ze lwem
i wysławia Boga z całą jego siłą
wiarą w Jezusie Chrystusie.
Niech Itamar służy kozicą
i błogosławi Jego imię,
Jego, który odziewa nagich.
Niech Jakim z koźlęciem
błogosławi Boga tańcząc,
tańcem, w tańcu, jako tańczący.
Niech Dawid pobłogosławi z niedźwiedziem
początek zwycięstwa Panu,
Panu doskonałość wspaniałości.
Chwała Panu, chwała Panu,
chwała Panu za serce Boże,
z ręki niepowtarzalnego artysty,
echem harfy niebiańskiej
we wspaniałej i potężnej słodyczy.
Chwalmy Pana, chwalmy Pana, chwalmy Pana.
Będę rozmyślać o moim kocurze Galfrydzie,
ponieważ on jest sługą Boga żywego.
Służy mu należycie co dzień.
Od pierwszego spojrzenia
na chwałę Bożą na wschodzie
on (kocur) oddaje mu chwałę na swój sposób.
Czyni tak zwijając się w kulkę
siedem razy szybko i elegancko.
Wie, że Bóg jest jego zbawcą.
Bóg pobłogosławił go
różnorodnością jego ruchów.
Nie ma słodszej rzeczy
nad spokój jego odpoczynku.
Jestem posiadaczem kocura
wyjątkowo pięknego,
który daje mi okazję
do błogosławienia Boga Wszechmogącego.
Mysz jest stworzeniem
o wielkim osobistym męstwie.
Rzecz to bowiem prawdziwa:
gdy kocur porywa samiczkę myszy
samczyk nie odejdzie,
lecz stoi grożąc i prowokując.
Jeśli ją puścisz
zetrę się z tobą,
cudownym stworzeniem, którym jesteś.
Mysz bowiem jest stworzeniem
o wielkim osobistym męstwie.
Mysz bowiem posiada
gościnne usposobienie.
Kwiaty są wielkim błogosławieństwem.
Kwiaty mają swoich aniołów,
a nawet słowa Bożego stworzenia.
Kwiat wysławia Boga
a korzeń odpiera wroga.
Istnieje język kwiatów.
Kwiaty są osobliwie
poezją Chrystusa.
Jestem oskarżony tak samo
wraz z moim Zbawcą,
ponieważ powiedzieli,
że jest poza sobą.
Pilnujący bowiem pokoju
różnią się ode mnie,
strażnik uderza we mnie
swoim kosturem.
Ten bezbronny facet
jest przeciwko mnie
i nie należy ani do mnie
ani do mojej rodziny.
Cierpię dwanaście trudów,
lecz ten, który jest narodzony z dziewicy
wybawi mnie z nich wszystkich. (x2)
H jak dusza świadczy,
że on jest Bogiem.
K jak król świadczy,
że on jest Bogiem.
M jak muzyka świadczy,
że on jest Bogiem.
Instrumenty są przy ich rymach,
rymy szałwii płowe jak trawnik i tym podobne.
Rymy harfy dźwięczą jak pieśń i tym podobne.
Rymy cymbałków są dobre jak dzwony i tym podobne.
Rymy fletów są o młodości zębów i tym podobnych.
Rymy fagotów są klasy przesmyków i tym podobnych.
Rymy cymbałów są miejscem łaski i tym podobne.
Rymy klarnetów są widziane czystymi i tym podobne.
Rymy trąb zamknięte w dźwięku i tym podobne.
Trąba bowiem Boża jest błogosławioną mądrością,
tak jak wszystkie inne instrumenty muzyczne w Niebie.
Bóg bowiem Ojciec gra na harfie
o zdumiewającej wspaniałości i melodii.
W tym oto czasie kres dosięga zło
i diabły są uspokojone.
Człowiek odczuwa ten czas
godnym zauważenia spokojem i pogodą ducha.
Chwała Panu, chwała Panu,
chwała Panu za serce Boże,
z ręki niepowtarzalnego artysty,
echem harfy niebiańskiej
we wspaniałej i potężnej słodyczy.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Andrzej Szadejko (*1974) – Missa Brevis na chór mieszany a’ cappella (2008)
Kyrie Panie, zmiłuj się. Chryste, zmiłuj się. Panie, zmiłuj się.
Gloria
Chwała na wysokości Bogu. A na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wychwalamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.
Sanctus
Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia Twojej chwały. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie, hosanna na wysokości.
Agnus Dei
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata: Obdarz nas pokojem.
Herbert Howells (1892–1983) – Te Deum na chór mieszany i organy (1944)
Chwalimy cię, o Boże; uznajemy, że ty jesteś Panem.
Cała ziemia cię czci; ojca wiecznego.
Do ciebie wszyscy aniołowie wołają głośno, niebo i wszystkie w nim moce.
Do ciebie cherubinowie i serafinowie wołają bez przerwy,
Święty, święty, święty; Pan Bóg armii;
niebo i ziemia są pełne majestatu twojej chwały.
Chwalebna wspólnota apostołów cię wysławia.
Wspaniała drużyna proroków cię wysławia.
Szlachetna armia męczenników cię wysławia.
Święty Kościół na całym świecie cię uznaje;
Ojciec nieskończonego majestatu;
rzecz zaszczytna, prawdziwy i jedyny Syn;
także Duch Święty Pocieszyciel.
Ty jesteś królem chwały, o Chryste.
Ty jesteś wiecznym synem ojca.
Kiedy przyjąłeś na siebie wybawienie człowieka nie odrzuciłeś dziewiczego łona.
Kiedy pokonałeś ostrą śmierć otworzyłeś Królestwo Niebieskie dla wszystkich wierzących.
Siedzisz po prawej stronie Boga w chwale Ojca.
Wierzymy, że przybędziesz jako nasz sędzia.
Dlatego też prosimy cię o pomoc dla swoich sług, których odkupiłeś swą cenną krwią.
Spraw, aby byli policzeni w grono twoich świętych w chwale wiecznej.
O Panie, wybaw twój lud i błogosław twoje dziedzictwo.
Rządź nim i podtrzymaj wiecznie.
Dzień po dniu wywyższamy cię;
i chwalimy twoje imię po wszystkie wieki wieków.
Racz, o Panie, uchować nas w tym dniu bez grzechu.
O Panie, miej nad nami zmiłowanie.
O Panie, spraw, by twoja litość zajaśniała nad nami, gdyż w tobie mamy ufność.
O Panie, w tobie zaufałem, niech nigdy nie będę zawiedziony.
+ HATHOR CONSORT
Named after Hathor, a mother goddess from Egyptian mythology – the ensemble was founded in 2012 by Romina Lischka. Under her artistic direction, the consort devotes itself to Renaissance and Baroque music in which a string ensemble of viols takes center stage. Hathor Consort connects this refined chamber music repertoire of European origin with early and contemporary music from other continents, and with contemporary classical music and electronics. In multidisciplinary and intercultural concert forms, Hathor wishes to connect voices with each other. Interweaving music and image into poetic, multifaceted stories that resonate today. Performances are like meeting places where traditions inspire each other and where the aural and visual merge into one multimedia narrative. In Dhrupad Fantasia, the Hathor Consort’s first cross-cultural project, a new musical language emerged, combining compositional elements and collaborative improvisations from both styles. Hathor Consort’s CDs received awards including ‘Diapason d’or’ and ‘Klara’s 10’. With its multifaceted programming, Hathor has been a guest at renowned festivals and concert halls throughout Europe, including the Vienna Konzerthaus, Warschau Filharmonie, Bozar Brussel, Concertgebouw Brugge, Wigmore Hall London, Cologne Philharmonie, Philharmonie Essen, Utrecht Early Music Festival, MA Festival Brugge, Musikfestspiele Potsdam, Opéra de Rouen, Muziekcentrum De Bijloke Gent and the York Early Music Festival.
Cast:
Veronika Skuplik – violin
Bruce Dickey – cornetto
Joshua Cheatham – alto viola
Nicholas Milne – viola di gamba tenorowa / tenor viola
Thomas Baeté – bass viol
Irene Klein – consort bass
Margit Schultheiss – harp
Andrzej Szadejko – positiv
Romina Lischka –treble viol & artistic direction
+ HATHOR CONSORT
Nazwany na cześć Hathor, bogini matki z egipskiej mitologii zespół został założony w 2012 roku przez Rominę Lischkę. Pod jej artystycznym kierownictwem Consort poświęca się muzyce renesansowej i barokowej, w której główną rolę odgrywa zespół viol. Hathor Consort łączy wyrafinowany europejski repertuar muzyki kameralnej z dawną i współczesną muzyką z innych kontynentów oraz z muzyką klasyczną i elektroniką. W wielodyscyplinarnych i międzykulturowych formach koncertowych Hathor chce łączyć ze sobą różne tradycje, w których przenikanie muzyki i obrazu w poetyckich, wielowarstwowych opowieściach obecnie rezonuje. Ich koncerty są jak miejsca spotkań, gdzie tradycje inspirują się nawzajem, a słuchowe i wizualne elementy łączą się w jedną narrację multimedialną. W Dhrupad Fantasia, pierwszym międzykulturowym projekcie Hathor Consort wypracował nowy język muzyczny, łączący elementy kompozytorskie i improwizacje. Płyty Hathor Consort otrzymały nagrody, w tym Diapason d’or i Klara’s 10. Dzięki swoim wielowymiarowym programom Hathor Consort był gościem na renomowanych festiwalach i salach koncertowych w całej Europie, w tym w Konzerthaus w Wiedniu, Filharmonii w Warszawie, Bozar w Brukseli, Concertgebouw w Brugii, Wigmore Hall w Londynie, Filharmonii w Kolonii, Filharmonii w Essen, Utrecht Early Music Festival, MA Festival w Brugii, Musikfestspiele w Poczdamie, Opéra de Rouen, Muziekcentrum De Bijloke w Gencie i York Early Music Festival.
Skład/Cast:
Veronika Skuplik – violin / skrzypce
Bruce Dickey – cornetto / cynk
Joshua Cheatham – viola di gamba altowa / alto viola
Nicholas Milne – viola di gamba tenorowa / tenor viola
Thomas Baeté – viola di gamba / bass viol
Irene Klein – wiolon / consort bass
Margit Schultheiss – harfa / harp
Andrzej Szadejko – pozytyw / positiv
Romina Lischka – viola di gamba sopranowa, kierownictwo artystyczne / treble viol & artistic direction
+ ROMINA LISCHKA
Romina Lischka bridges the boundaries between cultures and genres by developing her own artistic language, where classical, contemporary, and musical traditions from around the world intersect. Since 2007, her concert activities have taken her to prestigious festivals and concert halls in Europe, Russia, Asia, Canada, as well as North and South America. In 2012, Romina performed in the world premiere of George Benjamin’s opera Written on Skin at the Aix-en-Provence Festival. Following this production, she traveled to the Opéra Comique in Paris, the Bolshoi Theater in Moscow, and toured with the Mahler Chamber Orchestra in Europe (Teatro Real Madrid, Barbican London, etc.) and with the Shanghai Symphony Orchestra in China (Beijing Music Festival, etc.). In addition to her work as a gambist, she studied classical North Indian singing (Dhrupad) at the Conservatorium van Amsterdam (Bachelor 2010) and in Delhi and Pune, India, with Ustad Fariduddin Dagar and Uday Bhawalkar. In the 2012/13 concert season, Romina Lischka was chosen as an ECHO Rising Star in the Early Music category by BOZAR and Concertgebouw Amsterdam, performing as a soloist in many European concert halls. Her first CD received a Diapason 5. En Suite – Marin Marais & Sainte Colombe was awarded the VRT Klara Prize for the best classical CD of the year 2015. In the 2019–20 season, Romina Lischka was the featured artist at Bozar. In 2019, she won the Klara Prize for Soloist of the Year, and in 2021, she received the Ultima Prize in the Music category.
+ ROMINA LISCHKA
Romina Lischka przełamuje granice między kulturami i gatunkami muzycznymi, rozwijając własny język artystyczny, w którym krzyżują się klasyczne, współczesne i tradycje muzyczne z całego świata. Od 2007 roku jej działalność koncertowa zaowocowała występami na renomowanych festiwalach i salach koncertowych w Europie, Rosji, Azji, Kanadzie, a także w Ameryce Północnej i Południowej. W 2012 roku Romina wystąpiła w prawykonaniu opery Written on Skin George’a Benjamina na Festiwalu w Aix-en-Provence. Po tej produkcji występowała w Opéra Comique w Paryżu, Teatru Bolszoj w Moskwie oraz koncertowała z Mahler Chamber Orchestra w Europie (Teatro Real w Madrycie, Barbican w Londynie itp.) i z Shanghai Symphony Orchestra w Chinach (Beijing Music Festival itp.). Oprócz pracy jako gambistka, studiowała klasyczne północnoindyjskie śpiewanie (Dhrupad) w Konserwatorium w Rotterdamie (Bachelor 2010) oraz w Delhi i Pune w Indiach pod kierunkiem Ustada Fariduddina Dagara i Udaya Bhawalkara. W sezonie koncertowym 2012/13 Romina Lischka została wybrana na ECHO Rising Star w kategorii Muzyka Dawna przez BOZAR i Concertgebouw w Amsterdamie, występując jako solistka w wielu europejskich salach koncertowych. Jej pierwsza płyta otrzymała Diapason 5. En Suite – Marin Marais & Sainte Colombe została nagrodzona Klara Prize VRT za Najlepszą Klasyczną Płytę Roku 2015. W sezonie 2019–20 Romina Lischka była rezydentką BOZAR. W 2019 roku zdobyła nagrodę Klara dla Solistki Roku, a w 2021 roku otrzymała nagrodę Ultima w kategorii Muzyka.
+ DOROTHEE MIELDS
Anielsko i czysto brzmiąca jak dzwon: to są cechy, które przychodzą na myśl, słuchając głosu Dorothee Mields. Bez większego problemu weszła do ekstraklasy europejskich sopranistek barokowych. Niemniej jednak ten głos, w swojej klarowności i czystości, nigdy nie wydaje się ascetyczny czy chłopięcy (istnieją też takie anioły!), ale zawsze wypełniony zmysłowym ciepłem. Wykonywała i nagrywała kantaty Bacha, Oratorium Bożonarodzeniowe oraz dwie wielkie Pasje z Philippe Herreweghe i jego Collegium Vocale Gent, a także z zespołami J.S. Bach-Stiftung pod kierunkiem Rudolfa Lutza. Poza Bachem, Dorothee Mields jest również pasjonatką innych kompozytorów barokowych, takich jak Graupner, Telemann, Purcell, Händel, Schütz i Monteverdi, oraz muzyki renesansowej, jak w jej projekcie Basevi Codex z franko-flamandzkimi pieśniami, motetami i mszami we współpracy z Boreas Quartett Bremen. Blisko współpracuje z Lautten Compagney Berlin, z którą prezentowała programy tematyczne dotyczące angielskiej muzyki barokowej, Monteverdiego oraz muzyki odzwierciedlającej wydarzenia wojenne od 1618 do 1918 roku. Ponadto Dorothee Mields jest zapraszana do wykonań muzyki współczesnej m.in. na Münchener Biennale czy z Klangforum Wien. Ceni sobie pracę kameralną z instrumentalistami, takimi jak Stefan Temmingh, Hille Perl, Tobias Koch czy Salagon Quartet.
+ DOROTHEE MIELDS
Bell-clear and angelic: These are attributes that come to mind when listening to Dorothee Mields’ voice. Without much fuss, she has sung her way into the front ranks of European Baroque sopranos. Yet, this voice, in its clarity and purity, never feels ascetic or boyish (there are such angels too!) but is always filled with sensual warmth. She has performed and recorded Bach’s cantatas, the Christmas Oratorio, and the two great Passions with early music specialists like Philippe Herreweghe and his Collegium Vocale Gent, as well as with the ensembles of the J.S. Bach Foundation under Rudolf Lutz. Besides Bach, Dorothee Mields is also passionate about other Baroque composers such as Graupner, Telemann, Purcell, Händel, Schütz, and Monteverdi, and sometimes even Renaissance music, as in her Basevi Codex project with Franco-Flemish chansons, motets, and mass settings together with the Boreas Quartet Bremen. She has a close collaboration with the Lautten Compagney Berlin, with whom she has presented thematic programs on English Baroque music, Monteverdi, and music reflecting war events from 1618 to 1918. Moreover, Dorothee Mields is also engaged in contemporary music, for instance, at the Munich Biennale or with the Klangforum Wien. She appreciates chamber music work with instrumentalists like Stefan Temmingh, Hille Perl, Tobias Koch, or the Salagon Quartet.
25.05. + PUMPKIN HUT (Polish premiere)
7.00 pm, Holy Trinity Church
Yearning for Peace
Dorothee Mields (Belgium) – soprano
Romina Lischka (Belgium) – viola da gamba, artistic director
Hathor Consort (Belgium)
Concert is partnered with the Embassy of Belgium – Representation of Flanders.
Program:
I. War
Samuel Scheidt (1587–1654) – Galliarda battaglia from the collection Ludi musici
Heinrich Schütz (1585–1672) – Es steh Gott auf SWV 356 from the collection Symphoniae Sacrae
Samuel Scheidt (1587–1654) – Paduan dolorosa from the collection Ludi musici
Johann Hildebrand (1614–1684) – Ach Gott, wir habens nicht gewusst from the collection Krieges-Angst Seufzer (1645)
Samuel Scheidt (1587–1654) – Coranto dolorosa from the collection Ludi musici
II. Yearning for Peace in the Face of Transience in Heinrich Albert’s Pumpkin Garden on the Island on the Pregola
Heinrich Albert (1604–1651) – I Mit der Zeit ich kommen bin – IV Mensch, ich kann es leichtlich gläuben – VI Sieh mich an und denke dran – IX Die Zeit und wir vergehn – X Ich und meine Blätter wissen from the collection Musikalische Kürbishütte (1636)
Johann Bach (1604–1673) – Unser Leben ist ein Schatten
III. Truce
Heinrich Schütz – Siehe wie fein und lieblich ist’s…wenn Brüder einträchtig beieinander wohnen SWV 48/Teil IHeinrich Albert – Vorjahreslied: Jetzund liebet
Andreas Hammerschmidt (1611–1675) – Gagliard from Suite a 5 in d
Heinrich Albert – Polish song: Auf und springet
Andreas Hammerschmidt – Sarabande from Suite a 5 in d
Heinrich Albert – Wedding song: In seiner Liebsten Armen entschlafen
Andreas Hammerschmidt – Ballet accelerando from Suite a 5 in C
Johann Nauwach (1595–1630) – Jetzund kömpt die Nacht herbei
IV. Fear, despair, death, destruction: the consequences of war
Heinrich Albert – Ich steh in Angst und Pein instrumental
Heinrich Albert – Das Leid ist hier
Johann Hermann Schein (1586-1630) – Ruh-Begräbniss der kleinen Kinderlein
In praematurum obitum Puelli elegantiss, Johannes Zachariae Scheini, à Pater ipso compos.
V. Desire for Peace
Samuel Scheidt – Canzon cornetto
Heinrich Schütz – SWV 354 Verleih uns Frieden
Samuel Scheidt – Canzon ad imitatione bergamasca angelica
Heinrich Albert – Lobet Gott
Johann Rist (1607–1667) – Jauchzendes Friedensbeschlusslied from the collection Das friedewünschende Teütschland (1648)
VI. Final
Johann Hermann Schein – Lehre uns bedenken from the collection Israelisbrünnlein (1623)
Hertzenstrost wider den Sorgenteuffel
Heinrich Alberts Kürbishütte in Königsberg – Mit Freundschaft, Musik und Poesie gegen die Grauen des Dreissigjährigen Krieges
Während des Dreißigjährigen Krieges war der Königsberg wegen seiner geografischen Lage ein Ausnahmeort des Frieden. Viele suchten dort Zuflucht, darunter auch Musiker wie Heinrich Albert, der 1630 Hoforganist in Königsberg wurde. In dieser friedlichen Umgebung schuf er in der ,Kürbishütteʻ – einer Hütte neben einem Kürbisfeld – einen Treffpunkt für Komponisten und Literaten. Gemeinsam tauschten sie Ideen aus, inspirierten sich und legten ein emotionales Zeugnis über diese Zeit ab.
I. Krieg
Heinrich Schütz (1585–1672) – from Symphoniae Sacrae: Es steh Gott auf SWV 356
Es steh Gott auf, dass seine Feinde zerstreuet werden, und die ihn hassen, vor ihm fliehen.
Vertreibe sie, wie der Rauch vertrieben wird; wie das Wachs zerschmelzt vom Feuer, so müssen umkommen die Gottlosen für Gott. Aber die Gerechten müssen sich freuen und fröhlich sein für Gott und von Herzen sich freuen.
Johann Hildebrand (1614–1684) – from Kriegs-Angst Seufftzer (1645): Der V. Kriegs-Angst-Seufftzer Ach Gott! wir habens nicht gewusst / was Krieg vor eine Plage ist / nun erfahren wir es leyder allzusehr / dasz Krieg eine Plage über alle Plagen ist / denn da gehet Gut weg / da gehet Muth weg / da gehet Blut weg / da gehet alles weg / da muß man sein Brot mit Sorgen im Elende essen / da muß man sein Wasser mit Beben trincken / da höret man nichts als auff allen Strassen / Weh! Ach! wie sind wir so verderbet! O du Gott des Friedes, gönne uns doch wieder deinen Himmlischen Frieden / laß Kirchen und Schulen nit zerstöret / laß den Gottesdienst und gute Ordnung nicht vertilget werden / hilff uns mit deinen ausgestreckten Arm / beschere uns ein Ortlein / da wir bleiben / ein Hüttlein / darinne wir uns auffhalten / ein Räumlein / da wir sicher seyn / und deinen Namen dienen können / daß wir in Friede deinen Tempel besuchen / in Friede dich loben und preisen / in Friede selig sterben mögen.
II. Sehnsucht nach Friede im Angesicht der Vergänglichkeit: Heinrich Alberts Kürbisgarten auf der Pregelinsel
Heinrich Albert (1604–1651) – Musicalische Kürbs-Hütte (1636)
1. Mit der Zeit ich kommen bin / fall auch mit der Zeit dahin.
4. Mensch / ich kann es leichtlich gläuben /daß du wünschst / ich möchte bleiben: Nicht dein Will / auch meiner nicht /Gottes Wille / der geschicht.
6. Sieh mich an / und denke dran: Ich muß fort / von diesem Ort.
Mit dir hält auch Gott solchen Brauch.
9. Die Zeit und wir vergehn! Was wir hier sehen stehn / in diesem grünen Garten, verwelkt in kurzer Zeit, weil schon des Herbstes Neid scheint drauf zu warten.
10. Ich und meine Blätter wissen, daß wir dann erst fallen müssen, wenn der rauhe Herbst nun kömmt: Aber du, Mensch, weißt ja nicht, ob’s nicht heute noch geschicht, daß dir Gott das Leben nimmt?
Johann Bach (1604–1673) –Unser Leben ist ein Schatten
Unser Leben ist ein Schatten auf Erden. Ich weiß wohl, dass unser
Leben oft nur als ein Nebel ist.
Sind wir doch zu jeder Frist von dem Tode hier umgeben.
Drum, ob’s heute nicht geschicht, meinen Jesum lass ich nicht!
Ich bin die Auferstehung und das Leben.
Wer an mich glaubet, der wird
leben, ob er gleich stürbe;
und wer da lebet und glaubet an mich, der wird nimmermehr sterben.
Weil du vom Tod erstanden bist, werd’ ich im Grab nicht bleiben;
mein höchster Trost dein’ Auffahrt ist, Tod’sfurcht kann sie vertreiben.
Denn wo du bist, da komm ich hin, dass ich stets bei dir leb und bin,
drum fahr ich hin mit Freuden.
Ach, wie nichtig, ach, wie flüchtig ist der Menschen Leben!
Wie ein Nebel bald entstehet und bald wiederum vergehet, so ist unser
Leben, sehet!
Ach, Herr, lehr uns bedenken wohl, dass wir sind sterblich allzumal!
Auch wir allhier keins Bleibens han, müssen alle davon: gelehrt,
reich, jung oder schön, müssen alle davon.
III. Zeitweiliger Friedensbeschluss
Heinrich Schütz (1585–1672) – Siehe wie fein und lieblich ist’s…dass Brüder einträchtig beieinander wohnen SWV48/Teil I
Siehe, wie fein und lieblich ist’s, dass Brüder einträchtig bei einander wohnen! wie der köstliche Balsam ist, der vom Haupt Aaron herabfleusst in seinen ganzen Bart, der herabfleusst in sein Kleid.
Heinrich Albert –Vorjahreslied: Jetzund liebet
Jetzund liebet, was nur lebet, Was in Luft und Wasser schwebet Jetzund singet, lacht und tanzt, was den Erdenkreis umschanzt: Höret, wie die Lerche singet, wie sie sich verbuhlet schwinget, Eins dem andern durch die Luft Seinesgleichen zu sich ruft!
Heinrich Albert –Aria Polonica: Auf und springet
Auf und springet, tanzt und singet Ihr geliebten Gäst’ An diesem Hochzeitfest! Macht euch fertig und bereit Zu der süßen Fröhlichkeit, Spart die Sorgen bis auf morgen, und nehmt wahr der Zeit!
Heinrich Albert –Hochzeitslied: In seiner Liebsten Armen entschlafen
In seiner Liebsten Armen Entschlafen und erwarmen Ist, was in dieser Zeit Uns einzig noch erfreut: Wann Gnüge, Scherz und Lachen um unser Bett her wachen, Und man kein Licht erkennt, ohn’, was im Herzen brennt.
Johann Nauwach (1575–1630) –Jetzund kömpt die Nacht herbey
Jetzund kömpt die Nacht herbey / Vieh und Menschen werden frey / die gewünschte Ruh geht an: Meine Sorge kömpt heran.
Schöne glänzt der Mondenschein / Und die güldnen Sternelein; Froh ist alles weit und breit / Ich nur bin in Traurigkeit.
Zweene mangeln überall / An der schönen Sterne Zahl; Diese Sternen die ich meyn / ist der Liebsten Augenschein.
IV. Angst, Not, Tod, Verheerung: Kriegsfolgen
Heinrich Albert – Ich steh in Angst und Pein instrumental
Ich steh in Angst und Pein / Und weiss nicht aus noch ein / Der Sinnen Krafft fällt nieder: Das Herz will mir vergehn, Die Zunge bleibt mir stehn, Mir starren alle Glieder.
Heinrich Albert – das Leid ist hier
Das Leid ist hier, das sehen wir
Oh großer Gott / Wenn dein Gebot nicht wird vollbracht
Was Krieg und Schlacht / Vns denn für grossen Jammer macht.
Johann Hermann Schein (1586–1630) –Ruh-Begräbniss der kleinen Kinderlein
In praematurum obitum Puelli elegantiss, Johannes Zachariae Scheini, à Pater ipso compos.
In Seufftzen tief, in Traurigkeit führ ich mein armes Leben.
Oh wo ist hin so gar all Freud, die du mir vor gegeben!
Wie musz denn sein, o Herre mein, dass du mich so tust plagen?
Wie hab ichs doch verschuldt so hoch, dasz ich so werd’ geschlagen?
Hier lieg ich armes Würmelein und ruh in meim Schlafkämmerlein,
Mein Leib bescheid ich dieser Erd bis dasz ich auferwekket werd.
Mein Seel befehl ich Dir Herr Christ, die mit deim Blut besprenget ist.
So fahr nun hin ins Himmels Thron / zu Christo, deinen Herren. / Schein drin und leuchte als die Sonn / ich will nit lang seyn ferne. Wenns Gott gefällt / aus dieser Welt / will ich gar gerne scheyden / damit ich dich / dort ewiglich / mög wiedersehn in Freuden.
V. Das Frieden wünschende Teütschland
Heinrich Schütz –Verleih uns Frieden SWV 354
Verley uns Frieden genädiglich, Herr Gott, zu unsern Zeiten.
Es ist doch ja kein ander nicht, der für uns könnte streiten,
denn du, unser Gott, alleine.
Heinrich Albert –Lobet Gott
Lobet Gott in seinem Heiligtum, Lobet seine Macht und Stärke, Lobet alle Wunderwerke Die er uns erwiesen hat nit Ruhm! Alle Völker weit und breit Lobet Gott in Ewigkeit!
Johann Rist (1607–1667) from Das friedewünschende Teütschland (1648): Jauchzendes Friedensbeschlusslied
Jauchzet, jauchzet, alle Welt, singet Gott mit Freuden! ewigs Lob werd’ Ihm bestellt, der itzt unser Leiden hat in Lieb und Lust verkehrt, Ja den Frieden uns verehrt. Alle Welt müsse dem Herren lobsingen! Lasset Trumbpetten und Pauken itzt klingen!
VI. Beschluss
Johann Hermann Schein – from Israelisbrünnlein (1623): Lehre uns bedenken
Lehre uns bedenken, daß wir sterben müssen, auf daß wir klug werden.
Herr, kehre dich doch wieder zu uns und sei deinen Knechten gnädig!
Fülle uns frühe mit deiner Gnade, so wollen wir rühmen und fröhlich sein unser Leben lang.
All texts by members of fruchtbringenden Gesellschaft der Sterblichkeitsbeflissenen: Heinrich Albert, Simon Dach, Robert Roberthin, Martin Opitz and Holy Bibel.
25.05. + DYNIOWA CHATKA (polska premiera)
godz. 19:00, kościół św. Trójcy
Tęsknota za pokojem
Dorothee Mields (Belgia) – sopran
Romina Lischka (Belgia) – viola da gamba, kierownik artystyczny
Hathor Consort (Belgia)
Partnerem koncertu jest Ambasada Belgii – przedstawicielstwo Flandrii.
I. Wojna
Samuel Scheidt (1587– 1654) – Galiarda battaglia ze zbioru Ludi musici
Heinrich Schütz (1585–1672) – Es steh Gott auf SWV 356 ze zbioru Symphoniae Sacrae
Samuel Scheidt (1587–1654) – Paduan dolorosa ze zbioru Ludi musici
Johann Hildebrand (1614–1684) – Ach Gott, wir habens nicht gewusst ze zbioru Krieges-Angst Seufzer 1645
Samuel Scheidt (1587–1654) – Coranto dolorosa ze zbioru Ludi musici
II. Tęsknota za pokojem w obliczu przemijania w dyniowym ogrodzie Heinricha Alberta na wyspie na Pregole
Heinrich Albert (1604–1651) – I Mit der Zeit ich kommen bin – IV Mensch, ich kann es leichtlich gläuben – VI Sieh mich an und denke dran – IX Die Zeit und wir vergehn –X Ich und meine Blätter wissen ze zbioru Musikalische Kürbishütte (1636)
Johann Bach (1604–1673) – Unser Leben ist ein Schatten
III. Rozejm
Heinrich Schütz (1585–1672) – Siehe wie fein und lieblich ist’s…wenn Brüder einträchtig beieinander wohnen SWV 48/Teil I
Heinrich Albert – Vorjahreslied: Jetzund liebet
Andreas Hammerschmidt (1611–1675) – Gagliard z Suite a 5 in d (bez Wdh)
Heinrich Albert – pieśń polska: Auf und springet
Andreas Hammerschmidt – Sarabande z Suite a 5 in d (bez Wdh)
Heinrich Albert – pieśń weselna: In seiner Liebsten Armen entschlafen
Andreas Hammerschmidt – Ballet accelerando z Suite a 5 in C (bez Wdh)
Johann Nauwach (1595–1630) – Jetzund kömpt die Nacht herbei
IV. Strach, rozpacz, śmierć, zniszczenie: konsekwencje wojny
Heinrich Albert – Ich steh in Angst und Pein instrumentalnie
Heinrich Albert – Das Leid ist hier
Johann Hermann Schein (1586–1630) – Ruh-Begräbniss der kleinen Kinderlein
In praematurum obitum Puelli elegantiss, Johannes Zachariae Scheini, à Pater ipso compos.
V. Pragnienie pokoju
Samuel Scheidt (1587–1654) – Canzon cornetto
Heinrich Schütz – Verleih uns Frieden SWV 354
Samuel Scheidt – Canzon ad imitatione bergamasca angelica
Heinrich Albert – Lobet Gott
Johann Rist (1607–1667) – Jauchzendes Friedensbeschlusslied ze zbioru Das friedewünschende Teütschland 1648
VI. Zakończenie
Johann Hermann Schein – Lehre uns bedenken ze zbioru Israelisbrünnlein (1623)
Pocieszenie serca przeciwko diabłu zmartwień
Henryka Albertiego dyniowa chatka w Królewcu – Przyjaźnią, muzyką i poezją przeciwko zgrozie wojny trzydziestoletniej
Gród Królewiec dzięki swemu położeniu stanowił plamkę spokoju na mapie pogrążonej w wojnie trzydziestoletniej. Wśród wielu szukających w nim miejsca ucieczki był Henryk Alberti, który roku 1630 został nadwornym królewieckim organistą. W tym spokojnym otoczeniu utworzył miejsce spotkań kompozytorów i pisarzy nazwane chatką dyniową przez wzgląd na położenie domku w pobliżu pól uprawnych dyni. Zaproszeni wymieniali się pomysłami, inspirowali się wzajemnie i dawali uczuciowe świadectwo o panujących czasach.
I. Wojna
Heinrich Schütz (1585–1672) – z cyklu Symfonie sakralne: Niech BÓG powstanie SWV 356
Niech BÓG powstanie, by jego wrogowie zostali rozproszeni i uciekli przed nim ci, którzy go nienawidzą.
Przepędź ich, jak się dym przepędza; jak wosk topi się przy ogniu, tak muszą bezbożni zginąć przed BOGIEM. Sprawiedliwi natomiast muszą cieszyć się i być radosnymi przed BOGIEM i cieszyć się serdecznie.
Johann Hildebrand (1614–1684) – z cyklu Westchnienia z przerażenia wojną (1645): Z piątej części dzieła
Ach, BOŻE! Nie wiedzieliśmy wcześniej, jaką udręką jest wojna a teraz odczuwamy, niestety, nazbyt boleśnie to, że wojna jest nieszczęściem nad wszystkimi nieszczęściami, ponieważ odbiera dobra, odwagę, krew i wszystko, wtedy musi człowiek jeść swój chleb ze zmartwieniem i w biedzie a swoją wodę pić z drżeniem, tam nic nie da się słyszeć na wszystkich ulicach. Biada! Ach! Tak jesteśmy zgubieni! O, BOŻE pokoju, przydaj nam znowu Twojego niebiańskiego pokoju, niech świątynie i szkoły nie zostaną zniszczone, niech nabożeństwa i należyty porządek nie są zgładzone, pomóż nam wyciągniętym ramieniem, udziel nam niewielkiego miejsca, w którym się ostaniemy, chatynki, w której będziemy mogli się zatrzymać, pokoiku, w którym będziemy bezpieczni i będziemy mogli służyć Twojemu imieniu, byśmy w pokoju mogli odwiedzać Twoją świątynię i w pokoju chwalić Cię i sławić, w pokoju móc umrzeć święcie.
II. Tęsknota za pokojem w obliczu przeszłości: Dyniowy Ogród Henryka Albertiego na ostrowie Pregel
Heinrich Alberti (1604–1651) – Muzyczna chatka dyniowa (1636)
1. Z czasem tutaj przyszedłem, z czasem także odejdę.
4. Człowieku, z łatwością uwierzę w to, że życzysz sobie, bym chciał tu pozostać: nie Twoja wola ani nie moja wola – BOŻA wola jest tą, która się staje.
6. Spójrz na mnie i pomyśl o tym: muszę odejść z tego miejsca. Do Ciebie BÓG też stosuje ten zwyczaj.
9. Czas mija i my przemijamy! Co możemy ujrzeć tu, w tym zielonym ogrodzie, więdnie w krótkim czasie, gdyż już czeka tu zazdrość jesienna.
10. Ja i moje liście wiemy, że kiedyś musimy upaść, teraz, gdy przychodzi ostra jesień: ale Ty, człowieku, nie wiesz, czy jeszcze dziś nie stanie się to, że BÓG odbierze Ci życie.
Jan Bach (1604–1673) –Żywot nasz jest cieniem
Żywot nasz jest cieniem na ziemi. Wiem dobrze, że nasz żywot częstokroć jest jedynie mgłą. Przecież przez cały czas jesteśmy tu otoczeni przez śmierć. Dlatego, choćby dziś się to nie stało, nie odejdę od mojego Jezusa! Jam jest zmartwychwstaniem i żywotem. Kto wierzy we Mnie, ten żyw będzie, chociażby umarł; a kto żyjąc wierzy we mnie, ten nigdy nie umrze. Skoro Ty powstałeś ze śmierci, to i ja nie pozostanę w grobie; moją najwyższą pociechą jest Twoje wniebowstąpienie, ono może przegnać strach przed śmiercią. Ponieważ tam, gdzie Ty jesteś i ja przyjdę, bym stale przy Tobie był i żył, dlatego odejdę z radością. Ach, jak nieważne, ach, jak przemijające jest żywot człowieczy! Powstaje prędko jak mgła i znowu prędko przemija, tak jak nasz żywot! Ach, Panie, naucz nas dobrze pamiętać o tym, że zawsze jesteśmy śmiertelni! Nikt z nas tu nie pozostanie, wszyscy muszą odejść: uczeni, bogaci, młodzi czy piękni, wszyscy muszą odejść.
III. Chwilowe zawarcie pokoju
Heinrich Schütz – Spójrz, jak dobrze i miło jest, SWV 48 / pierwsza część
Spójrz, jak dobrze i miło jest, gdy bracia mieszkają ze sobą zgodnie! To jak drogocenna maść, która z głowy Aaronowej spływa w dół, do jego brody i na jego szaty.
Heinrich Alberti –Pieśń roku minionego: teraz miłujcie
Teraz miłujcie, co tylko żyje, co tylko jest w powietrzu i wodzie
Teraz śpiewajcie, śmiejcie się i tańczcie, wy wszyscy, którzy jesteście w kręgu ziemskim: słuchajcie, jak skowronek śpiewa, jak spokojnie się kołysze, jeden drugiego woła do siebie w powietrzu!
Heinrich Alberti – Aria polska: W górę, skaczcie
W górę, skaczcie, tańczcie i śpiewajcie, mili goście w ten dzień ślubu! Przygotowujcie się na słodką radość. Zostawcie zmartwienie na jutro i korzystajcie dobrze z tego czasu!
Heinrich Alberti – Ślubna pieśń: W jego drogich ramionach
W jego drogich ramionach zasypiać i się ogrzać jest tym, co w obecnym czasie jako jedyne nas raduje: to, kiedy przyjemność, psota i śmiech stoją koło naszego łóżka i nie zna się żadnego światła oprócz tego, co płonie w sercu.
Johann Nauwach (1575–1630) –Teraz przychodzi noc
Teraz przychodzi noc, zwierzęta i ludzie będą wolni, zbliża się pożądany odpoczynek, nadchodzi też moje zmartwienie.
Pięknie świeci światło księżyca i złota gwiazdeczka, wesołe jest wszystko jak świat długi i szeroki, tylko ja jestem smutny.
Dwóch gwiazd brakuje w pięknej liczbie gwiazd na niebie; te gwiazdy, które mam na myśli, to para miłych oczu.
V. Trwoga, nieszczęście, śmierć, zniszczenie: oto skutki wojny
Heinrich Alberti – Trwam w strachu i bólu
Trwam w strachu i bólu i nie wiem, co dalej. Zmysły tracę, serce chce przeminąć, język staje kołkiem, znieruchomiały kończyny.
Heinrich Alberti –Cierpienie jest tu
Cierpienie jest tu, to widzimy. O wielki BOŻE, kiedy Twoje przykazania nie są wypełniane, cóż za wojna i bitwa sprawia nam wielkie nieszczęście.
Johann Hermann Schein (1586–1630) – Cichy pochówek małego dzieciątka
O przedwczesnym zgonie pięknej niewiasty Jana Hermana Scheina, kompozycji ojca tejże
Wśród głębokich westchnień, w smutku wiodę mój biedny żywot.
Och, dokąd udała się wszelka radość, którą mi wcześniej dałeś?
Co to musi być, o mój Panie, że tak mnie dręczysz?
Jak zawiniłem tak wielce, że tak jestem bity?
Tu leżę ja, biedny robaczek, i odpoczywam w swojej sypialence,
moje ciało oddziela się od tej ziemi, nim zostanę obudzony.
Powierzam moją duszę Tobie, Chryste Panie, która jest pokropiona Twoją Krwią.
Udaj się więc tam, przed tron BOŻY do Chrystusa, Twojego Pana.
Świeć i promieniej jak słońce, niedługo będę daleko.
Kiedy BOGU to będzie odpowiadać oddzielę się chętnie od tego świata,
bym mógł tam Ciebie wiecznie ponownie oglądać z radością.
V. Germania pragnąca pokoju
Heinrich Schütz –Daj nam pokoju SWV 354
Daj nam pokoju łaskawie, Panie BOŻE, w naszych czasach.
Nie ma przecież nikogo innego, kto dla nas mógłby walczyć
oprócz Ciebie, naszego BOGA, jedynego.
Samuel Scheidt – kancona naśladująca bergamaskę anielską
Heinrich Alberti –Chwalcie BOGA
Chwalcie BOGA w jego świątyni, chwalcie jego moc i siłę, chwalcie wszystkie cuda, które nam ukazał swoją chwałą! Wszystkie narody jak świat długi i szeroki niech wiecznie chwali BOGA!
Johann Rist (1607–1667) –Germania pragnąca pokoju (1648)
Krzycząca radością pieśń na traktat pokojowy
Krzycz z radości, wszelki świecie, śpiewaj BOGU z radością! Wieczna cześć niech będzie mu przygotowana, temu, kto teraz nasze cierpienia przemienił w miłość i radość, uczcił nas pokojem. Wszelki świat musi czcić Pana śpiewem! Niech zabrzmią teraz kotły i trąby!
VI. Zakończenie
Johann Hermann Schein – ze zbioru Studzienka Izraelitów (1623): Naucz nas pamiętać
Naucz nas pamiętać, że musimy umrzeć, abyśmy byli mądrzy. Panie, odwróć się znowu do nas i bądź łaskawy swoim sługom! Napełnij nas wcześnie Twoją łaską, byśmy chcieli Cię chwalić i być radosnymi przez całe nasze życie.
Wszystkie teksty pochodzą od członków owocnego stowarzyszenia oddanych śmiertelników: Henryka Albertiego, Szymona Dacha, Roberta Roberthina, Marcina Opitza i z Pisma Świętego.
+ FILIP PRESSEISEN
Graduated with honors from the organ class of Prof. Dr. H.C. Christoph Bossert at the Hochschule für Musik in Würzburg and from the organ class at the Fryderyk Chopin University of Music in Warsaw. He studied in the class of Prof. F. Danksagmüller at the Hochschule für Musik in Lübeck. Winner of competitions: 1st place and special prize at the 6th Feliks Nowowiejski International Organ Competition in Poznań (2017), Antalffy-Preis special prize for the best interpretation of works on historical organs at the ION International Organ Competition in Nuremberg (2016), 1st place at the Internationaler Kinoorgel-Wettbewerb in Berlin (2015), 2nd place and audience prize at the International Improvisation Competition in Schwäbisch Gmünd (2019). He performs abroad (Germany, Switzerland, Italy, Norway, Czech Republic, Hungary, Lithuania, USA). Presseisen has also recorded for Polish Radio and Television and MDR German Radio. In 2020 he received a PhD in music in the discipline of instrumental music, and in 2024 a postdoctoral degree. He is an Associate Professor at the Institute of Church Music in Kraków, and an expert of the Minister of Culture and National Heritage in the field of heritage organ welfare. As a chamber musician, he regularly cooperates with Capella Cracoviensis.
+ FILIP PRESSEISEN
Ukończył z wyróżnieniem klasę organową pod kierunkiem Prof. Dr. h. c. Christopha Bosserta w Hochschule für Musik w Würzburgu oraz klasę organową w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Studiował w klasie Prof. F. Danksagmüllera w Hochschule für Musik w Lübeck. Laureat konkursów: 1. miejsce i specjalna nagroda na 6. Międzynarodowym Konkursie Organowym im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu (2017), specjalna nagroda Antalffy-Preis za najlepszą interpretację dzieł na historycznych organach na Międzynarodowym Konkursie Organowym ION w Norymberdze (2016), 1. miejsce na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Berlinie (2015), 2. miejsce i nagroda publiczności na Międzynarodowym Konkursie Improwizacji w Schwäbisch Gmünd (2019). Koncertuje za granicą (Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Norwegia, Czechy, Węgry, Litwa, USA). Presseisen nagrał również dla Polskiego Radia i Telewizji oraz MDR German Radio. W 2020 roku uzyskał stopień doktora nauk muzycznych w dyscyplinie muzyki instrumentalnej, a w 2024 roku stopień doktora habilitowanego. Jest adiunktem w Instytucie Muzyki Kościelnej w Krakowie oraz ekspertem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie opieki nad dziedzictwem organowym. Jako muzyk kameralny regularnie współpracuje z Capella Cracoviensis.
24.05. + FILM
7.00 pm, St. John’s Centre
The Passion of Joan of Arc
Filip Presseisen – organ/improvisation
Program:
Improvised music for Carl Theodor Dreyer’s movie The Passion of Joan of Arc (1928)
24.05. + FILM
godz. 19:00, Centrum św. Jana
Męczeństwo Joanny D’Arc
Filip Presseisen – organy/improwizacja
Program:
Improwizowana muzyka do filmu Carla Theodora Dreyera Męczeństwo Joanny D’arc (1928)
+ ANDRZEJ SZADEJKO
Born in Gdansk in 1974. Organist, composer, conductor, teacher and organologist. Graduated with honour in 1998 from Academy of Music in Warsaw by Joachim Grubich and in 2002 in Schola Cantorum Basiliensis in Basel by Jean-Claude Zehnder. He also graduated with honours in singing by Richard Lewitt and composition by Rudolf Lutz. Other important teachers were Andrea Marcon (harpsichord) and Gottfried Bach (basso continuo). Took part in over 30 organ, harpsichord and pianoforte master classes and interpretations courses around Europe. Since 2006 he has been teaching organ and basso continuo in Gdansk Music Academy, Poland. He gives lectures, masterclasses and workshops in Poland, Germany, Finland and USA. In 2021 become professor of arts. Finalist and prizewinner of many International Organ Competitions in Poland , Belgium and Denmark. Stipendist/scholar of many Polish and European institutions. Since 1994 over 600 concerts have been held in Poland, most of the European countries and USA. Leader, adviser and organ expert in many projects of historical and modern organs in Poland and Lithuania. Leader of GOLDBERG BAROQUE ENSEMBLE – (www.goldbergensemble.eu). Many recordings (25 CDs) by Polish and German labels. Composer of organ, choir and chamber music. Publications in Polish scientific and music editions. Manager and artistic director of many musical events in Gdańsk and Warsaw: i.e. festival ORGANy PLUS+® (www.organyplus.com)
+ PAWEŁ ZAGAŃCZYK
Honours graduate of The Stanisław Moniuszko Music Academy in Gdańsk, he studied the accordion with Prof. Krzysztof Olczak. A winner of over twenty accordion competitions, he has performed in Poland and Europe. As a soloist, he performed with a number of orchestras. Paweł Zagańczyk’s repertoire includes compositions commissioned and premiered by himself. The composers who wrote for him include Krzesimir Dębski, Mikołaj Majkusiak, Edward Sielicki, Mehmet Cän Ozer, Dariusz Mazurowski, Krzysztof Olczak, Cezary Paciorek, Gerhard Stäbler, Marek Czerniewicz and Maciej Zimka. Artistic activities bordering on different musical styles and genres are Paweł Zagańczyk showcase. So far, he has recorded four solo contemporary music albums – Tango (2014), Globulus (2018) and Fall of Icarus (2019), Impressions (2022) – as well as many chamber music ones. His interests are also improvised music, new compositions and experiments demonstrating the broad spectrum of the accordion.
+ PAWEŁ ZAGAŃCZYK
Absolwent Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, którą ukończył w klasie akordeonu prof. Krzysztofa Olczaka (dyplom z wyróżnieniem). Laureat wielu konkursów akordeonowych. Koncertuje w Polsce i Europie. Jako solista występował z wieloma orkiestrami. Repertuar Pawła Zagańczyka stanowią zamówione i prawykonane przez niego kompozycje. Dla Zagańczyka pisali m.in: Krzesimir Dębski, Mikołaj Majkusiak, Edward Sielicki, Dariusz Mazurowski, Krzysztof Olczak, Cezary Paciorek, Gerhard Stäbler, Marek Czerniewicz czy Maciej Zimka. Działania artystyczne na pograniczu różnych stylistyk i gatunków muzycznych są wizytówką Pawła Zagańczyka. Nagrał cztery solowe albumy z muzyką współczesną: Tango (2014), Globulus (2018), Fall of Icarus (2019), Impressions (2022) oraz wiele płyt kameralnych. W kręgu jego zainteresowań jest muzyka improwizowana, nowe kompozycje czy eksperymenty ukazujące szerokie spektrum możliwości akordeonu.
+ ELŻBIETA ROSIŃSKA
Accordionist, Professor of Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk. She performed as a soloist and a member of chamber ensembles in Poland, Germany, Finland, Slovakia, Austria, Iran, Switzerland and Italy. She has premiered dozens of pieces written a.o. by K. Olczak, M. Gordiejuk, K. Naklicki, P. Słopecki, J. Mądrawski, K. Cieślik, A. Rocławska-Musiałczyk, B. Dowlasz, Z. Pniewski, J. Pawlak, P. Moss. She conducts courses and seminars for accordion teachers. She is the author of articles on accordion music and its virtuosos, published in ‘Ruch Muzyczny’, ‘Przegląd Muzyczny’, ‘Twoja Muza’ and foreign magazines. She published the book ‘Polish accordion literature 1955–1996’. For over 20 years, she has been organizing summer courses for young accordionists in Wejherowo – Kashubian Accordion Workshops. She is the author of texts for CD booklets and editorial reviews. Her recordings include: Duo Sopot, Chamber Sound (2007), Burning Witches, vol.1 from the 'Vivat Academia’ series (2007), Trigonos. Trios for organ and two accordions vol. 4 from the 'Vivat Academia’ series (2007), New Constellations, Recording Studio AM Gdańsk (2011), Krzysztof Olczak – Gdańsk Concert (Soliton 2012), Rząpielnik or Sketchbook from Pomerania. Krzysztof Olczak – children’s pieces for solo accordion (Soliton 2013), Accordion Impressions (DUX 2015), A Tre. Bargielski, Krzanowski, Moryto (Requiem Records 2018), MEA. Krzysztof Olczak – solo and chamber music for accordion (DUX 2019), DIXI for accordion and electronics (Requiem Records 2019), Guitar Mosaic. Monika Dżuła-Radkiewicz (Requiem Records 2021), Krzysztof Olczak – Dreaming. Electroacoustic Works (Requiem Records 2022).
+ ELŻBIETA ROSIŃSKA
Akordeonistka, pedagog Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Jako solistka i kameralistka koncertowała w Polsce, Niemczech, Finlandii, Słowacji, Austrii, Iranie, Szwajcarii i we Włoszech. Dokonała kilkudziesięciu prawykonań utworów, m.in. K.Olczaka, M. Gordiejuka, K. Naklickiego, P. Słopeckiego, J. Mądrawskiego, K. Cieślika, A. Rocławskiej-Musiałczyk, B. Dowlasza, Z. Pniewskiego, J. Pawlaka, P. Mossa. Prowadzi kursy i seminaria dla nauczycieli gry na akordeonie. Jest autorką artykułów poświęconych muzyce akordeonowej i jej wirtuozom, zamieszczonych na łamach ,,Ruchu Muzycznego”, ,,Przeglądu Muzycznego”, ,,Twojej Muzy” oraz czasopism zagranicznych. Opublikowała książkę Polska literatura akordeonowa 1955–1996. Przez ponad 20 lat organizowała letnie kursy dla młodych akordeonistów w Wejherowie – Kaszubskie Warsztaty Akordeonowe. Jest autorką tekstów do płyt, recenzji wydawniczych. Jej nagrania ukazały się na płytach: Duo Sopot, Chamber Sound (2007), Płonące czarownice, vol.1 z serii ,,Vivat Academia” (2007), Trigonos. Tria na organy i dwa akordeony vol. 4 z serii ,,Vivat Academia” (2007), Nowe Konstelacje, Studio Nagrań AM Gdańsk(2011), Krzysztof Olczak – Koncert Gdański (Soliton 2012), Rząpielnik czyli szkicownika z Pomorza. Krzysztof Olczak – dziecięce utwory na akordeon solo (Soliton 2013), Akordeonowe Impresje (DUX 2015), A Tre. Bargielski, Krzanowski, Moryto (Requiem Records 2018), MEA. Krzysztof Olczak – solo and chamber music for accordion (DUX 2019), DIXI for accordion and electronics (Requiem Records 2019), Guitar Mosaic. Monika Dżuła-Radkiewicz (Requiem Records 2021), Krzysztof Olczak – Dreaming. Electroacoustic Works (Requiem Records 2022). Jest zapraszana do jury konkursów krajowych – Kościerzyna, Mława, Sochaczew, Przemyśl, Solec Kujawski, Grudziądz, Sanok oraz zagranicznych – Poprad (Słowacja), Ostrava (Republika Czeska), Pula (Chorwacja), Wilno (Litwa).
+ KRZYSZTOF OLCZAK
Composer and accordionist, Professor at the Gdańsk Academy of Music. His compositional interests include mainly chamber music, as well as electronics and live electronics techniques using a computer. Active concert performer as an accordionist, soloist and chamber musician, giving concerts in Poland and many European countries (Austria, Estonia, Finland, Spain, Iceland, Germany, Norway, Russia, Italy, Slovakia, Sweden) as well as in Iran and the USA. His compositions have been performed at a number of contemporary music festivals, such as Musik Biennale – Berlin, Internationale Studienwoche – Bonn, Blue Lake Festival – Lappeenranta, Varna Summer, Scrivi e Suona – Kraków, Musica Polonica Nova – Wrocław, Poznań Spring, Warsaw Autumn, Gdańsk Meetings of Young Composers ‘DROGA’ and others. Olczak interest in didactics at the level of education of the first and second degree; he pro-conducts numerous seminars and meetings with accordion teachers, concerning, among other things, work on performance technique, methods of learning, use of the latest technical means of teaching in teaching work and performance of new music. Olczak studied music at the Instrumental Department of the Academy of Music in Warsaw (accordion in the class of Włodzimierz Lech Puchnowski), and then at the Academy of Music in Gdańsk (composition with Eugeniusz Głowski). He is a laureate of accordion and composition competitions. Receiver of a number of awards and honors for his artistic and teaching activities. Since 1979 he has been professionally associated with the Academy of Music in Gdańsk, where he currently heads the Department of Composition.
+ KRZYSZTOF OLCZAK
Kompozytor i akordeonista, profesor gdańskiej Akademii Muzycznej. W kręgu jego zainteresowań kompozytorskich znajduje się głównie muzyka kameralna, także elektronika i techniki live electronics z wykorzystaniem komputera. Prowadzi aktywną działalność koncertową jako akordeonista, solista i kameralista, koncertując w Polsce i wielu krajach Europy (Austria, Estonia, Finlandia, Hiszpania, Islandia, Niemcy, Norwegia, Rosja, Słowacja, Szwecja, Włochy) oraz w Iranie i USA. Jego kompozycje wykonywane były na szeregu festiwali muzyki współczesnej, jak: Musik Biennale – Berlin, Internationale Studienwoche – Bonn, Blue Lake Festival – Lappeenranta, Varna Summer, Scrivi e Suona – Kraków, Musica Polonica Nova – Wrocław, Poznańska Wiosna, Warszawska Jesień, Gdańskie Spotkania Młodych Kompozytorów „DROGA” i in. Krzysztof Olczak interesuje się ponadto dydaktyką na poziomie szkolnictwa I i II stopnia; prowadzi liczne seminaria i spotkania z nauczycielami akordeonu, dotyczące m.in. pracy nad warsztatem wykonawczym, sposobów uczenia się, wykorzystania w pracy dydaktycznej najnowszych technicznych środków nauczania oraz wykonywania muzyki nowej. Studia muzyczne odbył na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej w Warszawie (akordeon w Klasie Włodzimierza Lecha Puchnowskiego), a następnie w Akademii Muzycznej w Gdańsku (kompozycja u Eugeniusza Głowskiego). Jest laureatem konkursów akordeonowych i kompozytorskich. Za działalność artystyczną i dydaktyczną otrzymał szereg nagród i wyróżnień. Dokonał również wielu nagrań. Od 1979 r związany zawodowo z Akademią Muzyczną w Gdańsku, gdzie aktualnie kieruje Katedrą Kompozycji.
23.05. + ACCORDION
7.00 pm, Holy Trinity Church
New Sounds in Old Tunings
Paweł Zagańczyk, Elżbieta Rosińska, Krzysztof Olczak – accordion
Andrzej Szadejko – organ
Program:
Jacek Rabiński (*1956) – La fontaine de joie (1991) for organ and 2 accordions
Maciej Zakrzewski (*1988) – Speeches (2020) for organ and accordion
Krzysztof Olczak (*1956) – Intervals (1987) for organ and 2 accordions
– Maestoso mesto (1980) for 3 accordions
Paweł Zagańczyk (*1984) – Bird over Kiev (2022) for solo accordion
Dariusz Przybylski (*1984) – Musica Irrequieta (2024) for 3 accordions and organ (world premiere)
23.05. + AKORDEON
godz. 19:00, kościół św. Trójcy
Nowe brzmienia w starych strojach
Paweł Zagańczyk, Elżbieta Rosińska, Krzysztof Olczak – akordeon
Andrzej Szadejko – organy
Jacek Rabiński (*1956) – La fontaine de joie (1991) na organy i 2 akordeony
Maciej Zakrzewski (*1988) –Speeches (2020) na organy i akordeon
Krzysztof Olczak (*1956) – Intervals (1887) na organy i 2 akordeony
– Maestoso mesto (1980) na 3 akordeony
Paweł Zagańczyk (*1984) – Ptak nad Kijowem (2022) na akordeon solo
Dariusz Przybylski (*1984) – Musica Irrequieta (2024) na 3 akordeony i organy (światowa premiera)
+ ANDRZEJ SZADEJKO
Kompozytor, dyrygent, organista, organizator życia muzycznego. Absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie i i Hochschule für Alte Musik Schola Cantorum Basiliensis w Bazylei/Szwajcaria. Uczestniczył w 30 mistrzowskich kursach organowych, klawesynowych i na pianoforte w Polsce, Niemczech, Holandii i Szwajcarii. Finalista i laureat wielu konkursów organowych w Polsce i za granicą. Profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku. Profesor wizytujący uczelni w Niemczech, Finlandii i USA. Laureat i stypendysta wielu instytucji polskich i zagranicznych. Od roku 1994 regularnie koncertuje w Polsce, Europie, a także w USA jako solista, kameralista i dyrygent. Oprócz organowej działalności koncertowej zajmuje się także komponowaniem. Ekspert w dziedzinie historycznego budownictwa organowego. Jest konsultantem, bądź sprawuje nadzór nad wieloma projektami organowymi w Polsce, a także na Litwie i w Belgii. Jest kuratorem organów w Centrum św. Jana w Gdańsku. Założyciel i szef zespołu Goldberg Baroque Ensemble, z którym nagrywa premierowe wykonania kantat kompozytorów z Pomorza. Jako solista i dyrygent ma na swoim koncie 28 wydawnictw płytowych dla wytwórni polskich i niemieckich wielokrotnie nominowanych do nagrody Fryderyk oraz OpusKlassik. Obecnie jest szefem artystycznym serii Musica Baltica i Gdańsk Organ Landscape w renomowanej wytwórni niemieckiej MDG. Autor wydawnictw monograficznych, a także opracowań naukowych i artykułów drukowanych w periodykach polskich i zagranicznych. Autor audycji Organy Nieograne w Programie Drugim Polskiego Radia. Organizator i autor wielu formatów artystycznych i festiwali w Gdańsku i Warszawie: Festiwal ORGANy PLUS+®, cykl Koncerty dla Gdańszczan, happeningi dla dzieci Popiszczmy Razem, konkurs plastyczny …i zagrały organy,Pomerania 2008 – międzynarodowe spotkania budowniczych organów, GdO Tagung 2018 – Międzynarodowy Zlot Miłośników Organów, festiwal Moniuszko w Kościołach Warszawy.
222222est tekstem dfdf stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker
Do czego tego użyć?
Ogólnie znana teza głosi, iż użytkownika może rozpraszać zrozumiała zawartość strony, kiedy ten chce zobaczyć sam jej wygląd. Jedną z mocnych stron używania Lorem Ipsum jest to, że ma wiele różnych „kombinacji” zdań, słów i akapitów, w przeciwieństwie do zwykłego: „tekst, tekst, tekst”, sprawiającego, że wygląda to „zbyt czytelnie” po polsku. Wielu webmasterów i designerów używa Lorem Ipsum jako domyślnego modelu tekstu i wpisanie w internetowej wyszukiwarce ‘lorem ipsum’ spowoduje znalezienie bardzo wielu stron, które wciąż są w budowie. Wiele wersji tekstu ewoluowało i zmieniało się przez lata, czasem przez przypadek, czasem specjalnie (humorystyczne wstawki itd).
Lorem Ipsum jest tekstem stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker
Do czego tego użyć?
Ogólnie znana teza głosi, iż użytkownika może rozpraszać zrozumiała zawartość strony, kiedy ten chce zobaczyć sam jej wygląd. Jedną z mocnych stron używania Lorem Ipsum jest to, że ma wiele różnych „kombinacji” zdań, słów i akapitów, w przeciwieństwie do zwykłego: „tekst, tekst, tekst”, sprawiającego, że wygląda to „zbyt czytelnie” po polsku. Wielu webmasterów i designerów używa Lorem Ipsum jako domyślnego modelu tekstu i wpisanie w internetowej wyszukiwarce ‘lorem ipsum’ spowoduje znalezienie bardzo wielu stron, które wciąż są w budowie. Wiele wersji tekstu ewoluowało i zmieniało się przez lata, czasem przez przypadek, czasem specjalnie (humorystyczne wstawki itd).
Lorem Ipsum jest tekstem stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker
Do czego tego użyć?
Ogólnie znana teza głosi, iż użytkownika może rozpraszać zrozumiała zawartość strony, kiedy ten chce zobaczyć sam jej wygląd. Jedną z mocnych stron używania Lorem Ipsum jest to, że ma wiele różnych „kombinacji” zdań, słów i akapitów, w przeciwieństwie do zwykłego: „tekst, tekst, tekst”, sprawiającego, że wygląda to „zbyt czytelnie” po polsku. Wielu webmasterów i designerów używa Lorem Ipsum jako domyślnego modelu tekstu i wpisanie w internetowej wyszukiwarce ‘lorem ipsum’ spowoduje znalezienie bardzo wielu stron, które wciąż są w budowie. Wiele wersji tekstu ewoluowało i zmieniało się przez lata, czasem przez przypadek, czasem specjalnie (humorystyczne wstawki itd).
Lorem Ipsum jest tekstem stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker
Do czego tego użyć?
Ogólnie znana teza głosi, iż użytkownika może rozpraszać zrozumiała zawartość strony, kiedy ten chce zobaczyć sam jej wygląd. Jedną z mocnych stron używania Lorem Ipsum jest to, że ma wiele różnych „kombinacji” zdań, słów i akapitów, w przeciwieństwie do zwykłego: „tekst, tekst, tekst”, sprawiającego, że wygląda to „zbyt czytelnie” po polsku. Wielu webmasterów i designerów używa Lorem Ipsum jako domyślnego modelu tekstu i wpisanie w internetowej wyszukiwarce ‘lorem ipsum’ spowoduje znalezienie bardzo wielu stron, które wciąż są w budowie. Wiele wersji tekstu ewoluowało i zmieniało się przez lata, czasem przez przypadek, czasem specjalnie (humorystyczne wstawki itd).
Lorem Ipsum jest tekstem stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker
Do czego tego użyć?
Ogólnie znana teza głosi, iż użytkownika może rozpraszać zrozumiała zawartość strony, kiedy ten chce zobaczyć sam jej wygląd. Jedną z mocnych stron używania Lorem Ipsum jest to, że ma wiele różnych „kombinacji” zdań, słów i akapitów, w przeciwieństwie do zwykłego: „tekst, tekst, tekst”, sprawiającego, że wygląda to „zbyt czytelnie” po polsku. Wielu webmasterów i designerów używa Lorem Ipsum jako domyślnego modelu tekstu i wpisanie w internetowej wyszukiwarce ‘lorem ipsum’ spowoduje znalezienie bardzo wielu stron, które wciąż są w budowie. Wiele wersji tekstu ewoluowało i zmieniało się przez lata, czasem przez przypadek, czasem specjalnie (humorystyczne wstawki itd).
Lorem Ipsum jest tekstem stosowanym jako przykładowy wypełniacz w przemyśle poligraficznym. Został po raz pierwszy użyty w XV w. przez nieznanego drukarza do wypełnienia tekstem próbnej książki. Pięć wieków później zaczął być używany przemyśle elektronicznym, pozostając praktycznie niezmienionym. Spopularyzował się w latach 60. XX w. wraz z publikacją arkuszy Letrasetu, zawierających fragmenty Lorem Ipsum, a ostatnio z zawierającym różne wersje Lorem Ipsum oprogramowaniem przeznaczonym do realizacji druków na komputerach osobistych, jak Aldus PageMaker
Do czego tego użyć?
Ogólnie znana teza głosi, iż użytkownika może rozpraszać zrozumiała zawartość strony, kiedy ten chce zobaczyć sam jej wygląd. Jedną z mocnych stron używania Lorem Ipsum jest to, że ma wiele różnych „kombinacji” zdań, słów i akapitów, w przeciwieństwie do zwykłego: „tekst, tekst, tekst”, sprawiającego, że wygląda to „zbyt czytelnie” po polsku. Wielu webmasterów i designerów używa Lorem Ipsum jako domyślnego modelu tekstu i wpisanie w internetowej wyszukiwarce ‘lorem ipsum’ spowoduje znalezienie bardzo wielu stron, które wciąż są w budowie. Wiele wersji tekstu ewoluowało i zmieniało się przez lata, czasem przez przypadek, czasem specjalnie (humorystyczne wstawki itd).
